مقدمه: آسیب مغزی شدید می تواند افراد را مستعد ابتلاء به اختلال روانی نماید. اما در مورد آسیب تروماتیک مغزی خفیف هنوز جای بحث و بررسی وجود دارد. اهداف این پژوهش پیش بینی عوامل خطرزای اختلال روانی پس از وقوع آسیب مغزی تروماتیک خفیف می باشد.

مواد و روش ها: این مطالعه کوهورت آینده نگر،  بر روی 72 بیمار مبتلا به MTBI و 72 نفر فرد سالم انجام شد. پس از گذشت 6 ماه پیگیری، افراد جهت ارزیابی آزمون حافظه و دادن پاسخ به دو پرسش نامه شامل پرسش نامه سلامت روان BSI و DERS به مرکز تحقیقات ترما واقع در دانشگاه علوم پزشکی کاشان مراجعه نمودند. ریسک اختلال روانی بر حسب متغیرهای دموگرافیک محاسبه و ارزش اخباری هر یک ارائه شد.

یافته­ های پژوهش: نتایج مدل رگرسیون لجستیک نشان داد که آسیب تروماتیک مغزی خفیف، شانس ابتلاء به اختلال روانی 6 ماه پس از تروما را 11 برابر افزایش می ­دهد(OR=11.2). پس از آسیب دیدگی، سطح تحصیلات(OR=4.287)، وضعیت اقتصادی(OR=2.497)، سن(OR=1.07)، شانس ابتلاء به اختلال روانی را افزایش می ­دهند.

بحث و نتیجه گیری: وقوع اختلال روانی پس از TBI پیوند تنگاتنگی با عوامل دموگرافیک(سطح تحصیلات و وضعیت اقتصادی) و عوامل روان شناختی دارد. بر پایه­ اطلاعات حاصل از این مطالعه می­ توان مداخلات آموزشی، روان پزشکی و روانی را به منظور انجام اقدامات پیشگیرانه و مدیریت بهتر نشانگان اختلالات روانی در این بیماران طراحی و اولویت بخشی نمود.