---

چکیده مقدمه: ورزش به عنوان یک محرک موجب تغییرات هورمونی از جمله افزایش کورتیزول در بدن می‌گردد. تحقیقات نشان می‌دهد سطح کورتیزول در طی ورزش‌های مختلف در اوقات مختلف شبانه‌روز تغییر می نماید. مطالعه‌ حاضر با هدف‌ تعیین‌ سطح‌ کورتیزول‌ در اوقات‌ مختلف‌ شـبانه‌روز در ورزشـکاران‌ دوهای‌ استقامتی‌ و بررسی اثرات این ورزش بر سطح تری آسیل گلیسرول انجام گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه‌ مقطـعی (Cross sectional)‌، ۲۵ مرد ورزشـکار دوهای‌ استـقامتی‌ ۲۵-۱۸ ساله‌ که‌ بیـش‌ از ۵ سال‌ در این‌ رشـته‌ ورزشی‌ فـعالیت نموده‌ بودند و هر روز در دونوبت صبح و عصر ۴۵ دقیقه می‌دویدند به‌ همراه‌ ۲۵ مرد سالم‌ غیر ورزشـکار در هـمان‌ گروه سنی‌ انتخاب‌ شدند. از افراد مورد آزمایش ۲۰ دقیقه‌ پس‌ از انجام‌ ورزش‌ و نیز از افراد شاهد در دو نوبت‌ صبح‌ (بین‌ ساعتهای‌ ۷ تا ۸ صبح‌) بطور نا شتا و عصر (بین ساعات ۲۰-۱۹) خونـگیری‌ به‌ عـمل‌ آمده‌ و مـقادیر کـورتـیزول‌ و تری آسیل گلیـسرول به ترتیب با روش ELISA و کیت زیست شیمی اندازه گیری شدند. مقادیر به دست آمده با استفاده از آزمون t-student محاسبه شد. یافته های پژوهش: میانگین غلظت پلاسمایی کورتیزول در ورزشکاران صبح و عصر به ترتیب g/dI ۱/۱±۲۵ و g/dI ۵/۱±۱۲و در گروه شاهدg/dI ۵/۲±۱ و g/dI ۴/۱±۳ بود. میانگین غلظت تری آسیل گلیسرول در صبح و عصر در گروه ورزشکاران به ترتیب g/dI ۸۰±۶ و g/dI ۲۵±۱۵۰ و در گروه شاهد صبح g/dI ۱۲±۱۶۲ و در عصر g/dI ۳۴±۲۰۰ بود. نتیجه گیری نهایی: میزان کورتیزول پلاسما ورزشـکاران در صبح حدود ۲ برابر و در عصر نزدیک ۴ برابر گروه شاهد بود و این افزایش کورتیزول منجر به کاهش محسوسی در غلظت تری آسیل گلیسرول آنها شده بود. از آنجائی که مقادیر این هورمون در صبح تقریباً ۲ برابر عصر نزد ورزشکاران می‌باشد، به منظورگرفتن حداکثر نتیجه از ورزش از نظر مصرف چربی، کاهش وزن و ترقی رکوردهای ورزشی، انجام ورزشهای آئروبیک مثل دو استقامت در صبح توصیه می‌شود.

---

چکیده مقدمه: دستگاههای سونوگرافی جدید امکان ارزیابی بهتر شرائین ورتبرال را فراهم نموده‌اند و هدف از این مطالعه تعیین مقادیر نرمال معیارهای همودینامیک در شرائین ورتبرال افراد مسن سالم می‌باشد. مواد و روشها: در این مطالعه ۳۱ فرد سالم با محدوده سنی ۶۰ تا ۹۶ سال تحت بررسی سونوگرافی داپلر رنگی قرار گرفتند و در این افراد قطر و نیز معیارهای مربوط به مشخصات همودینامیک در شرائین ورتبرال بررسی و ثبت شد. یافته‌های پژوهش: در تمامی موارد امکان مشاهده قسمت دوم شرائین ورتبرال مقدور و مشاهده مبدأ آن در طرف راست در ۷۲ درصد و در طرف چپ در ۵۹ درصد افراد ممکن شد. متوسط قطر شریان ورتبرال راست ۵۶/۰±۲۴/۳ میلی‌متر و چپ ۶۷/۰±۵۲/۳ میلی‌متر، اندکس مقاومت در طرف راست ۰۸/۰± ۷۱/۰ و در طرف چپ ۰۶/۰±۶۹/۰ بود و اختلاف معنی‌داری بین دو طرف از نظر قطر و اندکس مقاومتی مشاهده نشد (۰۷۸/۰P=). حداکثر سرعت سیستولی در طرف راست ۷۱/۱۲±۷۷/۳۵ سانتی‌متر در ثانیه و در طرف چپ ۷۱/۱۲±۲۹/۳۶ سانتی‌متر در ثانیه بوده و اختلاف معنی‌داری بین دو طرف وجود نداشت (۰۹۳/۰P=). نتیجه‌گیری نهایی: این مطالعه و مقادیر ارائه شده در آن می‌تواند در افتراق یافته‌های نرمال از حالات مرضی در شرائین ورتبرال در افراد مسن کمک نماید.

