۶ نتیجه برای عفونت ادراری
دوره ۱۷، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۸۸ )
چکیده
مقدمه: بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیک و پروفایل پلاسمیدی صد نمونه ایزوله اشرشیاکلی جدا شـــــده از عفونت های ادراری در شهر ایلام هدف این مطالعه است. مواد و روش ها: ایــزوله ها با روش های مرسوم تشخیص داده شد. تست حساسیت آنتی بیوتیک به وسیله روش دیسک- دیفیوژن (کربی بائر)براساس معیارهای CLSI انجام گرفت. استخراج پلاسمید با استفاده از کیت انجام گرفت. یافته های پژوهش: همه ایزوله ها به مروپنم حساس بودند. میزان مقاومت به آنتی بیوتیک های مختلف به ترتیب ذیل بود: آموکسی سیلین ۸۱ درصد، تتراسایکلین ۶۴ درصد، سیپروفلوکساسین ۲۱ درصد سفپیم و سفتاریدیم ۱۶ درصد، سفتریاکسون، کوتریمکسازول و توبرامایسین ۱۵ درصد، جنتامیسین ۱۲ درصد، نیتروفورانتوئین ۵ درصد و آمیکاسین ۱ درصد. مطالعات پروفایل پلاسمیدی نشان داد که ایزوله های E.coli حاوی پلاسمیدهایی با اندازه هایی از ۵/۱ تا۲۱ کیلو دالتون حمل بودند. ۸۸ درصد ایزوله های E.coli دارای یک پلاسمید عمومی با وزن مولکولی ۲۱ کیلو دالتون بودند که عامل مقاومت به آموکسی سیلین و احتمالاً تتراسایکلین می باشند. بحث و نتیجه گیری: مروپنم، آمیکاسین، نیتروفورانتوئین، جنتامیسین و سیپروفلوکساسین برای درمـــــان اکثریت عفونت های مجاری ادراری مرتبط با E.coli مناسب هستند. پلاسمید ۲۱ کیلو دالتونی ممکن است در گسترش مقاومت به آموکسی سیلین و تتراسایکلین دراین منطقه نقش داشته باشد.
رسول اسماعیلی، سید حمید هاشمی ، مسعود مقدم شکیب، محمد یوسف علیخانی، زینب سهرابی،
دوره ۲۱، شماره ۷ - ( ۱۱-۱۳۹۲ )
چکیده
مقدمه: مقاومت روز افزون باکتری ها به عوامل ضدمیکروبی مشکل عمده در سراسر جهان می باشد. لذا اطلاع از وضعیت سویه های ایجاد کننده عفونت ادراری در برابر آنتی بیوتیک های رایج در درمان از اهمیت خاصی برخوردار است. این مطالعه با هدف بررسی عوامل باکتریال عفونت های ادراری و تعیین مقاومت آنتی بیوتیکی آن ها در بالغین مراجعه کننده و بستری در بیمارستان فرشچیان شهر همدان در سال ۱۳۹۰انجام شده است.
مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی-مقطعی بر روی ۲۱۴ فرد مراجعه کننده و بستری شده در بیمارستان فرشچیان شهر همدان در سال ۱۳۹۰انجام شد. بررسی مرفولوژی و شناسایی باکتری های ایزوله شده با استفاده از رنگ آمیزی گرم و بکارگیری آزمایش های بیوشیمیایی افتراقی انجام شد. آزمایش حساسیت آنتی بیوتیکی با دیسک های آنتی بیوتیکی کوتریموکسازول، نالیدیکسیک اسید، جنتامایسین، سفتریاکسون، نیتروفورانتوئین، توبرامایسین، آموکسی سیلین، افلوکساسین و سپیروفلوکسازین با استفاده از روش کربی-بائر انجام گرفت.
یافته های پژوهش: از ۱۴۱بیمار مورد مطالعه، ۲/۵۴ درصد زن و ۷/۴۵ درصد مرد بودند. شایع ترین عوامل ایجاد عفونت به ترتیب شامل اشرشیا کلی(۶۱ درصد)، گونه های انتروباکتر(۷/۱۰ درصد)، استافیلوکوک ساپروفیتیکوس(۵/۸ درصد)، پسودوموناس آئروژینوزا(۹/۷ درصد) و گونه های پروتئوس(۱/۷ درصد) بودند. در مجموع بدون در نظر گرفتن نوع میکروب، بیشترین مقاومت به آموکسی سیلین(۳/۸۱ درصد در جنس مونث و ۷۰ درصد در جنس مذکر) و کمترین مقاومت به نالیدیکسیک اسید(۱۱ درصد در جنس مونث و ۱۶ درصد در جنس مذکر) بود. اشرشیاکلی به عنوان شایع ترین عامل ایجاد کننده عفونت ادراری همین الگو را در هر دو جنس مذکر و مونث نشان داد.
بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، شایع ترین عامل مولد عفونت ادراری در بالغین اشرشیاکلی بوده و سویه ها بیشترین مقاومت را نسبت به آموکسی سیلین و کمترین مقاومت را نسبت به نالیدیکسیک اسید نشان دادند.
