مقدمه: زخم و عوارض ناشی از آن می ­تواند مشکلات زیادی را برای بیماران به ­وجود آورد. لذا شناخت عواملی که بتوانند در درمان زخم موثر باشند و از گسترش آسیب ها جلوگیری کنند حائز اهمیت است. بنا بر این مطالعه حاضر با هدف شناسایی عوامل موثر بر ترمیم زخم از شیرابه زرد رنگ گیاه آلوئه ­ورا و عصاره الکلی بره موم مورد بررسی قرار گرفته است.

مواد و روش­ ها: در این تحقیق 50 سر موش صحرایی نژاد ویستار(180-130گرم) به 5 گروه 10 تایی در گروه ­های کنترل (بدون دیابتی شدن و تیمار)، شاهد(دیابتی، بدون تیمار)، گروه تجربی 1 (دیابتی و تیمار با شیرابه زرد رنگ گیاه آلوئه ­ورا) و گروه تجربی 2 (دیابتی­و تیمار با عصاره بره موم) و گروه ­تجربی 3(دیابتی و تیمار با ترکیب شیرابه زرد رنگ گیاه آلوئه ­ورا و عصاره بره موم) تقسیم شدند و سپس در هر 5 گروه بریدگی­ هایی به طول 2 سانتی ­متر بر روی پوست پشت ایجاد شد و روند بهبود زخم روزانه پیگیری شد. مساحت زخم در روز­های آزمایش با استفاده از نرم ­افزار Matlab اندازه­گیری شد و درصد بهبود زخم محاسبه شد. به منظور مطالعات بافت ­شناسی در روزهای 4، 7، 14 و 21 از هر گروه نمونه­ هایی از زخم برداشته­ شد تمامی داده ها از نظر آماری با واریانس یک طرفه(One way ANOVA) و آزمون تکمیلی(Tukey)، تحت نرم افزار آماری SPSS انجام شد.

یافته های پژوهش: متوسط زمان ترمیم زخم در گروه تجربی تیمار شده با ترکیب شیرابه زرد رنگ گیاه آلوئه­ورا و عصاره بره موم نسبت به چهار گروه دیگر کمتر(P≤0.01) بود. در بررسی بافت شناسی نیز علائم بهبود بافت پوست در درمان با ترکیب شیرابه زرد رنگ گیاه آلوئه ­ورا و عصاره بره موم نسبت به چهار گروه دیگر تفاوت معنی ­داری(P≤0.01) داشته ­است.

بحث و نتیجه­ گیری: این تحقیق نشان داد که تجویز موضعی ترکیب شیرابه زرد رنگ گیاه آلوئه ­ورا و عصاره بره موم روند بهبود زخم­ های دیابتی را تسریع می­کند.