منوچهر خوش باطن ، امیر هوشنگ محمد علیزاده، محمد رستم نژاد، مهناز بالادست، سونا اصفهانی مراغه، طاهره شهنازی ، ناهید صفری، شاهین شهبازی ،
دوره ۲۱، شماره ۳ - ( ۵-۱۳۹۲ )
چکیده
مقدمه: اسهال مزمن با مشکلات فراوانی از قبیل محدودیت فعالیت فرد همرا ه می باشد. دقت در تاریخچه، معاینه، ارزیابی های آزمایشگاهی، رادیولوژیکی، انجام کولونوسکوپی و بیوپسی در تعیین علل زمینه ای اسهال می تواند کمک کننده باشد. این مطالعه به بررسی نقش روش تشخیصی کولونوسکوپی و نقش تکمیلی بیوپسی در تشخیص علل اسهال مزمن پرداخته است.
مواد و روش ها: از ۱۴۰ بیمار مبتلا به اسهال مزمن مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی سینا تبریز از تاریخ فروردین ۱۳۸۵ تا اسفند ۱۳۹۰، ۱۰۰ بیمار بر اساس معیارهای ورود و خروج وارد مطالعه شدند. برای بیماران فرم رضایت نامه و پرسش نامه هایی شامل اطلاعات دموگرافیک پر شد. آزمایش مدفوع جهت بررســی وجود لکوسیت، تخم و تروفوزوئیت انگل ها از بیماران به عمل آمد. در صورت منفی شدن آنالیز مدفوعی، بیماران وارد طرح شدند. بیماران تحت کولونوسکوپی و بیوپسی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و روش آمــاری بــررسی فراوانی و تست chi-square آنالیز شدند.
یافته های پژوهش: ۵۰ درصد بیماران(۵۰ نفر) مرد بودند. میانگین سنی مردان ۶۷/۱۶±۴۴/۳۶ سال و میانگین سنی زنان ۵۵/۱۶±۵۶/۳۸ سال بود. در کولونوسکوپی ۶۱ درصد Erythema، ۱۰ درصد Erosion و ۲۹ درصد مخاط نرمال داشتند. در بررسی نمونه های بیوپسی ۵۹ درصد Non specific Colitis، ۱۵ درصد Ulcerative Colitis و ۲۶ درصد Amebic colitis گزارش شد.
بحث و نتیجه گیری: اسهال مزمن می تواند تنها یک علامت از بیماری زمینه ای گوارشی باشد، لذا در ارزیابی آن پس از رد علل عفونی و انگلی، اقدامات تهاجمی تراز قبیل کولونوسکوپی و بیوپسی اندیکاسیون می یابد. این دو روش تواماً به عنوان ابزار تشخیصی مفید در تشخیص و درمان به موقع بیماری محسوب شده و با کاهش تعداد بیماران، عوارض ناتوان کننده و کاهش بار اقتصادی تحمیل شده همراه می باشد.