---

چکیده مقدمه : لیپوپلی ساکارید (LPS) بروسلا آبورتوس در تشخیص بیماری تب مالت (بروسلوزیس) و بعنوان یکی از اجزای واکسن زیر واحدی بر علیه این بیماری حائز اهمیت است . بررسی فعالیت بیولوژیک لیپوپلی ساکارید بروسلا آبورتوس و میزان حفاظت بخشی آن هدف این تحقیق است . مواد و روش ها : . LPSبروسلا آبورتوس با روش ان _ بوتانل استخراج و با روش اولترا سانتریفوژ خالص گردید . لیپوپلی ساکارید بروسلا با تیمار قلیائی سم زدایی شد . میزان سمیت LPSبروسلا در قیاس با شکل سم زدایی شده آن به روش LAL(Limulus Amoebocyte Lysate) و تب زایی در خرگوش بررسی شد . ارزیابی ایمنولوژیک آن در مدل حیوانی با تعیین تیتر آنتی بادی و میزان حفاظت بخشی آن صورت گرفت . یافته های پژوهش : نتایج نشان داد که مقدار آلودگی پروتئینی و اسیدهای نوکلئیک به ترتیب کمتر از ۲% و ۱% بود . آزمایش تب زایی باµg/ml ۱۰ لیپو پلی ساکارید بروسلا آبورتوس وµg/ml ۵/ لیپوپلی ساکارید E.coli مثبت و در مقادیر µg/ml۱۰ و ۵۰ از لیپوپلی ساکارید سم زدایی شده ( D-LPS ) منفی بود . آزمایش LAL با ng/ml ۱۰ از D-LPS منفی و با ng/ml ۰۴/ لیپوپلی ساکارید بروسلا آبورتوس مثبت شد . تیتر آنتی بادی گروه دریافت کننده LPS نسبت D-LPS بالاتر بود ، و اختــلاف معنی داری از نظر حفـــاظت بخشی بین گروه های دریافت کننده LPS و D-LPS با گروه کنترل منفی وجود داشت (p<۰,۰۵) همچنین اختلاف معنی داری از نظر حفاظت بخشی بین گروه دریافت کننده LPS و D-LPS وجود نداشت .(p<۰.۰۵) نتیجه گیری نهایی : نتایج نشان داد که سمیت D-LPS بروسلا آبورتوس بشدت کاهش یافته می توان چندین برابر لیپوپلی ساکارید بروسلا آبرتوس از آن ، جهت تحریک سیستم ایمنی بکار برد و توانایی لیپوپلی ساکارید بروسلا آبورتوس نسبت به لیپوپلی ساکارید E.coli در ایجاد شوک سپتیک بسیـــار ضعیف تر است و می توان بطور مستقیم از آن بعنوان ایمنوژن استفاده کرد . همچنین حفاظت بخشی LPS و D-LPS احتمالاٌ ناشی از نقش مهم ایمنی همورال در عفونت ثانویه بروسلا می باشد .

---

چکیده مقدمه: استئوآرتروز زانو یکی از شایعترین علل مراجعه بیماران مبتلا به درد مفصل زانو به درمانگاه های ارتوپدی است. روشهای درمانی غیر جراحی مورد استفاده در درمان این بیماران، استفاده از داروهای مسکن و ضد التهاب، فیزیوتراپی و ارتزهای عملکردی می باشد. عمدتاً استفاده از ارتز در طول روز و حین فعالیت تجویز می گردد و زمان استفاده از آن حدود ۳ ماه می باشد. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر سه نوع ارتز رایج بصورت بریس زانو، زانو بند نئوپرنی و کفی لبه دار بر سه علامت مهم استئوآرتروز یعنی شدت درد، راستای زانو و سطح فعالیت عملکردی است. مواد و روش ها: این بررسی بر روی ۴۵ بیمار مبتلا به استئو آرتروز خفیف تا متوسط در محدودۀ سنی ۶۰-۵۰ سال انجام گردیده که بطور تصادفی به سه گروه تقسیم گردیده اند. روش بررسی از نوع شبه تجربی بوده است. یافته های پژوهش : نتایج این تحقیق نشان داد که هیچکدام از ارتزها تأثیری بر تغییر راستای زانو نداشته، اما به طور مؤثری سبب کاهش درد و افزایش سطح فعالیت عملکردی می گردند. بحث و نتیجه گیری: براساس نتایج بدست آمده از این تحقیق استفاده از کفی طبی با لبه خارجی درد بیماران مبتلا به آرتروز زانو را به نحوی قابل توجه کاهش داده و آرامش را به این گونه بیماران باز می گرداند. از طرفی دیگر، به نظر نمی آید استفاده از زانوبندهای نئوپرنی بتواند راستای حرکتی زانو را تغییر دهد .

---

چکیده مقدمه: میزان انحنای کمر یکی از عوامل موثر در ایجاد کمر درد می باشد. روش‌های مختلفی برای اندازه‌گیری میزان زاویه انحنای کمر وجود دارد. هدف از این مطالعه، مقایسه اختلاف بین میزان زاویه انحنای کمر در روش اندازه‌گیری بالینی با خط‌کش انعطاف‌پذیر با میزان این زاویه در کلیشه‌های پرتونگاری و بررسی دقت این دو روش بوده است. مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی- تحلیلی مقطعی در سال ۱۳۸۵ در دانشگاه علوم پزشکی زاهدان انجام شد. ۱۱۲ فرد مبتلا به کمردرد، مراجعه کننده به کلینیک‌های فیزیوتراپی شهر زاهدان، که دارای کلیشه پرتونگاری نیم‌رخ کمر بودند، جهت مطالعه انتخاب شدند. میزان درجه زاویه انحنای کمر آنها هم بر روی کلیشه نیم‌رخ پرتونگاری کمر با استفاده از روش Cobb و هم به روش بالینی با استفاده از خط‌کش انعطاف‌پذیر اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون‌ همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: میانگین سنی افراد مورد مطالعه ۹±۶/۳۱ سال بود. میانگین زاویه انحنای کمر در روش بالینی ۷/۹±۳۶ درجه و در کلیشه پرتونگاری ۴/۹±۵/۳۸ درجه بود. میانگین زاویه انحنای کمر روی کلیشه نیم‌رخ پرتونگاری و با اندازه‌گیری با روش Cobb همبستگی معناداری (۹۵/۰=r) با میانگین این زاویه در اندازه‌گیری بالینی با خط‌کش انعطاف‌پذیر داشت (۰۰۰۱/۰P<). بحث و نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان داد که کلیشه‌های نیم‌رخ کمر ابزار معتبری برای اندازه‌گیری زاویه انحنای کمر می‌باشند.

