مقدمه: باکتری استافیلوکوکوس اورئوس دارای توکسین های متعدد با عملکردهای متفاوت از جمله پروتئین های متصل شونده به کلاژن(cna)، توکسین TSST-۱ و انتروتوکسین Seh می باشد. ادهزین(cna) استافیلوکوکوس اورئوس مسئول اتصال به کلاژن و عمده ترین فاکتور حدت در عفونت های آرتریت و استئومیلیت می باشد. توکسین TSST-۱ عامل سندرم شوک سمی و توکسین Seh موجب مسمومیت غذایی می گردند. هدف مطالعه حاضر، بررسی حضور ژن های انتروتوکسیبن و حدت در سویه های استافیلوکوک اورئوس جدا شده از نمونه های بالینی به روش Multiplex PCR و تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی بوده است.
مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-مقطعی، تعداد ۶۷ نمونه استافیلوکوکوس اورئوس جداسازی گردید. آزمون تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی به روش دیسک دیفیوژن بر اساس دستورالعمل CLSI با آنتی بیوتیک هایی مختلف انجام گردید. آزمون PCR چندگانه نیز مطابق برنامه انجام شد.
یافته های پژوهش: نتایج نشان داد بیشترین حساسیت نسبت به آنتی بیوتیک های ونکومایسین و لینزولید به میزان ۱/۹۷ درصد و بیشترین مقاومت به آنتی بیوتیک کلیندامایسین ۹/۲۳ درصد می باشد. فراوانی ژن cna در نمونه های بالینی ۷۹/۴۱ درصد و ژن TSST-۱ ۹۵/۸ درصد گزارش گردید، در صورتی که ژن Seh در هیچ یک از نمونه ها شناسایی نگردید.
بحث و نتیجه گیری: به دلیل اهمیت استافیلوکوکوس اورئوس در تولید توکسین های مختلف و مهم ترین عامل مسمومیت، با توجه به افزایش روزافزون مصرف مواد غذایی آماده طبخ خطر جدی سلامت جامعه را تهدید مینماید. نتایج نشان داد که فراوانی ژن های بیماریزای cna و TSST-۱ در نمونه های بالینی شایع تر بوده است.
