مقدمه: درک پرستاران از مســــئولیت اجتــــماعی خود بیمارستان را در مقابل تحولات پویای محیطی مصون می دارد. زیرا بخشی از این مسئولیت پذیری ناشی از پاسخگویی به موقع به مسائل محیط است و از آن تحت عنوان چابکی سازمانی یاد می شود. در صورت چابک نبودن سازمان، مسائلی به وجود می آید که در حوزه رفتار سازمانی، تحت عنوان فرسودگی شغلی یاد می شوند. پادزهر مبارزه با فرسودگی شغلی، ایجاد اشتیاق شغلی در میان کارکنان است که آنان را به فعالیت برای دستیـــــابی به اهداف سازمانی سوق می دهد. از این رو، هدف این پژوهش، بررسی رابطه بین مسئولیت پذیری اجتماعی و چابکی سازمانی با نقش تعدیلگر اشتیاق شغلی در بیمارستان امام خمینی(ره) شهر ایلام می باشد.
مواد و روش ها: جامعه تحقیق کلیه پرستاران بیمارستان امام خمینی(ره) شهر ایلام به تعداد ۳۰۰ نفر می باشد که با استفاده از جدول مورگان تعداد ۱۶۹ نفر به روش تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسش نامه استاندار است و فرضیه های تحقیق از طریق نرم‌افزار Smart-PLS نسخه ۲ آزمون شدند.
یافته های پژوهش: نتایج نشان می دهد ضریب معناداری میان مسئولیت پذیری اجتماعی و چابکی سازمانی برابر با ۳۵۴/۵۲ است که از سطح اطمینان ۹۶/۱ بیشتر است. بر این اساس، فرضیه نخست تحقیق مبنی بر وجود رابطه میان مسئولیت پذیری اجتماعی و چابکی سازمانی تایید می شود. هم چنین، اشتیاق شغلی با ضریب معناداری ۲۴۲/۷ که از سطح اطمینان ۹۶/۱ بیشتر است رابطه بین مسئولیت پذیری اجتماعی و چابکی سازمانی را تعدیل می کند.
بحث و نتیجه گیری: امروزه صرف ارائه خدمات حتی با کیفیت مطلوب نمی تواند رضایت ذی نفعان بیمارستان را تحقق بخشد؛ زیرا با افزایش آگاهی مردم به وظایف چندگانه بیمارستان ها در حوزه های اجتماعی، مسئولیت پذیری در قبال جامعه از کمترین خواسته ها به شمار می آید. چون تحقق متقابل اهداف سازمانی و جامعه، نتیجه آگاهی و عمل در چارچوب مسئولیت اجتماعی است. این مهم در گُروِ چابکی سازمان ها برای پاسخگویی به انتظارت در حال رشد ذی نفعان و ایجاد زمینه های اشتیاق شغلی برای پیشبرد فرد در چارچوب اهداف پیش بینی شده است.
