مقدمه:  مطالعات قبلی نشان داده است که  آدنوزین و گیرنده­ های آن توسط سلول های بنیادی مزانشیمال  (MSCs) تولید می­شود. آدنوزین تولید شده نیز به صورت اتو کراین یا پارکراین بر عملکرد بیولوژیک این سلول ها اثر دارد. از طرفی سلول های بنیادی مزانشیمال  موجود در بافت ها و یا مغز استخوان دارای ارتباط گسترده ای با سلول های ماکروفاژ است. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی اثرات سلول های بنیادی تیمار شده با کافئین، به عنوان یک آنت آگونیست آدنوزین ،بر عملکرد های ماکروفاژ های صفاقی  جدا شده از رت ­ها می باشد.
مواد و روش­ها :بعد ازجداسازی سلول های بنیادی مزانشیمال از مغز استخوان رت ها، این سلول ها با غلظت­های  مختلف کافئین(۰، ۱/۰، ۵/۰ و۱میلی مولار) به مدت ۴۸ تیمار شد. سپس سلول های بنیادی مزانشیمی با ماکروفاژهای جدا شده از رت ها به مدت ۱ روز مجاورسازی شدند . آن گاه میزان تولید نیتریک اکساید و انفجار تنفسی ماکروفاژ ها  پس از چالش با ان-فرمیل متیونین لوسیل-فنیل الانین  (f-MLP) و یا مخمر اپسونیزه مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته ­های پژوهش: به نظر می رسد که سلول های بنیادی مزانشیمال  تیمار شده  با کافئین و یا بدون تیمار به طور معنی داری موجب کاهش شدت انفجار تنفسی  و میزان نیتریک اکساید تولید شده توسط ماکروفاژ های مجاور با آن ها نسبت به ماکروفاژ های تنها پس از تحریک غیراختصاصی با f-MLP شدند. البته تیمار قبلی سلول های بنیادی مزانشیمال با کافئین موجب کاهش بیشتری در شدت انفجار تنفسی و تولید نیتریک اکساید توسط ماکروفاژ های تحریک شده با f-MLP نسبت به سلول های بنیادی  بدون تیمار شد. با این حال قابلیت تولید نیتریک اکساید و انفجار تنفسی در گروه های مختلف پس از مجاورت با مخمر اپسونیزه اختلاف معنا داری را نشان نداد.
بحث و نتیجه گیری: در مجموع این یافته ها ممکن است که افق جدیدی را در ارتباط با درک سازوکارهای ضد التهابی و ایمونو مدولاتوری  منتسب به کافئین نشان دهد.