|
نقش تعدیل گر روانرنجور خویی و سازگاری در رابطه هیجان خواهی و آمادگی به اعتیاد در دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد
|
محمد وطن خواه*   1، یحیی اکبری شایه ، محمد دلاور ، فروغ ریاحی ، سحر پاک |
| 1- دانشگاه شهید چمران ، vatankhah.mohamad@yahoo.com |
|
|
چکیده: (10640 مشاهده) |
چکیده
زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش تعدیل کننده‌ی ویژگی های شخصیتی روانرنجور خویی و سازگاری بر رابطه بین آمادگی به اعتیاد و هیجان خواهی در دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد انجام گرفت.
روش پژوهش: جامعه پژوهش شامل دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد بود که از میان آنها تعداد 205آزمودنی (93 مرد و 112 زن) با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه های آمادگی به اعتیاد، فرم کوتاه پرسشنامه شخصیتی نئو و هیجان خواهی آرنت پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از روش تحلیل رگرسیون چندگانه تعاملی تحلیل شد.
نتایج: یافته‌ها نشان‌داد که هیجان خواهی و آمادگی به اعتیاد رابطه مثبت معنی داری دارند. اما تحلیل رگرسیون چندگانه تعاملی، نشان داد که رابطه آمادگی به اعتیاد و هیجان خواهی فقط توسط روانرنجور خویی تعدیل می‌گردد و سازگاری هیچ گونه نقش تعدیل کننده گی در این رابطه ندارد.
نتیجه‌گیری: نتیجه این یافته این است که ویژگی شخصیتی روانرنجور خویی تببین‌کننده رابطه تعاملی معنادار، میان هیجان خواهی و آمادگی به اعتیاد بوده و در نتیجه هیجان خواهی در همه افراد با توجه به ویژگی های فردی (روانرنجور خویی) با آمادگی به اعتیاد رابطه دارد. |
|
| واژه‌های کلیدی: واژگان کلیدی: آمادگی به اعتیاد، هیجان خواهی، روانرنجور خویی، سازگاری |
|
|
متن کامل [PDF 369 kb]
(5516 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
دریافت: 1392/8/27 | پذیرش: 1392/12/22 | انتشار: 1393/2/16
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
