[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: درباره نشريه :: صفحه اصلي :: آخرين شماره :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
نمایه ها::
برای نویسندگان::
هزینه چاپ::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
سیاست های نشریه ::
بیانیه اخلاقی::
ثبت شکایت::
::
Citation Indices from GS

Citation Indices from GS

AllSince 2020
Citations72093743
h-index2920
i10-index20679
..
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
ثبت شده در

AWT IMAGE

AWT IMAGE

..
:: جستجو در مقالات منتشر شده ::
۲ نتیجه برای پروتئین واکنشگر C

الهه ملکیان فینی، نادر شوندی، مجید نجاتی، ناصر حسینی،
دوره ۲۳، شماره ۷ - ( ۱۱-۱۳۹۴ )
چکیده

مقدمه: عدم تعادل بین تولید رادیکال آزاد و اجزاء سیستم دفاع آنتی اکسیدانی بدن منجر به استرس اکسیداتیو می شود. آنتی اکسیدان ها می توانند شدت التهاب را کاهش دهند. پروتئین واکنشگر C عامل التهابی است و این سوال مطرح است که آیا رزوین به عنوان یک آنتی اکسیدان می تواند سطح پروتئین واکنشگر C را در بازیکنان والیبال زن نخبه کاهش دهد؟

 مواد و روش ها: روش تحقیق از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون بود که در آن ۲۰ بازیکن نخبه والیبال به طور تصادفی در دو گروه مکمل و شبه دارو تقسیم شدند. آزمودنی ها در گروه مکمل به مدت ۱۴ روز ۴۰۰ میلی گرم مکمل رزوین دریافت کردند. نمونه های خونی جهت تعیین CRP، قبل و بعد از دوره مداخله از دو گروه دریافت شد. مکمل سازی با رزوین در مرحله تمرینات اختصاصی انجام شد. CRP با کیت لاتکس به صورت کمی اندازه گیری شد.

یافته های پژوهش: نتایج حاکی است که مصرف مکمل رزوین موجب کاهش معنی دار فاکتور التهابی پروتئین واکنشگر C در بازیکنان والیبال نخبه زن می شود(P<۰,۰۵). تغییرات CRP در گروه مکمل کاهش ۳۷/۰ میلی گرم بر لیتر و در گروه دارونما، افزایش ۰۹/۰ میلی گرم بر لیتر را نشان می دهد.

 بحث و نتیجه گیری: بر اساس یافته های مطالعه حاضر می توان پیشنهاد کرد که دریافت مکمل رزوین می تواند تولید فاکتور التهابی CRP متعاقب تمرین شدید را کاهش دهد و احتمالاً به بازتوانی بهتر ورزشکار کمک می کند.


لیلا یدالهی فارسانی، نوشا ضیاء جهرمی، محمد واعظی پور،
دوره ۲۷، شماره ۳ - ( ۵-۱۳۹۸ )
چکیده

مقدمه: سندرم متابولیک به­ عنوان یک ناهنجاری بالینی متداول، با افزایش خطر بروز بیماری دیابت نوع ۲ و عوامل خطر قلبی-عروقی می ­باشد. افزایش واسطه­ های التهابی هم چون پروتئین واکنشگر C و سایتوکین ­های التهابی می تواند با بروز و پیشرفت سندرم متابولیک و دیابت نوع دو در ارتباط ­باشد.
مواد و روش ­ها: مطالعه حاضر بر روی ۳۵ بیمار زن و مرد با میانگین سنی ۵۵ سال، مبتلا به دیابت نوع دو همراه با سندرم متابولیک و ۳۵ فرد سالم به­ عنوان گروه شاهد انجام شد. نمونه ­های سرمی جدا شده جهت بررسی سطح سرمی اینترلوکین ۱۸ توسط کیت الایزا و پروتئین واکنشگر C، به روش کمی تا زمان انجام آزمایشات در ۲۰- نگهداری شد. استخراج RNA از سلول ها توسط کیت JenaBioscience انجام گرفت و در نهایت سنجش بیان ژن با استفاده از Real Time RT-PCR کمی به انجام رسید.
یافته­ های پژوهش: میانگین مقادیر سرمی اینترلوکین ۱۸ افزایش معنا داری داشت(P=۰,۰۰۸) و سطح سرمی پروتئین واکنشگر  C (P<۰,۰۰۱) در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو توام باسندرم متابولیک نسبت به افراد سالم افزایش معناداری داشت. هم چنین بیان ژن اینترلوکین ۱۸ (P=۰,۰۰۳) در سلول ­های لنفوسیت­ بیماران دیابت نوع دو همراه سندرم متابولیک در مقایسه با افراد سالم به ­طور معناداری بالاتر بود.
بحث و نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که بیماران مبتلا به دیابت نوع دو همراه سندرم متابولیک در مقابل افراد سالم مقادیر افزایش یافته ­ای از فاکتورهای التهابی از قبیل اینترلوکین ۱۸، پروتئین واکنشگر C را در سرم خود دارند. بنا بر این سطح سرمی اینترلوکین ۱۸، پروتئین واکنشگر C و میزان بیان ژن اینترلوکین ۱۸ می ­تواند نقش مهمی در پاسخ التهابی و پیشرفت بیماری دیابت نوع دو و سندرم متابولیک داشته باشد.

صفحه 1 از 1     

مجله دانشگاه علوم پزشکی ایلام Journal of Ilam University of Medical Sciences
Persian site map - English site map - Created in 0.2 seconds with 30 queries by YEKTAWEB 4714