---

چکیده مقدمه: با وجود روشهای کاملا پیشرفته تصویرنگاری نظیرCT-SCAN و MRI نقش اولتراسونوگرافی در تشخیص بعضی از بیماریهای دستگاه ادراری تناسلی در صدر روشهای تصویرنگاری قرار دارد. این مطالعه به بررسی نقش اولتراسونوگرافی در ارزیابی تنگیهای پیشابراه مردان ومقایسه آن با روش استاندارد یورتروگرافی رتروگراد(RUG) پرداخته است. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع آینده نگر کمی است که طی سالهای ۱۳۷۵ لغایت ۱۳۷۶ در بیمارستان چهارمین شهید محراب کرمانشاه بر روی بیمارانی که مبتلا به تنگیهای بولبروpenile ثابت شده در یورتروگرافی رتروگراد بودند انجام گرفته و طی آن بیماران مذکور تحت بررسی سونوگرافی مجرا نیز قرار گرفتند. بدین ترتیب تعداد ۲۲ بیمار با تنگیهای پیشابراه قدامی تحت بررسی رادیولوژیک وسونوگرافیک تنگی مجرا واقع شدند. یافته های پژوهش: از ۲۲ بیمار مبتلا به تنگی پیشابراه قدامی ۱۱ نفر (۵۰ درصد) تنگی لوکال و ۱۱ نفر (۵۰ درصد) تنگی منتشر داشتند. سن بیماران بین ۲۸ تا ۶۸ سال با میانگین ۴۸,۸ سال ( ) بود. در مشاهدات مزدوج حاصله(paired) به بررسی متغیرهای «طول تنگی» و «ضخامت اسپونژیوفیبروز» در محل تنگی پرداختیم و بیماران را به دو گروه باتنگیهای«لوکال» (طول تنگی کمتر از ۱۰mm و منفرد) و تنگیهای منتشر (طول تنگی بیش از ۱۰mm و یا متعدد) تقسیم نمودیم. نتایج آزمون فرضیه نشان داد که طول های خوانده شده تنگیها در هر دو گروه منتشر و لوکال و توسط دو روش سونوگرافی و رادیوگرافی تفاوت معنی داری از نظر آماری نداشته و بررسی ضریب همبستگی پیرسون نیز ضریب همبستگی نزدیک به واحد را تائید کرد. از طرفی ضخامت اسپونژیوفیبروز تنها به کمک سونوگرافی قابل اندازه گیری می باشد و نسبت طول تنگی لوکال به ماگزیمم ضخامت اسپونژیو فیبروز بین مقادیر ۶۷/۱ و ۳۱/۲ تغییر می نماید(p<۰.۰۵). لذا با حفظ نسبت میانگین ۲ میتوان از روی طول قرائت شده در رادیوگرافی پس از تصحیح ۱۰ درصد بزرگنمائی ضخامت فیبروز را حدس زد. بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصله در تحقیق حاضر استفاده از سونوگرافی در ارزیابی تنگیهای مجرای قدامی نه تنها دقتی حداقل برابر با یورتروگرافی رتروگراد در تعیین طول تنگی بخصوص تنگیهای لوکال دارد بلکه قادر است با در اختیار قرار دادن آناتومی اسکار محل تنگی و نیز تشخیص مواردی نظیر وجود سنگ یا آبسه پری یورترال اطلاعات مفیدی را در رابطه با روش درمانی و پروگنوز آن در اختیار بگذارد.

---

مقدمه: استفاده تشخیصی و درمانی از پرتو در پزشکی موجب توجه بیشتر به اثرات زیستی آن و مخاطرات شغلی افراد شاغل در معرض پرتو شده است. بررسی ها نشان داده است که هسته سلول و کروموزوم ها بیشتر در معرض آسیب ناشی از پرتو X است، این پرتو سبب ناپایداری کروموزومی و صدمات کروموزومی از قبیل؛ ایجاد حلقه، دی سانتریک و آسانتریک می گردد. صدمات کروموزومی به این دلیل مهم هستند که با بسیاری از بیماری ها و بدخیمی ها در ارتباط می باشند. پرتو X ممکن است موجب تغییر فعالیت آنزیم های دخیل در حفاظت و دفاع از سلول در جهت سم زدایی سموم تولید شده به وسیله این پرتو ‌گردد. یکی از مهم ترین این آنزیم ها گلوتاتیون اس ـ ترانسفراز(GST) می باشد. در این مطالعه ارتباط فعالیت کل آنزیم های GST و تعداد ناهنجاری های کروموزومی در لنفوسیت های محیطی در پرتو کاران رادیوتراپی در بیمارستان های دولتی شهر تهران در مقابل گروه کنترل مورد بررسی قرار گرفته است. مواد و روش ها: در این مطالعه ۳۳ نفر از پرتو کاران(شامل ۱۹ زن با میانگین سنی ۱۴±۳/۳۱ سال و ۱۴ مرد با میانگین سنی۱۴±۶/۳۷ سال) با سابقه فعالیت بالای ۵ سال و میانگین ۱۰ سال به عنوان گروه مورد و ۳۷ نفر از سایر پرسنل همان بیمارستان ها(شامل ۲۲ زن با میانگین سنی ۱۵±۵/۳۸ سال و ۱۵ مرد با میانگین سنی ۱۴±۸/۳۶ سال) به عنوان گروه کنترل شرکت داشتند. شرایط لازم جهت ورود به مطالعه داشتن سابقه خدمتی بالای ۵ سال در مراکز رادیـــوتراپی، عـــدم مصرف دخانیات، عدم مصرف داروی استامینوفن، عدم مصرف آنتی بیوتیک ها تا یک ماه قبل از نمونه گیری، عدم سابقه پرتو گیری تشخیصی و درمانی، نداشتن سابقه بیماری خونی و بدخیمی بود. شرایط لازم برای انتخاب افراد گروه کنترل، دقیقا مشابه افراد گروه مورد بود، غیر از اینکه افراد گروه کنترل هیچگونه سابقه فعالیتی در مراکز رادیوتراپی نداشتند. با توجه به تعداد کم افراد دارای این شرایط تمامی افراد داوطلب مورد بررسی قرار گرفتند. برای اجرای این پژوهش از کلیه افراد داوطلب واجد شرایط پس از تکمیل پرسشنامه، مقدار ۵ میلی لیتر خون وریدی هپارینه، برای بررسی فعالیت آنزیم و ناهنجاریهای کروموزومی در لنفوسیت ها گرفته شد. فعالیت آنزیم های GST درسرم بوسیله روش اصلاح شده Habig و میزان ناهنجاری های کروموزومی در لنفوسیت ها به وسیله تکنیک tripsin-G-banding بررسی گردید. یافته های پژوهش: این مطالعه نشان داد که ناهنجاری های کروموزومی از نوع حلقه، دی سانتریک، آسانتریک و همچنین فعالیت آنزیم های GST به طور معنی داری در پرتو کاران رادیوتراپی بیشتر از گروه کنترل بود(P=۰,۰۴). بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه بیانگر افزایش فعالیت آنزیم های GST و ناهنجاری های کروموزومی ناشی از پرتوهای یونیزان X در پرتوکاران رادیوتراپی می باشد

