مقدمه: پس از بازسازی رباط صلیبی قدامی (ACLR)، مکانیک راه رفتن با ایجاد استئوآرتریت در مفصل زانو نامتقارن می‌شود. در مطالعات پیشین، پژوهشگران بیشتر بر اندازه‌گیری مقادیر مکانیک راه رفتن بر متغیر اوج سینماتیک و سینتیک و نیروهای تماس مفصلی متمرکز شده‌اند؛ اما به‌ندرت مقادیر فشار کف‌پایی و فرکانس فعالیت الکتریکی عضلات در افراد با بازسازی رباط صلیبی قدامی و پای پرونیت بررسی شده است. هدف از این مطالعه مقایسۀ متغیرهای فشار کف‌پایی و فرکانس فعالیت عضلات طی راه رفتن میان افراد دارای بازسازی رباط صلیبی قدامی با پای پرونیت و افراد سالم بود.
مواد و روشها: مطالعۀ حاضر از نوع نیمه‌تجربی و آزمایشگاهی است. نمونۀ آماری پژوهش حاضر شامل ۱۳ فرد مبتلا به بازسازی رباط صلیبی قدامی با پای پرونیت و ۱۳ فرد سالم بود که میانگین (انحراف معیار) سن آنان به‌ترتیب (۵/۴) ۲/۲۳ و (۱/۴) ۹/۲۲ سال بود. در طول آزمون، شرکت‌‌کنندگان با پای برهنه در یک مسیر ۱۸ متری راه رفتند. اوج متغیر فشار کف‌پایی در هر دو گروه توسط دستگاه فوت اسکن (نرخ نمونه‌برداری: ۳۰۰ هرتز) ثبت شد؛ همچنین فعالیت الکتریکی عضلات درشت‌‌نی قدامی، دوقلوی داخلی، پهن خارجی، پهن داخلی، راست رانی، دوسررانی، نیمه وتری و سرینی میانی طی راه رفتن ثبت گردید.
یافته های پژوهش: نتایج پژوهش حاضر نشان‌‌دهندۀ افزایش مقادیر اوج فشار کف‌پایی در قسمت میانی پا (P=۰,۰۱۸) در گروه بازسازی رباط صلیبی قدامی با پای پرونیت نسبت به گروه سالم طی راه رفتن است. علاوه بر این، نتایج تفاوت معنی‌داری را برای میانگین فرکانس عضلات راست‌‌رانی (P=۰,۰۱۲) و پهن خارجی (P=۰,۰۴۲) در مرحلۀ فاز پاسخ بارگذاری و هل دادن در گروه افراد با بازسازی رباط صلیبی قدامی با پای پرونیت در مقایسه با گروه سالم طی راه رفتن نشان داد.
بحث و نتیجه‌گیری: مقادیر اوج فشار کف‌پایی در قسمت میانی پا و فرکانس فعالیت عضلات راست‌‌رانی و پهن خارجی در افراد با بازسازی رباط صلیبی قدامی و پای پرونیت در مقایسه با افراد سالم طی راه رفتن متفاوت است.