شهین محمدی، کلثوم ارغا، نرجس اخضری فر، زینب پناهی، ایرج پاکزاد، کوروش سایه میری،
دوره ۲۴، شماره ۲ - ( ۳-۱۳۹۵ )
چکیده
مقدمه: عفونت دستگاه ادراری یکی از شایع ترین عفونت های باکتریایی است، عدم تشخیص و درمان مناسب آن باعث بروز عوارض شدید کلیوی مانند اختلالات دستگاه ادراری، فشارخون و اختلالات کلیوی می شود. مصرف بی رویه آنتی بیوتیک ها موجب مقاومت به این داروها شده است. هدف از این مطالعه تحلیل اطلاعات کشت های عفونت ادراری انجام شده در آزمایشگاه های تشخیص طبی شهر ایلام طی سال ۱۳۹۱ می باشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی و گذشته نگر، اطلاعات بیمارانی که در آزمایشگاه ها و مراکز درمانی دولتی و خصوصی شهر ایلام طی سال ۱۳۹۱ تحت آزمایش کشت ادرار قرار گرفته اند، مورد بررسی واقع شدند. روش نمونه گیری به صورت سرشماری بوده و پس از جمع آوری اطلاعات، داده ها وارد نرم افزار SPSS شده و با آزمون های ۲X و t-test آنالیز گردیدند.
یافته های پژوهش: شایع ترین پاتوژن های عامل عفونت ادراری اشریشیاکلی(۹/۲۸ درصد)، استافیلوکوکوس اورئوس (۸/۲۸ درصد)، استافیلوکوکوس ساپروفیتیکوس(۱۳ درصد)، استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس(۹ درصد)، استرپتوکوکوس SPP(۸ درصد) و انتروکوک(۷ درصد) بوده، هم چنین بیشترین میزان مقاومت آنتی بیوتیکی مربوط به کوتریموکسازول و کم ترین مقاومت مربوط به آمیکاسین می باشد.
بحث و نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که اشریشیاکلی و استافیلوکوکوس اورئوس شایع ترین پاتوژن های عامل عفونت ادراری در مراجعین به آزمایشگاه های سطح شهر ایلام می باشند و بیشترین مقاومت دارویی مربوط به کوتریموکسازول است که پیشنهاد می شود استفاده از این دارو محدودتر شود.
لیلا اسدپور، مریم نهاوندی نژاد،
دوره ۲۵، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۹۶ )
چکیده
مقدمه: کلبسیلا پنومونیه یک میکروارگانیسم فرصت طلب و از مهم ترین عوامل عفونت ادراری است. مطالعه حاضر با هدف بررسی فراوانی کلبسیلا پنومونیه مولد بتا لاکتاماز وسیع الطیف در عفونت ادراری و تعیین الگوی مقاومت دارویی آن ها انجام گرفت.
مواد و روش ها: تعداد ۳۴۰ نمونه عفونت ادراری از نظر حضور کلبسیلا پنومونیه بررسی شدند. الگوی مقاومت دارویی جدایه های این باکتری و تولید بتا لاکتاماز وسیع الطیف به روش های انتشار از دیسک و دیسک ترکیبی بررسی و فراوانی ژن های TEM و SHV در سویه های مولد بتالاکتاماز به روش PCR تعیین گردید.
یافته های پژوهش: از ۳۴۰ نمونه عفونت ادراری مورد مطالعه، در ۶۵ مورد (۱۲/۱۹ %) کلبسیلا پنومونیه به عنوان عامل عفونت شناسایی شد. همه جدایه ها مقاومت دارویی چندگانه داشتند. بیشترین میزان مقاومت این جدایه ها نسبت به آنتی بیوتیک های پنی سیلین (%۹۲)، آموکسی سیلین (%۶/۸۷) و اریترومایسین (%۶/۸۴) بوده است و جنتامایسین و آمیکاسین موثرترین آنتی بیوتیک ها بوده اند. %۳/۵۲ جدایه ها (۳۴ جدایه) از نظر فنوتیپی مولد بتا لاکتاماز وسیع طیف بوده اند. از این تعداد ۲۶ جدایه (%۷۶) واجد ژن TEM و ۱۵ جدایه (%۴۴) واجد ژن SHV بوده اند.
بحث و نتیجه گیری: نتایج حاصل نشان دهنده ی شیوع بالای کلبسیلا پنومونیه مولد بتا لاکتاماز وسیع الطیف در عفونت های ادراری و میزان بالای مقاومت آنتی بیوتیکی چندگانه در این جدایه ها می باشد.
زهرا پورشبانان نجف آبادی، دکتر منیر دودی، محبوبه سترکی،
دوره ۲۶، شماره ۵ - ( ۱۰-۱۳۹۷ )
چکیده
مقدمه: امروزه معضل بزرگ مقاومت آنتی بیوتیکی یکی از مشکلات بزرگ جامعه است. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر نانوذرات نقره و دی اکسید تیتانیوم بر باسیل های گرم منفی مسبب عفونت های ادراری مقاوم به چند آنتی بیوتیک(MDR) بود.