---

  مقدمه: ترس یک پاسخ دفاعی فیزیولوژیک است که در برابر خطر حاد بروز می کند. از دیر باز اضطراب و ترس از جمله مباحث مهم روان شناختی بوده و برای کنترل آن راه حل ها و داروهای مختلفی ارائه شده است. از آن جا که گیاهان دارویی نقش مهمی در درمان بیماری ها دارند و در مقایسه با داروهای شیمیایی عوارض ملایم تری ایجاد می کنند، در این پژوهش تاثیر گیاه علف چای بر رفتار ترس مورد بررسی قرار گرفته است.

  مواد و روش ها: در تحقیق حاضر حیوانات تحت آزمایش به ۵ گروه تقسیم گردید. گروه سالین (۱µlit) به عنوان گروه کنترل، دو گروه عصاره الکلی گیاه علف چای در دوزهای (۱۰ , ۲۰ µg/rat) که درون بطن-مغزی (i. c. v) تزریق گردیدند. چهارم گروهی که پنتیلن تترازول( PTZ ) را به صورت درون صفاقی( i. p )به میزان ( (۲۰mg/kg دریافت کرده بود به عنوان گروه کنترل مثبت و گروهی که علاوه بر PTZ یک دوز ۱۰µg/rat از عصاره را نیز دریافت کرده بود. دستگاه استریوتاکس برای جراحی و دستگاه Plus-maze برای ارزیابی رفتار ترس در جانوران استفاده گردید.

  یافته های پژوهش: مقــــــایسه دوگروه آزمایشی عصاره با گروه کنترل(سالین) نشان داد که دوز ۱۰ µg/rat و دوز ۲۰ µg/rat با (P<۰,۰۰۰۱) باعث افزایش معنی دار در درصد ورود موش ها به بازوی باز (%OAE) دستگاه پلاسمیز گردید. عصاره شاخص %OAE) ) را نسبت به PTZ افزایش معنی داری داده بود.

  بحث و نتیجه گیری: نتایج حاصله بیانگر آن است که گیاه علف چای می تواند با تاثیر بر سیستم سروتونریک و گابائرزیک در کاهش رفتار ترس دخیل باشد. و ترس ناشی از PTZ را کاهش دهد.

 

---

مقدمه: با توجه به اینکه رشد مهارت های حرکتی اساس یادگیری بعدی را تشکیل می دهد و کودکان مبتلا به نارسایی توجه/ بیش فعالی به نوعی با مشکلاتی در ایــــن زمینه مواجه هستند، لذا این اختلال بایستی به گونه ای اصلاح شود که دشواری های حرکتی آنان قبل از شروع آموزش برطرف شود. مبتلایان به این اختلال مشکلات بالینی مشخصی در رابطه با مهارت حرکتی دارند که عبارتند از : ۱- مشکل خام حرکتی ۲- برخورد کردن با وسایل و اشیاء به میزان بیشتر از دیگران ۳- مشکل در فعالیت های ورزشی۴-وول خوردن۵- مشکل در پیروی از دستورات ۶- بی قراری حرکتی که مهم ترین ویژگی آسیب شناختی این کودکان محسوب می شود. مواد و روش ها: سی دانش آموز پسر ۱۲-۷ ساله مبتلا به ADHDبر اساس ملاک های DSM-IV و پرسش نامه کانرز به عنوان گروه مورد انتخاب گردیده ۳۰ پسر نیز با همین محدوده سنی به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. سپس هر دو گروه به وسیله آزمون رشد حرکتی(Lincon oseretsky test) مورد بررسی قرار گرفتند و پس از جمع آوری داده ها و آنالیز آماری با استفاده از نرم افزار آماریSPSS-۱۰ با آزمون تی تست مقایسه شدند یافته های پژوهش: دانش آموزان مبتلا به ADHD در آزمون رشد حرکتیLincon oseretsky عملکرد ضعیف تری داشتند. همجنین در تنظیم حرکات، بازداری حرکتی، تعادل حرکتی، توازن، انعطاف پذیری حرکتی، جا به جا کردن سریع و میزان فعالیت حرکتی با مشکل مواجه بودند. بحث و نتیجه گیری: اولین پاسخ رفتاری کودک از نوع حرکتی است که در فرایند یادگیری امری قابل توجه است. مهارت های حرکتی دانش آموزان مبتلا به اختلال ADHD تفاوت زیادی با دانش آموزان عادی دارد، که توان بخشی این اختلال می تواند به تمرکز این افراد کمک کند. این تحقیق برای خانواده ها و مدارس کاربرد دارد.

---

  مقدمه: یکی از اساسی ترین اهداف علم تمرین تاکید بر عملکرد بهینه ی دستگاه های مختلف بدن و سازگاری در اجرای هر چه بهتر مهارت ورزشی است. تمرین های قدرتی و استقامتی سازگاری های متفاوتی را در بدن ایجاد می کنند که برخی متضاد با هم هستند. تحقیق حاضر به منطور بررسی هم زمان این دو نوع تمرین و سازگاری عصبی-عضلانی در آن ها انجام شده است.

  مواد و روش ها: مطالعه شوندگان این تحقیق نیمه تجربی ۳۶ مرد تمرین نکرده که در سه گروه و به مدت ۱۲ هفته بررسی شدند. گروه قدرتی تمرین پویا، استقامتی اینتروال و نیز هم زمان که نیمی از تمرین هر دو گروه را ۳ جلسه در هفته انجـــام می داد. پارامترهای دامنه سیگنال الکترومایوگرافی، بیشینه انقباض ارادی و قدرت بیشینه پای برتر آزمودنی ‌ ها به ترتیب با دستگاه ‌ های الکترومایوگرافی، ایزوکینتیک و تکنوجیم در هفته های صفر، ۶ و۱۲ اندازه ‌ گیری شد. داده­ها با استفاده از آزمون های تحلیل واریانس، اندازه­گیری های مکرر و آزمون تعقیبی LSD در سطح معنا داری (۰۵/۰ P ≤ ) تحلیل شدند.

