۳ نتیجه برای دزیمتری
وحید لهرابیان، شهاب شیبانی، سید محمودرضا آقا میری، سید بهروز قضاتی، حسین پور بیگی، معصومه هواسیان،
دوره ۲۱، شماره ۱ - ( ۲-۱۳۹۲ )
چکیده
مقدمه: چشمه های براکی تراپی(LDR) به طور وسیع به صورت کاشت در تومورهای سرطانی به ویژه در پروستات به کار می روند. اخیراً چندین طراحی جدید از چشمه های تجاری ۱۲۵I و ۱۰۳Pd برای انجام کارهای کلینیکی تولید شده اند. در این پژوهش مشخصه های دزیمتری یک چشمه جدید براکی تراپی با استفاده از دزیمترهای ترمولومینسانس و فیلم رادیوکرومیک تعیین شده اند. توزیع دز اطراف چشمه براکی تراپی ید- ۱۲۵ در یک فانتوم پلکسی گلاس با استفاده از دزیمترهای ترمولومینانس و فیلم رادیوکرومیک اندازه گیری شده اند.
مواد و روش ها: در این پژوهش کمیت های تابع دز شعاعی g(r) برای فواصل ۲،۳ و ۵ سانتی متر و تابع همسانگردیF(r,θ) برای زاویه های صفر تا ۱۸۰ درجه به صورت تجربی تعیین شده و G(r,θ) چشمه با محاسبه به دست آمده است.
یافته های پژوهش: در این مطالعه کمیت های تابع دز شعاعی، تابع ناهمسانگردی، تابع هندسه چشمه و ثابت آهنگ دز به کمک آزمایش به دست آمد. هم چنین این کمیت ها با داده های به دست آمده در تحقیقات مشابه مقایسه و میزان خطاهای موجود محاسبه گردید.
بحث و نتیجه گیری: مقدارثابت آهنگ دز(Λ) ۰,۹۶۵±۰.۰۶ cGyh-۱U-۱ به دست آمده است. اساساً پارامترهای دزیمتری این چشمه جدید برای کاربردهای کلینیکی و طراحی درمان به کار می روند.
زهره حسین پور یکتائی، علی رضا نیکوفر، سیدربیع مهدوی، مجید جدیدی، هادی حسن زاده، حمیده ناظمی گلیان، یاشا مخدومی،
دوره ۲۲، شماره ۷ - ( ۱۲-۱۳۹۳ )
چکیده
مقدمه: پرتودرمانی خارجی یکی از روش های درمان سرطان است که همواره دغدغه دز رسیده به ارگان های در خطر در آن وجود دارد. هدف از این مطالعه اندازه گیری دز سطحی و عمقی در فنتوم آنتروپومورفیک و هم چنین دز سطحی در بیماران مبتلا به سرطان مری فوقانی می باشد.
مواد و روش ها: در این تحقیق اندازه گیری دز سطحی و عمقی در فنتوم و دز سطحی در بیماران مبتلا به سرطان مری فوقانی صورت پذیرفت. فنتوم دارای محل هائی برای قرارگیری دزیمتر ترمولومینسانس در نواحی چشم، پاروتید، غدد زیرفکی، تیروئید، ستون فقرات، جناغ و نای می باشد. با توجه به این که درمان فوق در دو فاز صورت می پذیرد، اندازه گیری توسط دزیمتر ترمولومینسانس در هر دو فاز درمان انجام شد. در فاز اول، درمان با استفاده از تکنیک دو باریکه موازی-مقابل(قدام و خلف) و دز ۲ گری در هر جلسه انجام شده و در فاز دوم، درمان با تکنیک سه باریکه(دو باریکه مایل و یک باریکه قدام) و دز ۸/۱ گری در پنج جلسه انجام پذیرفت.
