مقدمه: سندرم ساختمان بیمار (SBS)، شامل مجموعه ای از علایم از جمله تحریک غشا های مخاطی، سردرد، خستگی غیر معمول، خشکی، خارش پوست و تهوع است که از نظر زمانی با حضور در یک ساختمان خاص ارتباط دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین شیوع SBS در کارکنان شاغل در بیمارستان مصطفی خمینی شهر ایلام در سال 1394 انجام شد.
مواد و روش ها: پژوهش حاضر در قالب یک مطالعه توصیفی- تحلیلی است. در این مطالعه از تعداد 363 کارمند شاغل در ساختمان بیمارستان ، 135 نفر به صورت تصادفی به عنوان نمونه انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. پرسشنامه MM040EA به منظور بررسی نشانه های بالینی سندرم ساختمان بیمار و کیفیت هوای داخل مورد استفاده قرار گرفت. اطلاعات زمینه ای و سابقه بیماری افراد نیز از طریق پرسشنامه گرد آوری گردید. داده های استخراج شده از پرسشنامه ها از طریق نرم افزار SPSS و آزمون های آماری chi-square و ضریب همبستگی پیرسون مورد آنالیز قرار گرفتند.
یافته های پژوهش: در بررسی های صورت گرفته، 7/40% از افراد علائم سندرم بیماری ساختمان را اعلام نمودند. فراوانی این سندرم در زنان 4/56% و در مردان 6/43% بود که این تفاوت از لحاظ آماری معنا دار نبود (876/0 P =). فراوانی سندرم SBS با سن، سابقه کار، ساعات حضور در ساختمان، محل کار نیز از لحاظ آماری معنی دار نبود. اما بین شیوع سندرم با وجود مواد شیمیایی در محل کار ارتباط معنادار آماری وجود داشت (012/0 P =) .شایع ترین گروه نشانه ها و علائم بیماری مربوط به سیستم عصبی با 03/97 % ، نشانه های تحریکی مخاطی با 18/45% ، نشانه های تنفسی با 11/11% و نشانه های پوستی با 42/9% مشاهده شد.
بحث و نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که علایم سندرم بیماری ساختمان در جمعیت مورد مطالعه شیوع نسبتا بالایی (7/40% جمعیت) دارد. از اینرو لزوم کنترل و طراحی فضای بیمارستان با توجه به قوانین بین الملی امری ضروری به نظر می رسد.