  یافته های پژوهش: مقادیر درون گروهی دامنه سیگنال الکترومایوگرافی در همه گروه ها پس از ۶ هفته و در دو گروه قدرتی و همزمان پس از ۱۲ هفته کاهش معنی­داری نشان داد. قدرت بیشینه در همه گروه ها پس از ۶ و ۱۲ هفته افزایش معنی­داری نشان داد. بیشینه انقباض ارادی پس از ۶ و ۱۲ هفته در گروه های قدرتی و هم زمان با افزایش معنا دار، اما در گروه استقامتی بدون تغییر معنا دار بود. از سوی دیگر بررسی تفاوت دامنه سیگنال الکترومایوگرافی و حداکثر قدرت بیشینه در بین سه گروه تمرینی نشان داد که در هفته ۶ و ۱۲ بین دو گروه قدرتی و هم زمان با گروه استقامتی تفــاوت معنی­داری مشاهده شد و در بین سه گروه تمرینی بیشینه انقباض ارادی تا هفته ششم تفاوت معنی­داری نشان نداد، اما در هفته ۱۲ گروه قدرتی با هم زمان تفاوت معنی­داری داشت.

  بحث و نتیجه گیری: تمرین هم زمان نسبت به تمرین قدرتی با اندکی افزایش قدرت و نسبت به تمرین استقامتی با افزایش قدرت بیشتری همراه است . احتمالأ تمرین هم زمان ضمن بهبود سازگاری عصبی-عضلانی، اختلالی در افزایش قدرت ایجاد نمی کند.

 

---

مقدمه: فشار روانی(استرس) می‌تواند سبب تغییرات مولفه های فیزیولوژیک و بیوشیمیائی در افراد سالم گردد. این تحقیق به منظور بررسی اثر فشار روانی امتحان(استرس) که از مهم ترین فشارزا حساب می آید بر تغییرات زیستی مزبور انجام گرفت. مواد و روش ها: مطالعه شوندگان ۵۰ نفر غیر سیگاری و بدون سابقه بیماری خاص و مصرف داروهای استروئیدی از میان دانشجویان داوطلب به صورت تصادفی انتخاب گردیده و میزان فشار خون، هورمون های کورتیزول سرم و کورتیزول آزاد ادرار به روش پرتو ایمنی سنجی (RIA) یک ماه پیش از امتحانات (گروه شاهد)، نیم ساعت پیش و بلافاصله پس از امتحان (گروه مورد آزمایش) اندازه‌گیری و ثبت گردید و در پایان داده های حاصله با نرم‌افزار ۵/۱۱-SPSS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. یافته‌های پژوهشی: میانگین و سیستــــولی، فشار خون دیاستــــولی در گــــروه شـــــاهد به ترتیب برابر ۲۵/۹ ±۷۰/۱۱۰(میلیمتر جیوه) و ۹۷/۸±۷۳ (میلیمتر جیوه) و در گروه مورد نیم ساعت پیش از امتحان برابر ۲۹/۱۱±۲۰/۱۲۰ (میلیمتر جیوه) و ۷۶/۸±۶/۷۷ (میلیمتر جیوه) و بلافاصله پس از امتحان برابر ۹۷/۹±۸/۱۰۸ (میلی‌متر جیوه) و ۳۹/۶±۲/۷۳ (میلیمتر جیوه) بود و تحلیل آماری نشان داد که این تفاوت بین گروه‌ها معنی‌دار می‌باشد(۰۵/۰p<). همچنین مقدار کورتیزول سرم و کورتیزول آزاد ادرار به ترتیب در گروه شاهد ۸۶/۴۸±۸۳/۱۵۱ (میکروگرم در لیتر) و ۰۱/۴۷±۰۳/۱۳۳(میکروگرم در لیتر)، نیم ساعت پیش از امتحان ۴۶/۶۲±۱۳/۲۰۱ (میکروگرم در لیتر) و ۹۹/۴۴±۱۰/۱۷۵ (میکروگرم در لیتر) و بلافاصله پس از امتحان ۲۵/۴۹±۴۸/۱۴۱(میکروگرم در لیتر) و ۰۸/۴۶±۹۸/۱۶۵ (میکروگرم در لیتر) بود که از نظر آماری این تفاوت بین گروه‌ها معنی‌دار می‌باشد(۰۰۰p<). بحث و نتیجه‌گیری: امتحان در دانشجویان به حدی موجب فشار روانی می شد که سبب تغییرات فیزیولوژیک و بیوشیمیائی از جمله افزایش فشار خون، غلظت سرمی کورتیزول، و کورتیزول آزاد ادرار می گردد.

---

مقدمه: بیماری‌های قلبی عروقی و از همه مهم‌تر مشکلات عروق کرونر از علل اصلی مرگ و میر در دنیای صنعتی امروز به شمار می‌رود. افزایش مقدار پایهCRP سرم و فیبرینوژن پلاسما از عوامل هشدار دهنده مستقل و قوی خطرات بعدی بیماری‌های قلبی عروقی معرفی شده‌اند. هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر تمرینات قدرتی بر پروتئین واکنش دهنده C‌و فیبرینوژن پلاسمایی مردان جوان تمرین نکرده بود. مواد و روش ها: تعداد ۲۴ دانشجوی مرد انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه مساوی قدرتی و کنترل تقسیم شدند. برنامه تمرین قدرتی به صورت دایره‌ای به مدت ۱۲ هفته، هر هفته ۳ جلسه، با شدت ۷۰، ۸۰ و ۹۰ درصد قدرت بیشینه در سه نوبت و به ترتیب ۱۲، ۱۰ و ۸ تکرار انجام شد. جهت اندازه‌گیری کمی متغیرهای C‏RP سرم و فیبرینوژن پلاسما، به ترتیب از کیت های مخصوص و به روش ایمونوتوربیدیمتری با حساسیت بالا و روش انعقادی استفاده شد. از آزمون t مستقل برای آزمون فرضیه های پژوهش و تحلیل آماری یافته های پژوهش در سطح معنی داری ۵/۰≥ استفاده شد. یافته های پژوهش: تمرینات قدرتی سبب کاهش معنی‌دار CRP سرم و فیبرینوژن پلاسما در مردان جوان تمرین نکرده گردید. بحث و نتیجه گیری: از آن جا که تمرینات قدرتی کنترل شده بر شاخص‌های C‏RP و فیبرینوژن، به عنوان یکی از راهکارهای عملی و یا مکانیسم‌های ممکن در کاهش این شاخص‌ها، می‌تواند به کاهش بیماری‌های قلبی عروقی منجر شود. بنا بر این، توصیه می‌شود با رعایت احتیاط به منظور پیش‌بینی و پیشگیری از اختلالات قلبی و عروقی از این گونه تمرینات استفاده شود.