یافته های پژوهش: در نواحی خارج از میدان درمان مانند پاروتید و چشم مقادیر دز اندازه گیری شده در گستره ۵/۷-۳۶/۱ سانتی گری می باشد. دز تیروئید در دو فاز متفاوت است؛ در فاز اول تیروئید داخل میدان درمان واقع شده و دز آن در فنتوم ۸۸/۰±۸۴/۳۰ سانتی گری و در فاز دوم خارج از میدان درمان بوده و دز آن ۱۱/۰±۰۴/۵ سانتی گری به دست آمد، در حالی که دز تیروئید در بیماران در فاز اول درمان ۸۴/۱۰±۷۸/۱۰۷ سانتی گری و در فاز دوم ۱۷/۱±۷۳/۶ به دست آمد. در سایر نواحی اندازه گیری اختلاف قابل توجهی با مقادیر محاسبه شده توسط سیستم طراحی درمان ندارد.
بحث و نتیجه گیری: با مقایسه دز به دست آمده از سیستم طراحی درمان و دز اندازه گیری شده توسط دزیمتر ترمولومینسانس ملاحظه می شود که این مقادیر اختلاف کمی در نقاط خارج از ناحیه درمان دارند که ناشی از پرتوهای پراکنده می باشد. با توجه به نتایج به دست آمده، توجه به تیروئید با توجه به نقش حیاتی قابل توجه و ریسک پرتوگیری بالا، در هنگام تعیین میدان های درمان ضروری است.
حمیده ناظمی گلیان، یاشا مخدومی، فاطمه ورشویی تبریزی، حمزه الماس رو، سارا عبداللهی، فاطمه اکبری، علی رضا نیکوفر، هادی حسن زاده، زهره حسین پور یکتائی،
دوره ۲۲، شماره ۷ - ( ۱۲-۱۳۹۳ )
چکیده
مقدمه: پرتودرمانی نقش مهمی در درمان تومورهای خوش خیم و بدخیم سیستم اعصاب مرکزی ایفا می کند. پرتو درمانی علاوه بر از بین بردن سلول های سرطانی، به بافت های سالم نیز آسیب می رساند. هدف از این مطالعه تعیین دز جذبی کیاسما، عدسی چشم، عصب بینایی، شبکیه، پاروتید، تیروئید و غدد بزاقی زیرفکی در پرتودرمانی تومورهای لوب فرونتال مغز می باشد.
مواد و روش ها: یک فنتوم سر و گردن با استفاده از استخوان طبیعی انسان و ترکیب پارافین و نمک طعام به عنوان ماده معادل بافت ساخته شد. شش استوانه از جنس ماده فنتوم ساخته شده و درون آن ها شیارهایی برای قرار دادن TLD تعبیه گردید. طراحی درمان روی فنتوم انجام شده و دز جذبی هر یک از ارگان ها از طریق هیستوگرام حجمی دز(DVH) به دست آمد. در ادامه فنتوم تحت تابش با دستگاه شتابدهنده خطی قرار گرفته و دز جذبی هر یک از ارگان ها با قرائت TLD ها به دست آمد.
یافته های پژوهش: در هر دو روش، دز کلیه ارگان ها به جزء یکی از عدسی ها در محدوده مجاز قرار داشت. در کلیه ارگان ها به جزء تیروئید و غدد بزاقی زیرفکی اختلاف بین مقادیر دز جذبی حاصل از محاسبات سیستم طراحی درمان و اندازه گیری مستقیم روی فنتوم کمتر از ۵ درصد بود. نتایج حاصل، تخمینی از میزان عوارضی که در اثر پرتودرمانی این ناحیه از مغز ایجاد خواهد شد، می دهد. هم چنین می توان سیستم طراحی درمان را از طریق مقادیر حاصل از اندازه گیری مستقیم روی فنتوم ارزیابی کرد.
بحث و نتیجه گیری: یافته ها تفاوتی در محدوده ۱/۱ درصد تا ۵ درصد بین مقادیر سیستم طراحی درمان و اندازه گیری مستقیم، برای کلیه ارگان ها به جزء غدد بزاقی و تیروئید نشان می دهد که می تواند به علت این باشد که غدد بزاقی و تیروئید در فاصله زیادی نسبت به میدان اولیه اشعه قرار دارند؛ خوانش TLD در این نواحی اگر چه کم است، اما با مقدار نشان داده شده در سیستم طراحی درمان که عدد کمتری را نشان می دهد متفاوت بوده که می تواند به علت پرتوهای پراکنده ای باشد که سیستم طراحی درمان قادر به اندازه گیری دقیق آن ها نیست.
