[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: درباره نشريه :: صفحه اصلي :: آخرين شماره :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
نمایه ها::
برای نویسندگان::
هزینه چاپ::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
سیاست های نشریه ::
بیانیه اخلاقی::
ثبت شکایت::
::
Citation Indices from GS

Citation Indices from GS

AllSince 2019
Citations62753585
h-index2719
i10-index18578
..
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
ثبت شده در

AWT IMAGE

AWT IMAGE

..
:: دوره 25، شماره 6 - ( 12-1396 ) ::
جلد 25 شماره 6 صفحات 117-106 برگشت به فهرست نسخه ها
بررسی اثرات تجویز نوزادی تاموکسیفن و زیرالنون بر ساختار غدد پستانی موش سوری ماده
هاجره کلکلی1 ، رحمت اله پرندین2 ، مرتضی بهنام رسولی* 3، ناصر مهدوی شهری1 ، معصومه خیرابادی1 ، خدیجه صداقت1
1- گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
2- گروه زیست شناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
3- گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران ، behnam@um.ac.ir
چکیده:   (4339 مشاهده)

مقدمه: مواجهه با ترکیبات شبه استروژنی در طی دوره های بحرانی از تکوین به ویژه در دوره نوزادی می تواند اثرات زیان آوری را بر بافت پستان در مراحل بعدی زندگی داشته باشد. در این تحقیق، اثرات تیمار نوزادی داروی آنتی استروژن تاموکسیفن و استروژن قارچی زیرالنون بر برخی شاخصه‌ های بافت ‌شناسی غده پستان در موش سوری ماده بررسی گردید.
مواد و روش ها: 20 نوزاد موش سوری ماده از نژادBALB/c  به 4 گروه شامل سه گروه تیماری و یک گروه کنترل(بدون تیمار) تقسیم شدند. گروه های تیماری شامل گروه تیمار با تاموکسیفن(µg/kg/day 400)، گروه تیمار با زیرالنون(mg/kg/day 2) و گروه تیمار­ با تاموکسیفن+زیرالنون بودند. تیمار­ها به صورت روزانه از روز 1 تا 5 پس از تولد و به صورت تزریق زیر جلدی صورت گرفت. سپس در حدود 70 روز پس از تولد موش ها عمیقاً بیهوش شده و پستان از بدن خارج گردید. به دنبال رنگ آمیزی، نمونه ها با استفاده از میکروسکوپ نوری و الکترونی گذاره مورد بررسی بافتی قرار گرفتند.
یافته های پژوهش: نتایج نشان داد گروه تیمار با تاموکسیفن موجب کاهش ضخامت اپی ­تلیوم مجرای شیری و حجم نوک پستان می ­شود(P<0.05). در گروه تیمار با زیرالنون و گروه تیمار با تاموکسیفن+زیرالنون در مقایسه با گروه کنترل، ضخامت اپی ­تلیوم و حجم نوک پستان تفاوت معنی ­داری مشاهده نگردید. بررسی ساختار مجرای شیری غدد پستانی در سطح میکروسکوپ الکترونی حاکی از اثرات تخریبی تیمار نوزادی تاموکسیفن بر ساختار اپی ­تلیوم مجرای شیری بود.
بحث و نتیجه­ گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که تجویز نوزادی تاموکسیفن بر غدد پستانی اثرات آنتی استروژنی اعمال می ­کند و از رشد طبیعی بافت پستان جلوگیری می نماید، اما زیرالنون نتایج زیان آوری را بر بافت پستان اعمال نمی کند.
 

واژه‌های کلیدی: غدد پستانی، تاموکسیفن، زیرالنون، استروژن، موش سوری
متن کامل [PDF 1291 kb]   (1084 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1395/3/23 | پذیرش: 1395/10/4 | انتشار: 1396/12/20
ارسال پیام به نویسنده مسئول

ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA



XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Kalkali H, Parandin R, Behnam Rassouli M, Mahdavi Shahri N, Khirabadi M, Sedaghat K. Investigating the Effect of Neonatal Exposure of Tamoxifen and Zearalenone on Mammary Gland structure in Female Mouse . J. Ilam Uni. Med. Sci. 2018; 25 (6) :106-117
URL: http://sjimu.medilam.ac.ir/article-1-3619-fa.html

کلکلی هاجره، پرندین رحمت اله، بهنام رسولی مرتضی، مهدوی شهری ناصر، خیرابادی معصومه، صداقت خدیجه. بررسی اثرات تجویز نوزادی تاموکسیفن و زیرالنون بر ساختار غدد پستانی موش سوری ماده . مجله دانشگاه علوم پزشکی ایلام. 1396; 25 (6) :106-117

URL: http://sjimu.medilam.ac.ir/article-1-3619-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 25، شماره 6 - ( 12-1396 ) برگشت به فهرست نسخه ها
مجله دانشگاه علوم پزشکی ایلام Journal of Ilam University of Medical Sciences
Persian site map - English site map - Created in 0.16 seconds with 40 queries by YEKTAWEB 4643