---

مقدمه: روانشناسان در دهه های اخیر، در بررسی اختلالات رفتاری و انحرافات اجتماعی به این نتیجه رسیده اند که بسیاری از اختلالات و آسیب ها در ناتوانی در تحلیل صحیح و مناسب از خود و موقعیت خود، عدم احساس کفایت و کنترل شخصی جهت رویارویی با موقعیت های دشوار و عدم آگاهی برای حل مشکلات و مسائل زندگی واقعی به شیوه مناسب ریشه دارد. بنابراین، هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش مهارت های اجتماعی بر اختلالات رفتاری کودکان دبستانی بوده است. مواد و روش ها: این پژوهش بر روی ۹۰ دانش آموز(۴۵ دختر و ۴۵ پسر ) پایه های سوم، چهارم و پنجم دبستان که بر اساس پرسشنامه علائم مرضی کودکان SCI-۴، مبتلا به اختلالات رفتاری تشخیص داده شدند، انجام گــرفت. آموزش ها شامل آموزش مهارت های اجتماعی برای کلاس درس استفنز و فهرست مهارت های اجتماعی واکر بود که از طریق بحث گروهی، ایفای نقش و الگو سازی ارائه شدند. یافته های پژوهش: تحلیل نتایج با استفاده از تحلیل واریانس آزمون و t در دو گروه مستقل نشان داد که آموزش مهارت های اجتماعی باعث کاهش نشانگان اختلالات رفتاری شد(۱۸۵/۲,۵۲۶F=). این کاهش هم در گروه پسران و هم در گروه دختران درسطح ۰۰۱/۰ معنی دار است(۱۱۷/۸۴۰ F= برای پسران و ۱۵۰/۲,۱۴۹ F= برای دختران). بحث و نتیجه گیری: تجزیه و تحلیل یافته ها نشان داد مشکلات دانش آموزان دارای اختلالات رفتاری تحت آموزش مهارت های اجتماعی کاهش یافته است. این نتایج نشان می دهد که دست اندرکاران امور بهداشت و سلامت کودکان بایستی در خصوص آموزش مهارت های اجتماعی از دوره دبستان اهتمام جدی ورزند. به طور کلی، می توان گفت که آموزش مهارت های اجتماعی به افزایش سلامت روان منجر می شود و در پیشگیری از بیماری های روانی و مشکلات رفتاری نقشی موثر دارد.

---

مقدمه: عفونت استخوان و مفاصل، بیماری نسبتاً شایعی در بین کــودکان می باشد که با وجود دسترسی به آنتی بیوتیک ها و رژیم های درمانی ممکن است با عوارض جدی همراه باشد. تاخیر در تشخیص و یا درمان عفونت ها یکی از مهم ترین علل بروز چنین عوارضی می باشد. لذا تشخیـــص زودرس و سـریع و به دنبال آن درمان مناسب، فوق العاده حائز اهمیت است. هدف اصلی از انجام این تحقیق، تعیین علل، سیر بیماری و نتایج آرتریت چرکی مفاصل شانه، ران و زانو در افراد زیر ۵ سال بود. بررسی و تعیین شایع ترین علائم و شکایات بیماران مبتلا، تعیین نسبت جنسی، ارزیابی عوامل مساعد کننده، بررسی نقش و اهمیت تست های آزمایشگاهی و ارزیابی عوارض احتمالی بیمار از دیگر اهداف ما در این مطالعه بود.

مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی، مجموعاً ۵۶ کودک زیر ۵ سال مبتلا به آرتریت عفونی مفاصل شانه، ران و زانو، که از اول مهر ماه ۱۳۷۹ تا آخر شهریور ماه ۱۳۸۵ در بخش ارتوپدی بیمارستان شهدا بستری شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. حداقل دوره پیگیری بیماران ۴ ماه بود. اطلاعات مورد نیاز به وسیله پرسش نامه گردآوری و با استفاده از نرم افزار آماریSPSS نسخه ۱۲ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته های پژوهش: از میان ۵۶ کودک مورد بررسی، ۱۷نفر(۳/۳۰ درصد) آرتریت عفونی زانو و ۳۳ نفر(۹/۵۸ درصد) آرتریت عفونی ران و ۶ بیمار(۷/۱۰ درصد) آرتریت عفونی شانه داشتند. در بین تمامی گروه های سنی، استافیلوکوک طلایی شــایع ترین میکروب کشف شده بود(۱/۳۲ درصد) بعد از آن هموفیلوس آنفلوانزا با ۶/۳ درصد شایع ترین میکروب به دست آمده بود. از کل بیماران، ۱۹ نفر(۹/۳۳ درصد) سابقه تروما را ذکر کردند و از نظر عفونت هم زمان در سایر قسمت های بدن، در ۵ بیمار(۹/۸ درصد) عفونت هم زمان دیده شد. در ۵۵ بیمار(۲/۹۸ درصد) درد و تندرنس مفصلی و در ۵۴ بیمار(۴/۹۶ درصد) محدودیت حرکتی مفصل درگیر وجود داشت. نتایج درمانی در بیمارانی که برش مفصل(آرتروتومی) به همراه درمان آنتی بیوتیکی برای آن ها به موقع شروع شده بود، خوب بود.

