مرضیه مهرافزا،
دوره ۱۵، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۸۶ )
چکیده
چکیده
مقدمه:آزمایش مایع منی امری ضروری جهت بررسی زوج نابارور می باشد ونتایج آن انتخاب نوع روش درمان را تحت تاثیر قرار می دهد.یافته های اخیر نشان دادند که مورفولوژی اسپرم بر اساس معیار کروجر که بر اساس پروگنوز درمان به سه گروه: ۱) >۱۴ درصد (عالی)، ۲) ۱۴-۴ درصد (متوسط) و۳) < ۴ درصد (بد) تقسیم می شود ، بیومارکری عالی برای پیشگویی کارکرد اسپرم و پیامد درمان می باشد.در مقابل مطالعات دیگری نشان داده اند که پیامد درمان ICSI به معیار کروجر وابسته نیست.
هدف:هدف از این مطالعه بررسی ارتباط پارامترهای اسپرم (تحرک-تعداد و مورفولوژی) و منبع برداشت اسپرم بر موفقیت درمان ICSI می باشد.
مواد و روش ها :مطالعه حاضر مقطعی-تحلیلی می باشد که بروی ۵۰۰ بیمار با اندیکاسیون ICSI که به مرکز درمان ناباروری مهر مراجعه نمودند،انجام شد.متغیرهای مورد بررسی شامل سن زن-سن مرد-علت و مدت نازایی-پارامترهای اسپرم(تعداد-تحرک و مورفولوژی)-منبع تهیه اسپرم-تعداد تخمک برداشت شده-تعداد جنین های منتقل شده-تعداد جنین جایگزین شده و میزان حاملگی می باشد.بعد از جمع آوری داده ها آنالیز آماری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS,۱۰ با آزمونهای کای اسکوئر و تی تست انجام پذیرفت.
نتایج:بررسیها نشان داد که میزان حاملگی ۳۹ درصد (۱۹۵ نفر از ۵۰۰ بیمار) می باشد.میانگین سن زن ارتباط آماری معنی داری بر پیامد درمان داشت(در زنان حامله ۶/۵±۶/۲۹ و زنان غیرحامله۵/۵±۶/۳۱ سال).نتایج نشان داد که علت و مدت نازایی –پارامترهای اسپرم (تعداد-تحرک و مورفولوژی) و منبع تهیه اسپرم بر نتیجه درمان ICSI تاثیر معنی دار آماری ندارد.
بحث و نتیجه گیری: باتوجه با نتایج مطالعه حاضر ، بنظر می رسد که پارامترهای اسپرم و منبع تهیه آن فاکتور پیشگویی کننده خوبی جهت تعیین موفقیت بارداری در عمل ICSI نمی باشد.
شهرزاد آقاجانی، علی صالح زاده، فاطمه قاسمیان، مرضیه مهرافزا،
دوره ۳۱، شماره ۴ - ( ۷-۱۴۰۲ )
چکیده
مقدمه: روش‌های کمک‌باروری و آزمایش ژنتیکی پیش از لانه‌گزینی (PGT) برای تشخیص آنوپلوئیدی، به‌منظور دستیابی به تولد نوزاد یوپلوئید و در زوجین نابارور یا کم بارور انجام می‌شود. miRNAها مولکول‌های RNA غیر رمزگذار تک‌رشته‌ای و مهم تنظیم‌کننده پس از رونویسی بیان ژن در فرایندهای مختلف بیولوژیکی و فیزیولوژیکی هستند. هدف این مطالعه بررسی برخی miRNAهای ترشح‌شده در محیط‌های کشت جنینهای انسان (به‌عنوان نشانگرهای زیستی تشخیصی) و ارتباط آن با میزان آنوپلوئیدی جنین و نتایج روش‌های کمک‌باروری است.
مواد و روشها: چرخه‌های PGT حاصل از تزریق درون سیتوپلاسمی اسپرم (از فروردین سال ۱۴۰۱ تا خرداد سال ۱۴۰۱) با استفاده از مکمل‌سازی فلورسانس درجا Fluorescence in situ hybridization (FISH) ارزیابی شد. در ادامه، محیط کشت سه جنین یوپلوئید و سه جنین آنیوپلوئید با یک کروموزوم جنسی X (ترنر) جمع‌آوری گردید و بیان miRNA hsa-miR-۱۹۹a-۵p, hsa-miR-۱۹۹b-۳p, hsa-miR-۳۷۹-۵p, hsa-miR-۴۸۳-۵p, hsa-miR-۹۹a-۵p, hsa-miR-۴۳۲-۵p با استفاده از RT-qPCR بررسی شد.
یافته های پژوهش: در محیط کشت جنینهای یوپلوئید، افزایش معنی‌دار میزان بیان سه miRNA شامل hsa-miR-۳۷۹-۵p, hsa-miR-۱۹۹a-۵p, hsa-miR-۱۹۹b-۳p و کاهش بیان سه miRNA شامل hsa-miR-۴۳۲-۵p, hsa-miR-۴۸۳-۵p, hsa-miR-۹۹a-۵p با اختلاف معنی‌دار P<۰,۰۰۱مشاهده گردید. بیان این miRNAها در محیط کشت جنینهای ترنر با الگو کاملاً عکس بود.
بحث و نتیجه‌گیری: در بررسی میزان بیان miRNAهای بررسی‌شده در این طرح، افزایش بیان سه miRNA و کاهش بیان سه miRNA دیگر در جنینهای یوپلوئید با الگو، بیان عکس همین miRNAها در جنینهای ترنر را نشان داد. این نتایج می‌تواند نویدبخش باشد و برای استفاده از روش‌های غیرتهاجمی به جای بیوپسی جنین در بررسی‌های تشخیصی تعداد کروموزوم‌های جنسی مورد توجه قرار گیرد.
