۲ نتیجه برای عوامل خانوادگی
دوره ۱۷، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۸۸ )
چکیده
مقدمه: در ایران، طی ۲۰ سال گذشته، میزان رشد سوء مصرف مواد بیش از ۳ برابر نرخ رشد جمعیت بوده است. برای مقابله با این معضل، رویکرد کاهش تقاضا درسال های اخیر به تدریج گسترش یافته است که به طور کلی شامل سه رویکرد پیشگیری، درمان و کاهش آسیب است. در زمینه درمان، مراکز درمان سرپایی معتادان در حال حاضر اقدام به ارائه خدمات، جهت ترک معتادین نموده است. یک موضوع مهم در ترک اعتیاد، علت اقدام به ترک اعتیاد است. پژوهش حاضر با هدف تعیین عوامل مرتبط با اقدام به ترک اعتیاد در مراجعین به کلینیک های ترک اعتیاد استان خراسان شمالی طراحی و اجرا گردیده است. مواد و روش ها: تحقیق حاضر یک پژوهش توصیفی تحلیلی است که در مراجعین به کلینیک های ترک اعتیاد استان خراسان شمالی، در شش ماهه دوم سال ۸۶ انجام شده است. واحد های پژوهش به روش نمونه‌گیری آسان انتخاب شدند، ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه بود. نمونه های مورد بررسی کسانی بودند که برای اولین نوبت جهت اقدام به ترک مراجعه و در اولین مراجعه و قبل از شروع درمان پرسشنامه را تکمیل نمودند. علاوه بر فاکتورهای دموگرافیک و تاریخچه مصرف و نوع، شکل و دفعات مصرف، عوامل مرتبط با ترک مورد بررسی مواد عبارت بودند از: عوامل خانوادگی، اجتماعی، اقتصادی و فردی همچنین عواملی مانند منافع و تهدیدها،خودبسندگی، راهنمایی برای اقدام، عوامل قادر ساز و نگرش به رفتارنیز مورد بررسی قرار گرفتند. یافته های پژوهش: از ۳۸۷ مراجعه کننده ۳۴۳ نفر، (۵/۸۸ درصد) مرد و ۴۴ نفر، (۵/۱۱ درصد) زن بودند؛ همگی سابقه اعتیاد به حداقل یک نوع مواد مخدر را دارا بودند. میانگین سن، ۶۵۵/۹±۸۴/۳۲سال و میانگین سن شروع اعتیاد ۱۴۲/۷±۸۷/۲۲سال و بیشترین مواد مصرفی به ترتیب تریاک، شیره، کریستال و هروئین بود. سابقه اعتیاد در خانواده در ۶/۴۹ درصد پاسخ دهندگان ذکر کرده اند و در ۵۶ درصد موارد اولین تجربه اعتیاد به پیشنهاد دوستان بوده است. در ۴۲ درصد موارد، مشوق برای ترک، خانواده بود. بحث و نتیجه گیری: بیشترین عوامل مرتبط با اقدام به ترک، به ترتیب عوامل اقتصادی، اجتماعی، عــــوامل قادر ساز، فردی، راهنما برای عمل و عوامل خانوادگی بود. و مهم ترین عامل عدم اقدام به ترک اعتیاد «عدم خود بسندگی» بود.
رضا دادفر ، فاطمه بازدار، عباس نصراللهی ، امیر عبدالحسینی، وحید احمدی،
دوره ۲۱، شماره ۶ - ( ۹-۱۳۹۲ )
چکیده
مقدمه: قلمرو رشد و فعال شدن استعدادها و توانایی های آدمی را زمان_مکان (جایگاه) یا شرایط زمانی_مکانی(موقعیت) تعیین میکند وجهت میدهد( شعاری نژاد، ۱۳۸۱). هدف پژوهش حاضر بررسی عوامل خانوادگی موثر بر افت تحصیلی دانش‌آموزان مقطع اول متوسطه (دختر و پسر) انجام گرفت. روش: این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آمار ی پژوهش حاضر را کلیه نوجوانان دختر و پسر مقطع دبیرستان شهرستان دره شهر درسال تحصیلی ۹۱-۹۰ تشکیل می دهد. که با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای ۹۷ نفر انتخاب شد. برای جمع آوری داده ها:۱- مراجعه به مدارک و اسناد موجود در مدرسه برای یافتن دانش آموزانی که دچار افت شده اند که با استفاده از نتایج امتحانات آنها بررسی شد,۲-پرسش نامه بسته پاسخ محقق ساخته. داده های پژوهش با روش آماری ضریب همبستگی اسپیرمن تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها : یافته ها حاکی از وجود رابطه معنادار بین عوامل خانوادگی با افت تحصیلی فرزندان در دو گروه دختر وپسر می باشد. عوامل خانوادگی بررسی شده شامل پایگاه اجتماعی_اقتصادی سطح تحصیلات در خانواده. امکانات و توجه و نابسامانی و مشکلات در خانواده می باشد که با افت تحصیلی رابطه معنا دار دارند. نتیجه گیری: تفاوت استعدادها واقعیتی است که در سنین مختلف خود را نشان میدهد اما با توجه به اینکه عوامل خانوادگی بررسی شده با افت تحصیلی رابطه معنا دار دارند بنابراین ایجاد جو سازنده وارتباط بین خانه و مدرسه فرد از اهم وظایف مسولان است که به طور پویا در حل مشکلات و مسایل دآنش آموزان و خانواده های آنان موثر است.
کلمات کلیدی: افت تحصیلی – عوامل خانوادگی
