[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: درباره نشريه :: صفحه اصلي :: آخرين شماره :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
نمایه ها::
برای نویسندگان::
هزینه چاپ::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
سیاست های نشریه ::
بیانیه اخلاقی::
ثبت شکایت::
::
Citation Indices from GS

Citation Indices from GS

AllSince 2019
Citations67964037
h-index2721
i10-index20497
..
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
ثبت شده در

AWT IMAGE

AWT IMAGE

..
:: دوره 15، شماره 3 - ( 7-1386 ) ::
جلد 15 شماره 3 صفحات 7-1 برگشت به فهرست نسخه ها
بررسی میزان پایداری گادولینیوم هماتوپورفیرین به عنوان عامل کنتراست تصاویر رزونانس مغناطیسی در موش
احسان خدامرادی*
چکیده:   (14515 مشاهده)
چکیده مقدمه: ظهور سرطان پس از پیشرفت ضایعه دار در بدن نمایان می شود و در مراحل اولیه رشد آن، ضایعه قابل تشخیصی که در نگاره های عادی قابل مشاهده باشد، وجود ندارد. روش تشخیصی نگاره برداری رزونانس مغناطیسی((MRI ، تشخیص افتراقی سرطان در حد سلولی را امکان پذیر می سازد. در برخی موارد همچون آشکارسازی متاستازهای غدد لنفاوی، MRIمعمولی نیز ضعیف است، در نتیجه لزوم استفاده از عوامل کنتراست نیز مورد توجه است. پایداری عامل کنتراست از عوامل مهم در استفاده از آنها به حساب می آید. در این تحقیق میزان پایداری عامل کنتراست گادولینیوم هماتوپورفیرین(Gd-H)در موش بررسی شده است. مواد و روش ها: به عضله پای چپ 20 موش سلول های سرطان کولون (HT-29/219) تزریق شد. حدود 3 تا 5 هفته پس از تزریق که قطر توده سرطانی عضله چپ موش ها به 5-3 میلی متر رسید، به موش ها عامل کنتراست Gd-Hتزریق شد.3 ، 7 و 24 ساعت پس از تزریق عامل کنتراست، موش ها ذبح شده و توده سرطانی و ارگان های حیاتی تشریح شد و سپس توسط روش هضم اسیدی به محلول تبدیل و برایNMR واسپکتروفتومتر به ترتیب جهت تعیین زمان آسایش و غلظت گادولینیوم باند شده با بافت های سرطانی سانتریفوژ و تصفیه گردید. نتایج: در کبد و کلیه کمترین زمان آسایش به ترتیب مربوط به گروه های 24و72 ساعت پس از تــــزریق می شد. بیشترین شدت سیگنال ها در هر دو ارگان کبد و کلیه مربوط به 24 ساعت است. در مورد توده سرطانی بیشترین غلظت گادولینیوم مربوط به 24 ساعت پس از تزریق است. بحث و نتیجه گیری: غلظت بیشتر گادولینیوم در ارگان ها منجر به کاهش زمان آسایش و افزایش شدت سیگنال می شود. تفاوت در کمترین زمان آسایش که در مورد کبــــد 24 ساعت و کلیه 72 ساعت است، نشان می دهد که تجمع در کبد در 24 ساعت است و بعد از آن فرایند دفع کلیوی اتفاق می افتد و پس از 72 ساعت بیشترین تجمع گادولینیوم به دست می آید. در نتیجه از لحاظ پایداری عامل Gd-H در موش پس از 72 ساعت دفع می شود.
واژه‌های کلیدی: گادولینیوم هماتوپورفیرین، سلولهای سرطان کولون، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی، زمان آسایش، شدت سیگنال، عامل کنتراست
متن کامل [PDF 493 kb]   (2956 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1387/11/8 | پذیرش: 1394/2/1 | انتشار: 1394/2/1
ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA


XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Stability of Gd-porphyrins as a contrast agent of magnetic resonance imaging in mice. J. Ilam Uni. Med. Sci. 2007; 15 (3) :1-7
URL: http://sjimu.medilam.ac.ir/article-1-37-fa.html

خدامرادی احسان. بررسی میزان پایداری گادولینیوم هماتوپورفیرین به عنوان عامل کنتراست تصاویر رزونانس مغناطیسی در موش. مجله دانشگاه علوم پزشکی ایلام. 1386; 15 (3) :1-7

URL: http://sjimu.medilam.ac.ir/article-1-37-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 15، شماره 3 - ( 7-1386 ) برگشت به فهرست نسخه ها
مجله دانشگاه علوم پزشکی ایلام Journal of Ilam University of Medical Sciences
Persian site map - English site map - Created in 0.15 seconds with 41 queries by YEKTAWEB 4666