بیماری های گلومرولی از جمله بیماری هایی هستند که روی فیلتراسیون نفرون ها در کلیه ها اثر می گذارند. در بسیاری از بیماران، نارسایی کلیوی منجر به بیماری های کلیوی مرحله نهایی(ESRD) می شود. درمان مناسب نیازمند شناخت عوامل ایجاد بیماری های گلومرولی است. اگر چه بیوپسی از کلیه راه تشخیص قطعی عامل بیماری است اما متاسفانه بیوپسی کلیه یک روش تهاجمی و بالقوه خطرناک است. بررسی ادرار از لحاظ وجود بیومارکرها می تواند جایگزین بیوپسی کلیه شود چرا که بسیار ساده تر، سالم تر و دقیق تر است و می تواند چندین بار برای پیگیری روند بیماری و بررسی پاسخ به درمان تکرار شود. در سال های اخیر به منظور پی بردن به مکانیسم های بیماری های کلیوی و آسیب گلومرولی و تمایز بین آن ها مطالعات پرونئومیکی خوبی انجام شده است که به نظر می رسد با بهبود روش های پروتئومیکی در آینده نتایج بهتری هم به دست خواهد آمد. در این مطالعه مروری به تفصیل در ارتباط با این موضوع بحث خواهد شد.
Meyfour A, Rezaie Tavirani M, Moayeri A, Mohammadpour S. Application of Proteomics to Identify the Biomarkers of Glomerular Diseases. J. Ilam Uni. Med. Sci. 2014; 21 (7) :196-205 URL: http://sjimu.medilam.ac.ir/article-1-1602-fa.html
میفور آنا، رضایی طاویرانی مصطفی، معیری اردشیر، محمد پور شهرام. کاربرد پروتئومیکس در شناسایی بیوماکرهای بیماری های گلومرولی. مجله دانشگاه علوم پزشکی ایلام. 1392; 21 (7) :196-205