مواد و روش ها: این مطالعه بر روی ۱۴۰ نمونه از جدایه های باکتریایی اشریشیاکلی، کلبسیلا پنومونیه، انتروباکترآئروژنز، پروتئوس ولگاریس، سیتروباکتر فروندی، سودوموناس آئروژینوزا و آسینتوباکتر بومانی از هر کدام ۲۰ نمونه که همگی مقاوم به چند آنتی بیوتیک و مسبب عفونت های ادراری بودند و نیز سویه های استاندارد آن ها انجام گرفت و بدین منظور از انواع تست های بیوشیمیایی جهت شناسایی این باکتری ها استفاده شد. برای سنجش حساسیت آن ها در برابر نانوذرات نقره و دی اکسید تیتانیوم به شکل کروی و به قطر ۱۰ نانومتر از روش های آزمایشگاهی(انتشار چاهک و دیسک در آگار و ماکرودایلوشن) استفاده شد.
یافته های پژوهش: نتایج روش های انتشار چاهک و دیسک در آگار از نانوذرات نقره با غلظت ppm۱۰۰۰، نشان دهنده بیشترین و کمترین قطر هاله عدم رشد به ترتیب در سودوموناس آئروژینوزا و کلبسیلا پنومونیه بود. در روش ماکرودایلوشن نانوذرات نقره، کمترین میزان MIC و MBC در باکتری سودوموناس آئروژینوزا نیز به دست آمد. ولی نانوذره دی اکسید تیتانیوم بر باکتری ها هیچ تاثیری نداشت.
بحث و نتیجه گیری: نتایج حاصله نشان داد که در شرایط In vitro نانوذرات نقره بر باکتری های مورد آزمایش موثر بـــودند، ولی نانوذرات دی اکسید تیتانیوم با همان قطر و همان شکل هیچ تاثیری بر روی باکتری ها نداشت.
زهرا موسوی، میثم امینی، زیبا محمدی، مهدی بیرجندی، کبری رشیدی،
دوره ۲۸، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۹ )
چکیده
مقدمه: با توجه به اهمیت انجام مداخلات آموزشی در جهت افزایش رفتارهای پیشگیری کننده از عفونت ادراری کودکان، مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش مراقبت در منزل به والدین، طبق مدل اعتقاد بهداشتی بر عود عفونت ادراری کودکان، انجام شد.
مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی با طرح قبل و بعد، ۱۲۰ کودک مبتلا به عفونت ادراری که از تاریخ ۱/۷/۱۳۹۶ تا ۱/۱۰/۱۳۹۶ در بخش اطفال بیمارستان امام خمینی(ره) بروجرد بستری شدند، همراه با والدینشان با روش نمونه گیری آسان انتخاب و با استفاده از روش بلوک های تصادفی به دو گروه کنترل و آزمون اختصاص یافتند. والدین افراد گروه آزمون مداخله آموزشی طبق مدل اعتقاد بهداشتی را دریافت کردند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسش نامه طراحی شده بر اساس الگوی اعتقاد بهداشتی بود که قبل و یک ماه بعد از مداخله آموزشی توزیع گردید. هم چنین آزمایش کشت ادرار جهت تعیین عود عفونت انجام گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۱ و نیز آزمون تحلیل چند متغیری، t مستقل، t زوجی، آزمون مقایسه دو نسبت و کای دو تجزیه و تحلیل گردید.
یافته های پژوهش: آموزش سبب کاهش عود مجدد عفونت ادراری کودکان گردید(P˂۰,۰۰۱). هم چنین میانگین نمرات کسب شده در کل ابعاد الگو پس از آموزش در دو گروه افزایش یافت(P˂۰,۰۰۱). در حالی که تفاوت میانگین نمرات پس از آموزش در دو گروه، تنها در حیطه های تهدید درک شده(در گروه آزمون ۳,۸۴ ±۱.۲۱ و در گروه کنترل(۳,۰۳±۱.۰۷)(P=۰,۰۳۹)، منافع درک شده(در گروه آزمون ۱۸,۷۸±۳.۱۴ و در گروه کنترل ۲۰,۱±۲.۸)(P=۰,۰۱۹)، رفتار(در گروه آزمون ۳۰,۸۱±۳.۷۷ و در گروه کنترل۳۰,۱۶±۳.۴۷)(P˂۰,۰۰۱) و خودکارآمدی(در گروه آزمون ۲۹,۵۳±۳.۴۹ و در گروه کنترل ۲۵,۲±۳.۰۷) (P˂۰,۰۰۱) معنادار بود.
بحث و نتیجه گیری: با توجه به اثربخشی آموزش مراقبت در منزل بر اساس الگوی اعتقاد بهداشتی و تاثیر آن برکاهش عود مجدد عفونت ادراری کودکان، بهتر است که حین ترخیص کودکان مبتلا به عفونت ادراری از بیمارستان، آموزش های لازم به والدین در زمینه اصول مراقبت در منزل انجام گردد.
