کیومرث شرفی، امیر کرمی، فاطمه نوازش خواه، مسعود مرادی،
دوره ۲۲، شماره ۴ - ( ۶-۱۳۹۳ )
چکیده
زمینه و هدف: تخلیه فاضلاب بیمارستانی به محیط زیست انسانی به خصوص آبهای سطحی و زیر زمینی مخاطرات و معضلات عمده ای را برای انسان ایجاد می نماید. لذا در این مطالعه سعی بر این است که وضعیت تصفیه و دفع فاضلاب بیمارستان های استان کرمانشاه در سال ۹۱-۱۳۹۰ مورد بررسی قرار گیرد.
مواد و روش ها: تحقیق حاضر به روش توصیفی- تحلیلی انجام گرفته است که جامعه مورد مطالعه شامل تمامی بیمارستان های استان کرمانشاه (۱۹ بیمارستان خصوصی و دولتی) می باشد.
ابزار و روش گردآوری داده ها از طریق چک لیست تنظیم شده (شامل ۱۸ سؤال مربوط به مشخصات عمومی و اختصاصی بیمارستان در مورد وضعیت تصفیه و دفع فاضلاب آن) بوده که با مراجعه حضوری تکیمل گردید. در نهایت داده های حاصله در قالب جداول و نمودارهای توصیفی ارائه گردید.
یافته ها: نتایج نشان داد که از مجموع ۱۹بیمارستان، ۷بیمارستان(۸/۳۶% کل بیمارستان ها) دارای سیستم تصفیه فاضلاب در حال بهره برداری(فعال)، ۵بیمارستان(۴/۲۴%) دارای سیستم تصفیه فاضلاب غیر فعال و ۷ بیمارستان(۸/۳۶%) تصفیه خانه فاضلاب ندارند.
بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه تخلیه فاضلاب بیمارستانی بدون تصفیه مناسب به شبکه فاضلاب شهری برای انسان و محیط زیست خطرات عدیده دارد لذا عدم وجود تصفیه خانه فاضلاب فعال در ۱۲ بیمارستان استان(۱۵/۶۳%) نگرانی محسوب می شود.
بنابراین اخذ سیاست هایی برای احداث سیستم تصفیه فاضلاب در کلیه بیمارستان ها و بهره برداری آن توسط شرکت ها و افراد متخصص در این زمینه، کلرزنی فاضلاب خام( و در صورت امکان فاضلاب تصفیه شده) جهت کاهش بار آلودگی ورودی به شبکه جمع آوری و تصفیه خانه ی فاضلاب شهری، نظارت کافی مسؤلین بهداشتی ، شرکت آب و فاضلاب و دیگر سازمان های مرتبط از جمله موادی است که می تواند در جهت برآورده کردن استانداردهای لازم در یک بیمارستان و استقرار سیستم مدیریت زیست محیطی (ISO۱۴۰۰۰) در تنظیم فرآیندهای مدیریت جهت ارتقاء کیفیت دفع فاضلاب بیمارستان ها بسیار مؤثر باشد.