          بحث و  نتیجه گیری: اگر چه عفونت مفاصل بیماری شایعی است ولی تشخیص آن همیشه آسان نمی باشد. جهت تشخیص صحیح و دقیق آن، پزشک بایستی ظن و شک قوی داشته باشد. مهم ترین نکته در مورد درمان این بیماران، تایید تشخیص و در صورت امکان شناسایی عامل بیماری زا با ارزیابی مایع چرکی آسپیــره شده از مفصـــل می باشد. انجام برش مفصلی(آرتروتومی) ‌زودرس به همراه شروع آنتی بیوتیک در کاهش بروز عوارض این بیماری نقش حیاتی دارد.

---

مقدمه: آرتریت روماتوئید نوعی پلی آرتریت التهابی مزمن است که با دوره های التهاب در مفاصل، خستگی، کاهش وزن و افسردگی همراه می باشد و افراد مبتلا به این بیماری در معرض خطر کاهش کیفیت زندگی هستند. کیفیت زندگی متفاوت از وضعیت سلامت است. عامل کلیدی در مدیریت موفق آرتریت روماتوئید، داشتن رفتار خود مراقبتی مناسب است. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین کیفیت زندگی، وضعیت سلامت و رفتار خودمراقبتی در بیماران آرتریت روماتوئید شهر یزد انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی ۱۸۱ بیمار آرتریت روماتوئید مراجعه کننده به مطب روماتولوژی در شهر یزد که طی نمونه گیری آسان وارد مطالعه شدند، انجام شد. ابزار کار یک پرسش نامه شامل سازه های کیفیت زندگی(SF-۲۰)، وضعیت سلامت(AIMS-۲SF) و رفتارهای خودمراقبتی بود که از طریق مصاحبه تکمیل گردید. پایایی و روایی پرسش نامه ها تأیید شد(۹۳/۰-۶۸/۰=α) و داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش: همبستگی مثبت و معنی داری بین کیفیت زندگی، وضعیت سلامت و رفتارهای خودمراقبتی مشاهده شد(۰۱/۰P<). وضعیت سلامت(۸۴۴/۰=β) و رفتارهای خودمراقبتی(۰۴۷/۰=β) مجموعاً ۸/۷۵ درصد از واریانس کیفیت زندگی را پیش بینی نمودند. رفتارهای خودمراقبتی نیز ۱/۳۱ درصد از واریانس وضعیت سلامت را پیش بینی نمود.(۵۵۸/۰β=) بحث و نتیجه گیری: متغیر رفتارهای خودمراقبتی توان ضعیفی در پیش بینی کیفیت زندگی بیماران آرتریت روماتوئید داشت، اما نظر به توان بالای رفتارهای خودمراقبتی در پیش بینی وضعیت سلامت، می توان نتیجه گرفت که رفتار خودمراقبتی به طور غیرمستقیم و از طریق وضعیت سلامت بر روی کیفیت زندگی بیماران آرتریت روماتوئید، موثر است. شناسایی بهتر عوامل پیش بینی کننده کیفیت زندگی بیماران آرتریت روماتوئید، توسط کارکنان بهداشتی به منظور طراحی مداخلات موثر بهداشتی در جهت ارتقاء کیفیت زندگی این بیماران لازم و ضروری است.

---

مقدمه: اعتیاد به تریاک در ایران به عنوان یک معضل اجتماعی توجه زیادی را به خود معطوف داشته است. علاوه بر اثرات اجتماعی این ماده مخدر اثرات فیزیولوژیک آن نیز تا حدودی مورد مطالعه قرار گرفته است. از آن جــا که هورمون های تیروئیدی دخالت مستقیم در متابولیسم دارند، در این تحقیق اثر اعتیاد به تریاک بر روی هورمون های T۳، T۴و TSHدر رت مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: تعداد ۶۰ عدد رت(۳۰ عدد نر و ۳۰ عدد ماده) با وزن ۲۵۰ تا ۳۰۰ گرم به صورت تصادفی به دو گروه نر و ماده معتاد و غیر معتاد تقسیم شدند. به گروه معتاد mg/case/day ۲۵ محلول تریاک به صورت گاواژ برای شروع و این میزان در هفته اول به mg/case/day ۱۰۰رسانده شد و تا روز ۶۰ ادامه پیدا کرد. پس از پایان آزمایش از تمام رت ها خونگیری به عمل آمد و میزان هورمون های T۳، T۴و TSH در دو گروه معتاد نر و ماده با گروه کنترل غیر معتاد نر و ماده مقایسه گردید. یافته های پژوهش: در رت های معتاد نر و ماده میزان T۴ وTSH به صورت معنی داری به ترتیب کاهش(P<۰,۰۰۱) و افزایش(P<۰.۰۰۱) یافت. ولی میزان T۳ تغییر معنی داری را نشان نداد.(P≥۰.۰۵) بحث و نتیجه گیری: از نتایج این آزمایش می توان چنین نتیجه گیری کرد که اعتیاد به تریاک در رت می تواند سبب افزایش هورمون TSH و کاهش T۴ شده ولی اثری بر روی T۳ ندارد. هم چنین می توان گفت اعتیاد به تریاک کارکرد غده تیروئید را تحت تأثیر خود قرار می دهد.

---

مهندسی بافت، دانش طراحی و ساخت بافت هایی مانند استخوان فک و صورت است. سه فاکتور کلیدی مهندسی بافت، عبارتند از: سیگنال های مورفوژنر، سلول های بنیادی پاسخ دهنده، و داربست ها. در این میان، سیگنال های خارج سلولی که هدایت کننده مورفوژنز سلول ها هستند، نقش مهمی را در مهندسی بافت ایفا می کنند. در این مقاله، سعی بر این بود که مطالعات انجام شده بر روی مهندسی بافت استخوان فک و صورت، با تمرکز بر فاکتورهای رشد مورد استفاده، مورد بازبینی قرار گیرند. مرور مقالات ایندکس شده در مدلاین نشان داد که تنوع زیادی در مورد فاکتورهای رشد مورد استفاده در بازسازی استخوان فک وجود دارد و لزوم استانداردسازی این شیوه، برای رسیدن به آینده ای متکی بر مهندسی بافت در درمان ضایعات استخوانی ضروری به نظر می رسد.

