|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
۱ نتیجه برای پپتید تترامر S۳
صادق رضایی، شاهین حدادیان، رمضانعلی خاوری نژاد، داریوش نوروزیان،
دوره ۲۹، شماره ۴ - ( ۷-۱۴۰۰ )
چکیده
مقدمه: پپتیدهای ضدمیکروبی (AMP) ترکیباتی با خاصیت ضدمیکروبی هستند که به سبب ظهور مقاومت باکتری‌های بیماری‌زا به آنتی‌بیوتیک‌ها، مطالعه و بررسی می‌شوند. در مطالعۀ حاضر، آثار سمیت و ضدمیکروبی دو پپتید مونومری S۳ طبیعی به‌عنوان استاندارد و S∆۳ با هیبرید S۳- S∆۳ و تترامر S۳ بررسی و مقایسه گردید.
مواد و روش ها: هیبرید پروتئینی (S∆۳S۳-۲mer-GS) S۳- S∆۳ و پروتئین تترامر S۳ (S۳-۴mer-GS) در باکتری E.coli. BL۲۱ (DE۳) بیان شدند؛ سپس وجود پپتیدهای موتانت تأیید و فعالیت ضدمیکروبی آن‌ها با مونومرهای S۳ و S∆۳ مطالعه گردید. درنهایت، سمیت تترامر و هیبرید ساخته‌شده روی ردۀ سلولی MDA-MB-۲۳۱ ارزیابی و مقایسه شد.
یافته‌ها: در بیان پروتئین نوترکیب، افزایش بار مثبت در پروتئین هیبرید برای باکتری میزبان اثر سمیت ایجاد نمی‌کند. میزان سمیت هیبرید در مقایسه با تترامر برای سلول‌های یوکاریوتی افزایش کمی داشت؛ اما در غلظت فعال این پروتئین، این افزایش ناچیز بود. میزان بقای سلولی در مورد هیبرید از S۳ و SΔ۳ کمتر است؛ اما میزان بقای سلولی برای هریک از توالی ها، با افزایش زمان کاهش پیدا می‌کرد. علاوه بر این، بازدارندگی رشد میکروبی هیبرید نسبت به تترامر، SΔ۳ و S۳ بهبود یافت.
بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به میزان بیان مناسب و افزایش فعالیت ضدمیکروبی و سمیت سلولی اندک، پپتید هیبرید S۳ هیبرید S۳ و S∆۳ و تترامر S۳ می‌توانند به‌عنوان یک استراتژی تولید مؤثر برای به دست آوردن AMPها در نظر گرفته شوند.
|
|
