مقدمه: کلبسیلا  پنومونیه یک میکروارگانیسم فرصت طلب و از مهم ترین عوامل عفونت ادراری است. مطالعه حاضر با هدف بررسی فراوانی کلبسیلا پنومونیه مولد بتا لاکتاماز وسیع الطیف در عفونت ادراری و تعیین الگوی مقاومت دارویی آن ها انجام گرفت.

مواد و روش ها: تعداد ۳۴۰ نمونه عفونت ادراری از نظر حضور کلبسیلا پنومونیه بررسی شدند. الگوی مقاومت دارویی جدایه های این باکتری و تولید بتا لاکتاماز وسیع الطیف به روش های انتشار از دیسک و دیسک ترکیبی بررسی و فراوانی ژن های TEM و SHV در سویه های مولد بتالاکتاماز به روش PCR تعیین گردید.

یافته های پژوهش: از ۳۴۰ نمونه عفونت ادراری مورد مطالعه، در  ۶۵ مورد (۱۲/۱۹ %) کلبسیلا پنومونیه به عنوان عامل عفونت شناسایی شد. همه جدایه ها مقاومت دارویی چندگانه داشتند. بیشترین میزان مقاومت این جدایه ها نسبت به آنتی بیوتیک های پنی سیلین (%۹۲)، آموکسی سیلین (%۶/۸۷) و اریترومایسین (%۶/۸۴) بوده است و جنتامایسین و آمیکاسین موثرترین آنتی بیوتیک ها بوده اند. %۳/۵۲ جدایه ها (۳۴ جدایه) از نظر فنوتیپی مولد بتا لاکتاماز وسیع طیف بوده اند. از این تعداد ۲۶ جدایه (%۷۶) واجد ژن TEM و ۱۵ جدایه (%۴۴) واجد ژن SHV بوده اند.

بحث و نتیجه گیری: نتایج حاصل نشان دهنده ی  شیوع بالای کلبسیلا پنومونیه مولد بتا لاکتاماز وسیع الطیف در عفونت های ادراری و میزان بالای مقاومت آنتی بیوتیکی چندگانه در این جدایه ها می باشد.

مقدمه: اصطلاح بیوفیلم یا توده زیستی به سلول ها یا میکروارگانیسم های متعاملی گفته می شود که در اثر عوامل مختلف به دور یکدیگر جمع و بر روی یک سطح تثبیت شده اند. تشکیل بیوفیلم باعث افزایش مقاومت آن ها نسبت به شرایط نامساعد محیطی و بیوسایدها می شود. از راه های مقابله با بیوفیلم استفاده از ترکیبات مختلف گیاهی و نانوذرات است. هدف از مطالعه حاضر تعیین تاثیر نانوذرات نقره، عصاره هیدروالکلی شاخساره گیاه اسطوخودوس و تاثیر توام این دو در غلظت های مختلف بر روی تشکیل بیوفیلم حاصله از باکتری کلبسیلا پنومونیه می باشد.
مواد و روش ها: میزان اثر ضد بیوفیلمی و درصد کاهش بیوفیلم باکتری کلبسیلا پنومونیه در تیمارهای مجزا و توام نانوذرات نقره و عصاره هیدرالکلی اسطوخودوس در زمان های ۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعت به روش رنگ سنجی میکروتیتر پلیت اندازه گیری شد. محتوای ترکیبات پلی فنلی عصاره اسطوخودوس نیز به روش فولین-سیوکالتو اندازه گیری شد.
یافته های پژوهش: محتوای تام ترکیبات فنلی در حدودmg/g  ۳/۱۱۳ بود. در تمامی تیمارها باکتری کلبسیلا در عدم حضور تیمارها قادر به تشکیل بیوفیلم قوی بود. نتایج تحلیل واریانس سه طرفه جهت بررسی اثرهای اصلی و تقابلی عوامل نانوذرات نقره، عصاره اسطوخودوس و زمان بر میزان تشکیل بیوفیلم معنی دار بود. تیمارهای مجزای نانوذره نقره و عصاره اسطوخودوس به ترتیب با غلظت ­های ug/mL ۱۲۵ و ug/mL ۰۶۲۵/۰ و تیمار توام نانوذره و عصاره اسطوخودوس به ترتیب با غلظت ­های ug/mL ۵/۶۲ و ug/mL ۰۳۱۲۵/۰ به طور معناداری میزان تشکیل بیوفیلم باکتری را کاهش دادند.
بحث و نتیجه گیری: با افزایش زمان به دلیل تاثیرگذاری تیمارها از شدت تشکیل بیوفیلم کاسته می شود. با افزایش غلظت تیمارها میزان  تشکیل بیوفیلم نیز کاهش می یابد. نتایج این تحقیق نشان دهنده اثر هم افزائی نانوذره و عصاره اسطوخودوس در کاهش میـــزان تشــکیل بیوفیلم می باشد.