@ARTICLE{Fathi, author = {Mohammadi, Eftekhar and Fathi, Mohammad and Chehel Cheraghi, Farzaneh and Nazari, Afshin and }, title = {Effect of a Six-week Endurance Exercise Program and Empagliflozin Consumption on Some Structural and Functional Indices of the Heart in Male Diabetic Rats}, volume = {30}, number = {3}, abstract ={مقدمه: دیابت نوع 2 به‌عنوان عامل خطر اصلی بیماری‌های قلبی-عروقی مطرح است. تأثیرات چشمگیری از تمرین استقامتی و امپاگلیفلوزین بر ساختار و عملکرد قلب وجود دارد؛ بنابراین، هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر شش هفته تمرین استقامتی و دریافت امپاگلیفلوزین بر برخی از شاخص‌های ساختاری و عملکردی قلب در رت‌های نر دیابتی است. مواد و روش ها: تعداد 40 سر موش نر نژاد ویستار (وزن 92/۱۲±09/253 گرم، سن 8-10 هفته) به‌صورت تصادفی به پنج گروه مساوی 1. گروه کنترل سالم، 2. گروه کنترل دیابتی، 3. گروه دیابتی+امپاگلیفلوزین، 4. گروه دیابتی+تمرین استقامتی و 5. دیابتی+تمرین استقامتی+امپاگلیفلوزین تقسیم و در شرایط آزمایشگاهی نگهداری شدند. القای دیابت پس از پایان دستورالعمل آشناسازی به مدت دو هفته و پس از 12 ساعت محرومیت از غذا، با تزریق درون صفاقی محلول STZ به میزان 50 میلی‌گرم/ کیلوگرم صورت گرفت و سطح گلوکز 300 میلی‌گرم/ دسی لیتر به‌عنوان دیابتی در نظر گرفته شد. گروه‌های تمرینی به‌صورت 5 روز در هفته و به مدت 6 هفته به تمرین استقامتی پرداختند. گروه‌های مصرف‌کنندۀ دارو نیز 6 هفته به‌صورت روزانه از طریق گاواژ 10 میلی‌گرم/ کیلوگرم امپاگلیفلوزین دریافت کردند. 48 ساعت پس از پایان دستورالعمل، حیوانات بیهوش شدند و عملکرد قلبی با استفاده از اکوکاردیوگرافی ثبت و سپس بافت قلب جدا و تشریح گردید. از آزمون‌های آماری ANOVA یک‌طرفه و کروسکال والیس از طریق نرم‌افزارهای SPSS vol.27 وGraph Pad Prism vol.9 برای تجزیه‌وتحلیل آماری داده‌ها استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان‌دهندۀ تفاوت معنی‌دار در ضخامت پایان سیستولی بطن چپ (P=0.011) و حجم پایان سیستولی بطن چپ (P=0.008) میان گروه‌های پژوهش بود. نتایج آزمون تعقیبی نشان داد، قطر پایان سیستولی بطن چپ در گروه کنترل دیابتی نسبت به کنترل سالم، به شکل معنا‌داری بالاتر (P=0.012) و از سوی دیگر، قطر پایان سیستولی بطن چپ در گروه دیابت+تمرین+امپاگلیفلوزین به شکل معنا‌داری، کمتر از گروه کنترل دیابتی بود (P=0.020)؛ همچنین نتایج آزمون تعقیبی نشان داد، حجم پایان سیستولی بطن چپ در گروه کنترل دیابتی نسبت به کنترل سالم، به‌صورت معنی‌داری بالاتر (P=0.006) و از سوی دیگر، حجم پایان سیستولی بطن چپ در گروه دیابت+تمرین+امپاگلیفلوزین به شکل معنی‌داری کمتر از گروه کنترل دیابتی بود (P=0.017). تفاوت معنا‌داری در سایر شاخص‌ها ساختاری و عملکردی قلب مشاهده نشد (P≥0.05). بحث و نتیجه‌گیری: نتایج مطالعۀ حاضر نشان داد که استفادۀ هم‌زمان از امپاگلیفلوزین و انجام تمرین استقامتی به کسب مزیت‌های بیشتر در ساختار و عملکردی قلب، در مقایسه با ورزش و مصرف امپاگلیفلوزین به‌تنهایی منجر می‌شود. }, URL = {http://sjimu.medilam.ac.ir/article-1-7329-fa.html}, eprint = {http://sjimu.medilam.ac.ir/article-1-7329-fa.pdf}, journal = {Journal of Ilam University of Medical Sciences}, doi = {10.52547/sjimu.30.3.1}, year = {2022} }