مقدمه: اختلال خواب در بیماران تحت عمل جراحی پیوند عروق کرونر امری شایع است و بیش از 30 سال است که مورد توجه محققان قرار گرفته است. منابع اخیر بر اهمیت خواب و استراحت در اعاده، حفظ و ارتقاء عملکرد و سلامت این بیماران اشاره دارند. با توجه به اینکه پرستاران در شناسایی اختلالات خواب و کمک به بیماران برای برطرف سازی مشکلات سلامت این افراد نقش محوری دارند، پژوهش حاضر با هدف تعیین عوامل احتمالی مؤثر بر کیفیت و کمیت خواب بیماران پس از عمل جراحی پیوند عروق کرونر انجام شد.

  مواد و روش ها: این پژوهش مطالعه ای توصیفی- همبستگی از نوع طولی است که روی 91 بیمار مراجعه کننده به بیمارستان امام رضا(ع) شهر مشهد در سال 85-84 انجام شد. افراد مورد پژوهش به صورت مبتنی بر هدف انتخاب شدند. داده ها توسط فرم های مصاحبه در سه مرحله قبل از جراحی، به علاوه شش هفته و ده هفته پس از جــراحی جمع آوری گردید. کیفیت ذهنی خواب توسط شاخص کیفیت خواب پیتزبرگ( PSQI ) و کمیت خواب توسط مقیاس خواب( sleep log ) مورد سنجش قرار گرفت. مصاحبه مربوط به قبل از جراحی و شش هفته پس از آن در مراکز درمانی و ده هفته پس از جراحی از طریق تماس تلفنی صورت پذیرفت. داده های حاصل با نرم افزار آماری SPSS و با استفاده از آزمونهای آماری تی دانشجویی، آزمون ضریب همبستگی پیرسون و آزمون مدل خطی عمومی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

  یافته های پژوهش: آنالیز تک متغیره نشان داد که متغیرهایی همچون، سن(03/0= p )، مدت زمان کلمپ آئورت (003/0= p )، مدت تهویه مکانیکی(01/0= p )، مدت زمان اقامت در بیمارستان(04/0= p ) بر کمیت خواب ده هفته پس از جراحی و سابقه اختلال خواب(005/0= p )،ابتلا به دیابت(02/0= p ) ، مصرف مدر قبل از جراحی (04/0= p ) و مصرف داروهای ACEI پس از ترخیص(01/0= p ) می توانند بر کیفیت خواب ده هفته پس از جراحی تأثیرگذار باشند.

  بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد که سابقه اختلال خواب، مصرف داروهای مدر قبل از جراحی و کمیت خواب شش هفته پس از جراحی بیشترین تأثیر را بر کیفیت خواب ده هفته پس از جراحی دارند و نیز کیفیت زندگی ده هفته پس از جراحی بیشترین تأثیر را بر کمیت خواب ده هفته پس از جراحی داشته است که ارائه راهکارهایی برای حذف و به حداقل رساندن اثر عوامل قابل تعدیل ضروری به نظر می رسد.