مقدمه: ویبریوکلرا نوعی باکتری گرم منفی و عامل وبا است. مهم ترین فاکتور پاتوژنی ویبریوکلرا انتروتوکسینی به نام کلراتوکسین است که عامل بروز اسهال می باشد. علاوه بر کلراتوکسین و توکسین های جانبی همانندzot و ace، یکی دیگر از مهم ترین فاکتور های پاتوژنی ویبریوکلرا پیلی می باشد که در اتصال وکلونیزاسیون نقش کلیدی داشته و به tcp معروف است. مواد و روش ها: سویه ها در محیط اختصاصی کشت داده شدند. پس از انکوباسیون، کلنی های ظاهر شده با روش های بیوشیمیایی و سرولوژی تعیین هویت گردیدند. در مرحله بعد، پس از کشت سویه ها روی محیط LB و انکوباسیون به مدت 18 ساعت در دمای 37 درجه سانتیگراد، از رسوب به دست آمده جهت استخراج DNA استفاده گردید. در نهایت با استفاده از پرایمرهای اختصاصی، حضور یا عدم حضور ژن های z‏ot ،ace ، tcpA و ctxA با روش PCR مورد بررسی قرار گرفت. یافته های پژوهش: در سی و نه سویه مورد مطالعه، پس از انجام PCR، فراوانی ژن های Zot،Ace ، tcpA و ctxA به ترتیب برابر بود با 39 (100 درصد)، 39 ( 100 درصد)، 32 (61/84 درصد) و 35 ( 74/89 درصد). بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه می توان استنباط نمود که وجود ژن هایace و zotدر سویه های ویبریوکلرای فاقد ژن ctxA در بیماری زایی باکتری اهمیت دارد.