مقدمه: شیگلا باسـیل گـرم منفـی روده ای اسـت کـه عفونـت هـای ناشـی از آن مـشکلات جـدی را در کـشورهای پیشرفته و در حال توسعه ایجاد کرده است. مصرف بی رویه آنتی بیوتیک بدون توجه به الگوهای مقاومتی باعث ظهور سویه های مقاوم شده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی شیوع ژن های مقاومت به سولفونامیدها و اینتگرون کلاس 1 در سویه های شیگلا سونئی جداسازی شده از بیماران مبتلا به اسهال و تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی این جدایه ها بود. 
مواد و روش ها: 60 جدایه باکتری شیگلا سونئی جدا شده از عفونت های مدفوعی از بیمارستان های کرمان جـــمع آوری شــد و در محیط­ های اختصاصی کشت داده و با آزمون های بیوشیمیایی تایید شد. حضور ژن های مقاومت سولفونامیدی شامل sulI وsulII  وintI1 با روش(M-PCR) Multiplex-PCR مورد بررسی قرار گرفت. حساسیت آنتی بیوتیکی جدایه ها به 8 آنتی بیوتیک مختلف با روش دیسک دیفیوژن سنجیده شد.
یافته های پژوهش: در نتیجه M-PCR مشخص گردید ژن SulI در 1 نمونه و ژن sulII در 32 نمونه حضور داشت اما ژنIntI1  در هیچ کدام از سویه ها شناسایی نشد. نتایج آنتی بیوگرام نشان داد بیشترین مقاومت به آنتی بیوتیک نالیدیکسیک اسید(6/96 درصد) و بیشترین حساسیت به آنتی بیوتیک سیپروفلوکساسین(1/92 درصد) بود.
بحث و نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان دهنده مقاومت بالای سویه های شیگلا سونئی به آنتی بیوتیک ها بود به همین جهت مراقبت ‌های دقیق پزشکی و استفاده صحیح و به موقع از آنتی ‌بیوتیک ‌های مناسب جهت جلوگیری از شیوع سویه های مقاوم ضروری می باشد. به علاوه مشخص گردید فراوان ترین ژن مقاومت به سولفونامید در این سویه ها، ژن sulII می باشد.