مقدمه: نانوذرات با اندازه ها، خصوصیات شیمیایی و سطحی متفاوت می توانند کاربردهای مختلفی داشته باشند. سودوموناس آئروجینوزا باکتری فرصت طلبی است که توانایی تولید پیگمان دارد. هدف این تحقیق بررسی اثر نانو‌ذرات اکسید ‌روی بر تولید پیگمان جدایه های بالینی سودوموناس آئروجینوزا بود.

مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی، 15 جدایه بالینی سودوموناس آئروجینوزا از بیمارستان های مشهد جمع آوری گردید. باکتری ها با استفاده از آزمایشات بیوشیمیایی و واکنش زنجیره پلیمراز (PCR) با پرایمر اختصاصی ژن exoA شناسایی شدند. حداقل غلظت ممانعت کننده از رشد(MIC) و حداقل غلظت کشندگی(MBC) نانوذرات اکسید روی(قطر nm 7-4) با روش رقت در آگار تعیین شد. برای بررسی اثر نانوذره بر تولید پیگمان، از محیط گلیسرول آلانین(GA) حاوی غلظت های مختلف نانوذره(0، 20، 40 و mg/ml60) استفاده شد. پیگمان با افزودن کلروفرم استخراج شد.

یافته های پژوهش: تمامی جدایه های بالینی با روش های بیوشیمیایی به عنوان سودوموناس آئروجینوزا شناسایی شدند و ژن exoA در آن ها ردیابی شد. میانگین MIC نانوذرات mg/ml 60 و MBC آن mg/ml 70 تعیین شد. میزان تولید پیگمان پیوسیانین در تمامی جدایه ها بررسی و مقایسه شد. با افزایش غلظت نانوذره میزان تولید پیگمان به طور معنی داری کاهش یافت(P<0.05).

بحث و نتیجه گیری: نانوذره اکسید روی اثر مهاری بر این باکتری و تولید پیگمان آن داشت و با افزایش غلظت نانوذره، تولید پیگمان کاهش یافت. از نانوذره اکسید روی می توان برای پیشگیری و یا کمک به درمان عفونت های سودوموناس آئروجینوزا استفاده کرد.