۲ نتیجه برای موش کوچک آزمایشگاهی
زهرا غلامی، منصور امرائی،
دوره ۲۱، شماره ۷ - ( ۱۱-۱۳۹۲ )
چکیده
چکیده: سابقه و هدف : درد پاسخ استرس به آسیب است، بنابراین برای بهبود و به حداقل رساندن آسیب های آن بایستی به طور مناسبی کنترل صورت گیرد. به دلیل خصویات اعتیاد آور جانبی دارهای ضد درد مثل مرفین، تمایل کمتری به استفاده از آن وجود دارد و از طرف دیگر استفاده از گیاهان دارویی در تسکین درد از زمان های قدیم متداول بوده و استفاده از آنها رو به افزایش می باشد.در تحقیق حاضر اثر ضد دردی عصاره الکی کاپیتول های گیاه بابونه مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها : در تحقیق حاضر، اثر ضد دردی عصاره الکی کاپیتول های گیاه بابونه توسط تست فرمالین و تست صفحه داغ hot plate در موش مورد بررسی قرار گرفت. عصاره الکلی گیاه در دوزهای mg/kg ۵،۱۰ و۵۰ وزن بدن و مرفین در دوزmg/kg ۱۰ وزن بدن به عنوان داروی ضد درد استاندارد به صورت دورن صفاقی تزریق گردید.گروه شاهد سرم فیزیولوژیک را به عنوان حلال عصاره الکلی گیاه دریافت نمودند. یافته ها: عصاره الکلی کاپیتول های گیاه بابونه تنها فاز ثانویه درد را در تست فرمالین کاهش داد. هیچ کدام از دوزهای عصاره الکلی کاپیتول های گیاه بابونه بر روی تاخیر در زمان پاسخ به درد در تست صفحه داغ اثری نداشت. نتایج: این تحقیق نشان داد که کاپیتول های گیاه بابونه بر روی درد مزمن القاء شده توسط فاز ثانویه تست فرمالین دارای اثر تسکین دهندگی می باشد. هر چند مطالعات بیشتری برای تعیین اثرات درمانی آن مورد نیاز می باشد.
مینا رمضانی،
دوره ۲۵، شماره ۶ - ( ۱۲-۱۳۹۶ )
چکیده
مقدمه: افزایش مصرف نانو اکسید روی در پزشکی و تولید محصولات آرایشی و تحقیقاتی، سوالات در مورد سمیت آن هارا افزایش داده است. به دلیل اندازه کوچک نانو مواد، جذب آن توسط دستگاه گوارشی ساده تر است. در تحقیق حاضر اثرات نانو اکسید روی بر روی بافت ایلئوم موش بالغ نر نژاد NMRI در شرایط in vivo مورد بررسی قرار گرفت.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، موش های کوچک آزمایشگاهی نر به طور تصادفی در ۵ گروه شامل کنترل، شم و ۳ گروه تجربی قرار گرفتند. نانو اکسید روی در اندازه ۱۰ تا ۳۰ نانومتر در سه غلظت mg/kg ۵۰۰-۳۰۰-۱۰۰ به مدت ۲۱ روز به صورت درون صفاقی تزریق شد. پس از ۲۱ روز تغییرات بافت شناسی دربافت ایلئوم از لحاظ ارتفاع و عرض پرزها، ضخامت بافت عضلانی، عرض بافت اپیتلیوم، عرض بافت پیوندی آستر مخاط، قطر کریپت ها و تعداد سلول های گابلت توسط One way ANOVA و سپس تست Tukey مورد بررسی قرار گرفت.
یافته های پژوهش: نتایج نشان داد که نانو اکسید روی بر روی ارتفاع و عرض پرزها و قطر کریپت ها اثری نداشت ولی باعث کاهش عرض بافت پیوندی آستر مخاط و تعداد سلول های گابلت و افزایش عرض اپی تلیوم و بافت عضلانی ایلئوم شد.
بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان دهنده اثرات سمیتی خفیف نانو اکسید روی در این دوزها می باشد. به نظر می رسد نانو اکسید روی موجب افزایش رشد سلول های اپیتلیوم شده است. با توجه به تغییرات بافت اپیتلیوم روده در مجاورت با نانو اکسید روی بایستی از استفاده طولانی مدت از این مواد اجتناب شود.
