|
برآورد خطای پیش بینی برای زمان بقاء و کاربرد آن در تحلیل بقای بیماران مبتلا به سرطان روده بزرگ
|
احمدرضا باغستانی   ، محمودرضا گوهری ، آرزو اروجی* 1، محمدامین پورحسینقلی |
| 1- ، arezoo.orooji23@gmail.com |
|
|
چکیده: (8630 مشاهده) |
| مقدمه: سرطان روده بزرگ جزء سرطان های شایع و کشنده است و پیش بینی این که افراد تا چه زمانی زنده می مانند از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف از این مقاله برازش مدل کاکس و منحنی کاپلان مایر برای داده های سرطان روده بزرگ بیمارستان طالقانی و مقایسه آن دو با معیار زیان آشکار است.
مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی-تحلیلی بر روی بیماران مبتلا به سرطان روده بزرگ مراجعه کننده به بیمارستان طالقانی شهر تهران با حداقل 5 سال پیگیری انجام شده است. این افراد بین سال های 1380 تا 1385 به بیمارستان طالقانی مراجعه کرده اند و اطلاعاتشان در بخش سرطان مرکز تحقیقات گوارش ثبت شده و مورد پیگیری قرار گرفته اند. برای پیش بینی زمان بقاء مدل مخاطره متناسب کاکس و منحنی کاپلان مایر استفاده شده است و این دو با برآورد خطای پیش بینی به روش زیان آشکار با هم مقایسه شده اند.
یافته های پژوهش: مدل کاکس ارتباط معناداری را بین اندازه تومور و جنس با زمان بقاء نشان داد و خطای پیش بینی با روش زیان آشکار برای مدل کاکس در بعضی از زمان ها کمتر از منحنی کاپلان مایر بود.
بحث و نتیجه گیری: در این مطالعه به این نتیجه رسیدیم که برای مقایسه مدل ها می توان از برآورد خطای پیش بینی استفاده کرد |
|
| واژه‌های کلیدی: مدل مخاطره متناسب کاکس، منحنی کاپلان مایر، خطای پیش بینی، زیان آشکار، سرطان روده بزرگ |
|
|
متن کامل [PDF 1017 kb]
(4188 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
آمار زیستی
دریافت: 1393/5/4 | پذیرش: 1393/5/4 | انتشار: 1393/5/4
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
