سجاد روشنی، فاروق رستمی ذلانی، نرمین غنی زاده حصار، ابراهیم محمدعلی نسب فیروزجاه، زهرا سوخته زاری،
دوره ۲۷، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۸ )
چکیده
مقدمه: اختلال در کنترل حرکات کتف یک عامل مهم در بروز ناهنجاری های اندام فوقانی با اثر بر کنترل حسی-حرکتی می باشد. با توجه به این که تحقیقات بررسی ماندگاری در این زمینه بسیار اندک است لذا هدف از تحقیق حاضر بررسی ماندگاری(بعد از شش ماه) دو برنامه تمرینی کنترل حرکات کتف و اصلاحی بر میزان درد گردن و زاویه سر در مردان مبتلا به سر به جلو بود.
مواد و روش ها: تعداد ۲۰ مرد مبتلا به سر به جلو مراجعه کننده به مرکز تندرستی علم و حرکت واقع در شهر ایلام به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه تجربی(۱۰n=، سن: ۱۲/۳±۱۳/۳۵ سال، وزن: ۲۸/۳±۱۰/۶۳ کیلوگرم، قد: ۱۲/۱±۱۷۷ سانتی متر) و کنترل(۱۰n=، سن: ۷۵/۱±۱۱/۳۶ سال، وزن: ۱۲/۴±۱۲/۶۲ کیلوگرم، قد: ۶۴/۱±۱۷۹ سانتی متر) قرار گرفتند. گروه تجربی به مدت ۸ هفته و هر هفته سه جلسه در برنامه تمرینی کنترل حرکات کتف با تاکید بر حفظ وضعیت صحیح، جلوگیری از الگوهای حرکتی جبرانی و ارائه بازخورد حرکتی جهت بهبود ریتم همکاری کتف با مجموعه کمربند شانه ای شرکت نمودند. گروه کنترل، فعالیت های اصلاحی با تاکید بر تقویت عضلات ضعیف شده و کشش عضلات کوتاه شده را انجام دادند. قبل و بعد از دوره تمرینی میزان حرکات جانبی کتف، درد گردن و زاویه سر به جلو به ترتیب با استفاده از تست حرکت جانبی استخوان کتف(LSST)، مقیاس دیداری درد(VAS) و گونیامتر دیجیتال اندازه گیری شد. بعد از شش ماه نیز مجدداً تست های پیش آزمون از افراد به عمل آمد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس برای داده های تکراری انجام شد.
یافته های پژوهش: نتایج نشان داد که در متغیرهای درد گردن و زاویه سر به جلو بعد از شش ماه، اثرات تمرین در گروه تمرینات کنترل کتف معنادارتر از گروه تمرینات اصلاحی بود(P=۰,۰۰۱). هم چنین نتایج نشان داد که برنامه کنترل حرکات کتف می تواند میزان حرکات جانبی کتف(در زوایای صفر درجه، P=۰,۰۰۱، ۴۵ درجه، P=۰,۰۰۱ و ۹۰ درجه، P=۰,۰۱۲)، درد گردن(P=۰,۰۱۸) و زاویه سر به جلو را کاهش دهد(P=۰,۰۱۹).
بحث و نتیجه گیری: با توجه به تاثیر ماندگاری بهتر تمرینات کنترل حرکات کتف، می توان این روش را در کاهش درد و زاویه سر به جلو در درمان افراد مبتلا به عارضه سر به جلو به کار برد.
