فاطمه اسدی، زهرا مهدوی فاخر، مطهره معصومی، سلمان خزائی،
دوره ۳۳، شماره ۱ - ( ۱-۱۴۰۴ )
چکیده
مقدمه: سندرم تخمدان پلی‌کیستیک شایع‌ترین اختلال اندوکرین و علت اصلی ناباروری ناشی از نبودِ تخمک‌گذاری در زنان در سنین باروری است. اطلاعات محدودی دربارۀ شیوع PCOS در جامعه وجود دارد. با توجه به اینکه تاکنون پژوهشی دربارۀ شیوع این اختلال در استان همدان انجام‌نشده است، این پژوهش با هدف بررسی شیوع PCOS در زنان ۴۹-۱۵ سالۀ استان همدان انجام گردید.
مواد و روشها: در مطالعۀ مقطعی (توصیفی-تحلیلی) حاضر، پروندۀ ۱۲۶۲ زن در سنین ۴۹-۱۵ سال که به بیمارستان آموزشی زنان فاطمیه مراجعه کرده بودند، به‌صورت سرشماری بررسی شد. متخصصان زنان تشخیص سندرم تخمدان پلی‌کیستیک از طریق گرفتن شرح‌حال و معاینه بر اساس وجود الیگومنوره و علائم بالینی هیپرآندروژنیسم شامل هیرسوتیسم، آکنه و ریزش موی با الگوی مردانه را ارزیابی کرده بودند و در پروندۀ پزشکی زنان ثبت‌شده بود. مقایسۀ متغیرهای کمی و کیفی میان دو گروه با و بدون سندرم تخمدان پلی‌کیستیک با استفاده از آزمون‌های تی تست و کای‌دو انجام گردید و تجزیه‌وتحلیل‌های آماری نیز با استفاده از SPSS vol,۱۶ انجام شد.
یافته های پژوهش: در مطالعۀ حاضر از مجموع بیماران، ۴۴۶ زن مبتلا به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (۳۴/۳۵ درصد) شناسایی گردید. از این تعداد ۱۹۴ نفر (۵/۴۳ درصد) پرمویی، ۷۵ نفر (۸/۱۶ درصد) قاعدگی نامنظم و ۱۷۷ نفر (۷/۳۹ درصد) هر دو علائم را داشتند. بی‌نظمی در قاعدگی، میزان ناباروری، میانگین سطح تستوسترون سرم، شیوع هیپرلیپیدمیا، میانگین LDL و کلسترول کل سرم در گروه مبتلا به PCOS به‌طور معناداری بالاتر بود (۰,۰۵>P)..
بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به شیوع ۳۵ درصد سندرم تخمدان پلی‌کیستیک در استان همدان و تأثیر آن بر باروری و بهداشت عمومی زنان، مسئولان بهداشتی باید برنامه‌ریزی‌هایی برای کاهش این اختلال در جامعه انجام دهند.