---

وجود مقادیر گمشده در مجموعه‌ داده ‌ها به وفور در پژوهش ‌های علوم مختلف از جمله علوم پزشکی و به ویژه در مطالعات طولی، که در آن‌ ها هر فرد در طول زمان تحت اندازه ‌گیری ‌های مکرر قرار می‌گیرد، به چشم می ‌خورد. در چند دهه اخیر فعالیت‌ های آماری وسیعی در این زمینه، در حوزه ‌های مفاهیم، مباحث، روش ‌های تئوری و نرم افزاری، انجام شده است. با وجود گسترش استفاده از نتایج حاصل از این فعالیت ‌ها، در بسیاری از موارد شاهد برداشت ‌های مبهم محققین از مفاهیم و در نتیجه استنباط‌ های ناصحیح هستیم. بنا بر این با توجه به اهمیت مساله و نیاز جامعه علمی به آشنایی صحیح و دقیق با مباحث داده ‌های گمشده، در مقاله حاضر به مرور و مقایسه مفاهیمی مانند الگوها و مکانیزم ‌های گمشدگی و مدل‌ های موجود برای تحلیل داده‌ های طولی با مقادیر گمشده پرداخته شده است. علاوه بر این کاربرد این مدل ‌ها در داده‌ های یک کارآزمایی بالینی ترک سیگار با متغیر پاسخ پیوسته نشان داده خواهند شد.

---

مقدمه: سرطان در حال حاضر، دومین عامل مرگ و میر در جهان است و در بین انواع آن، سرطان سینه شایع‌ ترین سرطان در بین زنان می ‌باشد. یکی از روش ‌های درمان این بیماری پرتودرمانی می ‌باشد که در آن برای بالا بردن بازده درمان می‌توان از حساس‌ کننده‌ های پرتویی استفاده کرد. برخی از نانو ذرات به دلیل بالا بردن سمیت سلولی با ایجاد استرس ‌اکســیداتیو و افزایش رادیکال ‌هــای آزاد درون سلول ‌ها از جمله ROS (Reactive Oxygen Species)، می‌ توانند به‌ عنوان حساس ‌کننده مطرح شوند. در این مطالعه اثر هم ‌زمان نانو ذره دی ‌اکسیدتیتانیوم و پرتو گاما بر رده سلولی سرطان سینه انسانی به ‌منظور دستیابی به یک حساس‌ کننده پرتویی مناسب، بررسی گردید. مواد و روش ‌ها: پس از کشت رده سلولی سرطان سینه در محیط آزمایشگاهی، این سلول‌ ها به‌ صورت هم ‌زمان تحت تابش گاما با دوز Gy ۲ و غلظت µg/ml ۳۰ از کریستال‌ های آناتاز و روتایل نانوذره دی ‌اکسیدتیتانیوم قرار گرفته و درصد بقای سلول‌ ها توسط سنجش MTT محاسبه گردید. یافته‌ های پژوهش: اعمال نانوذره به‌ تنهایی به‌طور متوسط باعث کاهش ۵۰ درصدی بقا در کلیه گروه‌ های آزمایشــی شد. سلول ‌هایی که به ‌طور هم‌ زمان تحت اثر تابش و نانو ذره قرار ‌گرفته بودند، درصد بقای کمــتری از سلول ‌هایی که تنها تحت اثر تابش و یا نانو ذره بودند، داشتند. میزان این تاثیر وابسته به نوع کریستال و دوز نانو ذره بود. بحث و نتیجه ‌گیری: نانو ذره دی ‌اکسیدتیتانیوم به دلیل ایجاد ROS و افزایش سمیت سلولی، باعث افزایش حساسیت سلول ‌های سرطانی سینه به تابش گاما می‌شود. کریستال آناتاز به‌ دلیل داشتن ناحیه سطحی بزرگ ‌تر و تولید بیشتر رادیکال ‌آزاد، اثر شدیدتری نسبت به کریســتال روتایل دارد. بنا بر این می ‌توان از این ذره به عنــوان عامل حساس ‌کننده پرتویی استفاده نمود.

---

چکیده: مقدمه: رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت و سبک زندگی سالم راهبردهای اصلی برای حفظ سلامت افراد است. به دلیل اهمیت سلامت افراد جوان در ارتقای سلامت جامعه، مطالعه حاضر با هدف بررسی رفتارهای ارتقا دهنده سلامت و سبک زندگی دانشجویان دانشگاه‌های شهر دزفول درسال ۹۰ انجام گردید. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت توصیفی تحلیلی روی ۳۰۰ دانشجو در دانشگاه های شهر دزفول که به روش تصادفی ساده انتخاب شده بودند، انجام شد. ابزار تحقیق پرسشنامه حاوی سؤالات دموگرافیک، سؤالات مربوط به سبک زندگی، رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت شامل عملکرد جسمانی، اجتماعی و سلامت عاطفی بود که پس از تکمیل از طریق نرم افزار SPSS۱۶و بهره گیری از آزمون تی مستقل و واریانس یکطرفه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش: میانگین سنی دانشجویان ۷۸/۲۲ سال بود. ۱/۵۱ درصد دانشجویان کارشناس، ۷/۳۳ در خوابگاه دانشجویی، ۰/۱۷ درصد متأهل بودند. سبک زندگی ۳/۱۱درصد از دانشجویان ضعیف، ۳/۵۴ متوسط، ۳/۳۴ خوب بود. ارتباط معناداری بین سبک زندگی و شغل مادر، عملکرد جسمانی، محدودیت های ایفای نقش ناشی از وضعیت مشکلات هیجانی، درد بدنی وجود داشت ( ۰۵/۰ p<). بحث و نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که بیش از نیمی از دانشجویان سبک زندگی ضعیف و متوسط داشتند و از عملکرد جسمانی و هیجانی کمتری برخوردار بودند که این امر بیانگر نیاز به برنامه ریزی برای بهبود رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت در دانشجویان می باشد.