سابقه و هدف: خودکشی به عنوان یک معضل بزرگ بهداشت عمومی در کلیه جوامع مطرح است. خودکشی ریشه در مسائل پیچیده رفتاری، بیولوژیک، اجتماعی و روانشناختی داشته و اطلاعات موجود در این زمینه به خصوص در شهرستانها محدود است. لذا، این پژوهش با هدف تعیین عوامل مرتبط با خودکشی موفق در شهرستان تویسرکان انجام گرفت.
روشکار: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی از نوع توصیفی- تحلیلی می باشد که در آن 265 مورد اقدام به خودکشی مورد بررسی قرار گرفت. به منظور تعیین ارتباط بین متغیرها با خودکشی موفق از آزمون کا- اسکوئر استفاده شد. از مدل رگرسیون لجستیک برای بررسی اثر همزمان متغیرها بر خودکشی موفق استفاده شد. سطح معنی داری آزمونهای آماری 05/0 در نظر گرفته شد و دادهها با استفاده از نرمافزار Stata نگارش 11، تجزیه و تحلیل شد.
نتایج: از مجموع 265 مورد اقدام به خودکشی 6/59% مرد، 5/64% سن کمتر از 25 سال و 3/51% موارد ساکن مناطق شهری بودند. 78% آنها از طریق مصرف دارو اقدام به خودکشی نموده بودند. 4/9% موارد منجر به مرگ شده بود. رابطه بین خودکشی موفق با متغیرهای منطقه سکونت، فصل سال، وسیله اقدام به خودکشی و جنس از نظر آماری معنیدار بود. شانس خودکشی موفق در مصرف کنندگان مواد مخدر نسبت به مصرف کنندگان دارو 8/33 برابر بیشتر بود.
نتیجهگیری: براساس یافتهها، بیشترین میزان اقدام به خودکشی در مردان، افراد زیر 25 سال، ساکنین مناطق شهری و مجردین به وقوع پیوسته و متداولترین روش در اقدام به خودکشی مصرف دارو بوده است. لذا توجه ویژه به این گروهها افراد حائز اهمیت است.
khazaei S, karami M, sohailzade M, sohrabnegad A. Determinants of complete suicide: A cross sectional study. J. Ilam Uni. Med. Sci. 2013; 21 (6) :240-247 URL: http://sjimu.medilam.ac.ir/article-1-1248-fa.html
خزایی سلمان، کرمی منوچهر، سهیلیزاد مختار، سهراب نژاد علی. عوامل تعیینکننده خودکشی موفق: یک مطالعه مقطعی. مجله دانشگاه علوم پزشکی ایلام. 1392; 21 (6) :240-247