مقدمه: شواهد پژوهشی زیادی وجود دارد که نشان می دهد اضطراب جدایی می تواند در بزرگسالی نیز رخ دهد. لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی ویژگی های روان سنجی پرسشنامه اضطراب جدایی بزرگسالی ساخته شده توسط مانی کاواسگار، سیلوه، واگنر و دروبنی2003 (27ASA-) بود.
 مواد و روش ها: تعداد 400 نفر از دانشجویان دانشگاه سمنان با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و به ابزار های پژوهش (پرسشنامه اضطراب جدایی بزرگسالی، مصاحبه بالینی ساختار یافته نشانگان اضطراب جدایی بزرگسالان و پرسشنامه نشانگان اضطراب جدایی) پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از روش های تحلیل عاملی، ضریب آلفای کرونباخ و همبستگی پیرسون استفاده شد. 
یافته های پژوهش: برای تعیین روایی سازه پرسشنامه اضطراب جدایی بزرگسالی (ASA-27) از روش تحلیل عاملی و روایی همگرا استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی نشان داد که پرسشنامه اضطراب جدایی بزرگسالی، یک عامل را اندازه گیری می کند. نتایج تحلیل عاملی نشان داد که تعداد 5 سؤال (سؤال های شماره 1، 3، 13، 19 و 26) روی عامل اضطراب جدایی بزرگسالی بار عاملی کوچکتر از 30/0 داشتند و لذا از پرسشنامه کنار گذاشته شدند. نتایج روایی همگرا نیز نشان می دهد که بین اضطراب جدایی بزرگسالی و نشانگان اضطراب جدایی در کودکی (SASI) و مصاحبه بالینی ساختار یافته نشانگان اضطراب جدایی بزرگسالی (SCI-SAS) رابطه معنی داری وجود دارد. مقدار همبستگی پیرسون به ترتیب برابر با 65/0 و 59/0 به دست آمد که هر دو در سطح p<0/001 معنی دار بود. پایایی پرسشنامه اضطراب جدایی بزرگسالی نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 89/0 به دست آمد.
بحث و نتیجه گیری: نسخه فارسی پرسشنامه اضطراب جدایی بزرگسالی در دانشجویان از پایایی و روایی مناسبی برخوردار است و ابزار مناسبی برای تشخیص اضطراب جدایی بزرگسالان می باشد.