مقدمه: سکته مغزی یک نقص نورولوژیک ناگهانی و موضعی ناشی از ضایعات ایسکمیک در مغز است و عملکرد قسمتی از بدن و درک فیزیکی از وضعیت بدن را تغییر می دهد. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر تمرینات ثبات مرکزی بر تعادل ایستا و پویای بیماران سکته مغزی بوده است.
مواد و روش ها: در یک مطالعه مورد-شاهدی 26 نفر از بیماران مرد مبتلا به سکته مغزی را در دو گروه(کنترل، 13 بیمار با میانگین سنی 22/4±30/57 سال، قد12/2±36/168 سانتی متر، وزن 74/6±68/74 کیلوگرم) و (تجربی، 13 بیمار با میانگین سنی 04/5±30/55 سال، قد 41/3±53/171سانتی متر، وزن 51/7±56/76 کیلوگرم)، گروه تجربی 8 هفته و هفته ای سه بار تمرین ثبات مرکزی را انجام دادند. در پیش آزمون و پس آزمون تست شارپند رومبرگ برای اندازه گیری تعادل ایستا و تست برخاستن و راه رفتن برای اندازه گیری تعادل پویای دو گروه مورد بررسی قرار گرفت. از آزمون t مستقل برای تجزیه و تحلیل داده ها(P&le0.05) استفاده شد.
یافته های پژوهش: نتایج نشان داد تفاوت های معنی داری در میانگین تعادل ایستا(چشم باز(P=0.011) و چشم بسته(P=0.003)) و هم چنین تعادل پویا(P=0.001) در بین دو گروه وجود دارد.
بحث و نتیجه گیری: برنامه تمرینی ثبات مرکزی تعادل ایستا و پویای بیماران سکته مغزی را بهبود می بخشد و می تواند برای بهبود تعادل در توانبخشی بیماران سکته مغزی استفاده شود.
gholami B. Survey the Effect of Core Stabilization Trainings on the Static and Dynamic Balance of Stroke Patients. J. Ilam Uni. Med. Sci. 2015; 23 (4) :248-256 URL: http://sjimu.medilam.ac.ir/article-1-2277-fa.html
غلامی بروجنی بهنام. بررسی تاثیر تمرینات ثبات مرکزی بر تعادل ایستا و پویای بیماران سکته مغزی. مجله دانشگاه علوم پزشکی ایلام. 1394; 23 (4) :248-256