مقدمه: از آنجا که سازگاری پایین یکی از مشکلات اصلی زندانیان و از علل گرایش آن ها به رفتارهای پرخطر می باشد، این مطالعه با هدف بررسی تأثیر حساسیت زدایی با حرکات چشم و پردازش مجدد در افزایش سازگاری اجتماعی، عاطفی و بهداشتی زندانیان انجام گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه به روش آزمایشی و با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بدون مداخله طراحی شد. نمونه ای به حجم ۴۰ نفر از بین زندانیان زندان مرکزی شهر اردبیل با بیش از چهار ماه دوره محکومیت به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای (بر اساس نوع جرم) انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه سازگاری بل استفاده شد که در پیش آزمون و پس آزمون توسط گروه آزمایش و کنترل تکمیل گردید. درمان حساسیت زدایی با حرکات چشم و پردازش مجدد طی چهارجلسه بر روی گروه آزمایش انجام گرفت و در این فاصله گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش: نتایج این پژوهش نشان می دهدکه میانگین نمرات سازگاری اجتماعی، سازگاری عاطفی، سازگاری بهداشتی در گروه آزمایش به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل افزایش پیدا کرد (۰۰۱/۰ >p). بحث و نتیجه‌گیری: درمان حساسیت زدایی با حرکات چشم و پردازش مجدد بر افزایش سازگاری زندانیان مرد مؤثر بود. لذا روان شناسان زندانها می توانند با آموزش این روش درمانی کوتاه مدت واجرای آن بر روی محکومین در بدو ورود به زندان ، نقش اساسی درافزایش سازگاری این افراد ، داشته باشند.

مقدمه: شیوع فزاینده  HIV/AIDSدر کشور و هم چنین گزارش موارد عود و شکست درمان در بین بیماران مسلول استان، لزوم انجام مطالعاتی به منظور تعیین مقاومت اولیه و ثانویه دارویی سل در بین بیماران مسلول ضروری به نظر می رسد لذا مطالعه حاضر به منظور تعیین شیوع مقاومت اولیه و ثانویه دارویی سل در بین بیماران مسلول ریوی اسمیر مثبت استان همدان در سال ۱۳۹۲ انجام شد.

مواد و روش ها: این مطالعه به صورت مقطعی در استان همدان، طی بازه زمانی ۱۰/۱۰/۱۳۹۱ لغایت ۱۰/۱۰/۱۳۹۲ انجام شد. کلیه بیماران مسلول ریوی اسمیر مثبت با کشت خلط مثبت از نظر آنتی بیوگرام مورد بررسی قرار گرفتند و مقاومت به داروهای ریفامپین، ایزونیازید، استرپتومایسین و اتامبوتول در آن ها بررسی شد.

یافته های پژوهش: از مجموع ۵۱ بیمار اسمیر مثبت، ۳۴ بیمار از نظر مقاومت اولیه دارویی مورد بررسی قرار گرفتند که یک نفر از آن ها مقاوم به ایزونیازید و یک بیمار هم زمان به ریفامپین و ایزونیازید مقاوم بود(MDR-TB). از ۱۰ بیمار بررسی شده از نظر مقاومت ثانویه یک بیمار مقاوم به ریفامپین بود.

بحث و نتیجه­ گیری: مقاومت اولیه و ثانویه دارویی سل چه به صورت تک دارویی و چه MDR در بیماران مسلول ریوی اسمیر مثبت همدان وجود دارد. لذا شناسایی و درمان کامل و به موقع بیماران مسلول به منظور جلوگیری از انتشار بیماری حائز اهمیت است. پیروی از دستورالعمل کشوری مبارزه با سل یعنی تجویز صحیح، مناسب و کامل رژیم درمانی تحت نظارت مسقیم یک ناظر علاقه مند و آموزش دیده اساسی ترین راه برای جلوگیری از مقاومت دارویی سل در جامعه محسوب می شود.