مهدیه کوشا، حسین عابدنطنزی، ماندانا غلامی، فرشاد غزالیان،
دوره ۳۰، شماره ۲ - ( ۳-۱۴۰۱ )
چکیده
مقدمه: فعالیت بدنی و مصرف آنتی‌اکسیدان‌ها به‌عنوان اثر محافظتی در برابر خطر دیابت شناخته می‌شوند؛ بنابراین، هدف پژوهش حاضر بررسی آثار ۸ هفته تمرین تناوبی شدید (HIIT) و عسل آویشن بر بیان ژن‌های Nkx۲,۵ و Tbx۵ بافت قلب رت‌های نر دیابتی نوع دو است.
مواد و روش ها: این مطالعۀ تجربی روی ۳۶ رت دیابتی صورت گرفت. رت‌ها به‌طور تصادفی به چهار گروه کنترل دیابتی (۸ سر)، تمرین تناوبی (۱۰ سر)، عسل آویشن (۸ سر)، تمرین تناوبی و مصرف عسل آویشن (۱۰ سر) تقسیم شدند. مداخلۀ تمرینی به‌صورت هشت هفته HIIT، شامل ۲ تا ۸ تناوب دودقیقه‌ای با شدت ۸۰ تا ۹۰ درصد max۲VO و استراحت یک دقیقه‌ای با شدت ۵۰ تا ۵۶ درصد max۲VO، به مدت ۵ جلسه در هفته اجرا گردید. علاوه بر این، ۳ گرم بر کیلوگرم عسل آویشن، ۵ روز در هفته در گروه‌های مکمل مصرف شد. بیان ژن‌های Nkx۲,۵ و Tbx۵ توسط real-time RT-PCR اندازه‌گیری گردید. برای بررسی تفاوت میان گروه‌ها، از ANOVA و آزمون تعقیبی LSD در سطح معنی‌داری ۰,۰۵≤P استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان می‌دهد که بیان ژن Nkx۲,۵، تنها در گروه HIIT (P=۰,۰۳) نسبت به گروه کنترل، افزایش معنا‌داری دارد؛ اما این یافته در سایر گروه‌های مداخله تکرار نمی‌شود (P≥۰,۰۵). بیان ژن Tbx۵ بافت قلبی در هر دو گروه HIIT (P=۰,۰۲) و HIIT*عسل آویشن (P=۰,۰۲) نسبت به گروه کنترل، به‌طور معنا‌داری افزایش می‌یابد.
بحث و نتیجه‌گیری: HIIT با افزایش بیان ژن‌های Nkx۲,۵ و Tbx۵ در بافت قلب رت‌های دیابتی ارتباط دارد، درحالی‌که به طور دقیق نمیتوان گفت عسل آویشن اثرات مشابهی در رت‌های دیابتی داشته باشد.
