مقدمه: برخی از سویه ­های پاتوژنیک اشریشیاکلی می ­توانند باعث ایجاد بیماری های روده­ ای و خارج روده ­ای شوند. اشریشیاکلی انتروپاتوژنیک مهم ترین عامل اسهال کودکان کشورهای در حال توسعه است. هدف از این مطالعه، تعیین میزان شیوع مقاومت آنتی بیوتیکی و توزیع فراوانی ژن ­های مقاومت به تتراسیکلین در اشریشیاکلی مولد اسهال می ­باشد.

مواد و روش ­ها: تعداد 150 نمونه مدفوع اسهالی کودکان زیر 5 سال از مراکز درمانی مختلف در شهر تهران که به صورت تصادفی انتخاب شده بودند جمع­ آوری و در نهایت 55 نمونه اشریشیاکلی با‌ آزمون­ های مختلف میکروبی و بیوشیمیایی شناسایی و تایید گردید. آزمون­ حساسیت آنتی­بیوتیکی به روش دیسک دیفیوژن بر اساس دستورالعمل CLSI با آنتی بیوتیک ­هایی از گروه­ های مختلف انجام شد. جهت شناسایی ژن ­های مقاومت به تتراسیکلین از آزمون PCR چندگانه­ ای استفاده شد.

یافته­ های پژوهش: بیشترین مقاومت به آنتی ‌بیوتیک ‌ها، آموکسی­ سیلین و تتراسایکلین به ترتیب 3/36 درصد و 5/27 درصد و کمترین غلظت ممانعت از رشد(MIC) در بین سویه‌ های مقاوم به تتراسایکلین، 6/66 درصد سویه ­ها g/mlµ 128 و 3/33 درصد سویه ­ها g/mlµ 256 گزارش گردید. بیشترین فراوانی ژن­ های مقاوم به تتراسایکلین، ژن tetA و tetB بوده که هر یک به میزان 6 نمونه(20 درصد) شناسایی شدند. ژن tetC در 2 ایزوله و ژن tetD در یک ایزوله شناسایی شدند.

بحث و نتیجه­ گیری: مقاومت آنتی­ بیوتیکی اشریشیاکلی در کودکان مبتلا به اسهال می­ تواند نشان ­دهنده مصرف بی ­رویه آنتی ­بیوتیک ­ها، گسترش کاست‌ های ژنی مقاومت به آنتی‌ بیوتیک و انتقال ژنتیکی در بین جمعیت ‌ها باشد. جهت درمان قطعی و عدم بروز مقاومت‌ در سویه ‌های پاتوژن، تعیین الگوی مقاومتی و میزان MIC جهت پیگیری روند مقاومت ضروری است.