مقدمه : رفتارهای خطرناک رانندگی دومین علت منجر به مرگ و نهمین دلیل سال های از دست رفته عمر در اثر مرگ زودرس و ناتوانی در ایران به شمار می رود. این مطالعه با هدف بررسی عوامل موثر بر بروز رفتارهای پرخطر رانندگان تاکسی شهر اهواز در سال ۱۳۹۱ انجام گرفته است.
مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی از نوع توصیفی-تحلیلی است. نمونه آماری آن ۴۰۰ نفر از رانندگان تاکسی مراجعه کننده به سازمان تاکسیرانی شهر اهواز بود، که به صورت تصادفی مورد مطالعه قرار گرفتند. داده ها از طریق توزیع پرسش نامه جمع آوری شد، روایی پرسش نامه مورد استفاده از طریق پانل خبرگان و پایایی آن، با استفاده از روش آلفای کرونباخ از طریق مطالعه اولیه(پایلوت) بر روی ۵۰ راننده تاکسی، صورت پذیرفته است. تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل عاملی اکتشافی و با استفاده از نرم افزار تجزیه و تحلیل آماری SPSS vol,۱۹ انجام گرفته است.
 یافته های پژوهش: یافته های تحقیق نشان می دهد که از میان عوامل پنجگانه مطرح شده در حوزه رفتارهای پرخطر رانندگان تاکسی، عوامل فردی با تبیین ۲۳/۲۶ درصد تغییرات بیشترین تاثیر را در رفتار مخاطره آمیز رانندگان تاکسی داشته است. هم چنین عواملی چون تاثیر دیگران و عوامل اجتماعی؛ و عامل برتری درک شده به ترتیب با تبیین ۴۲/۱۰ درصد و ۵۸/۷ درصد تغییرات، در رتبه های دوم و سوم قرار گرفته اند. در حوزه عوامل فردی گویه های لذت و هیجان رفتارهای پرخطر، راحتی بیشتر در رفت و آمد و ایجاب کردن شغل جهت اقدام به رفتارهای پرخطر رانندگی در رتبه های اول تا سوم قرار گرفته اند. بحث و نتیجه گیری: عوامل زیادی در بروز رفتارهای پرخطر رانندگی گزارش شده است که در این مقاله سعی شده مهم ترین این رفتارها که مورد تایید جامعه رانندگان تاکسی شهر اهواز است، به صورت ویژه بررسی گردند. همان گونه که یافته‌ های تحقیق نشان می ‌دهد، مهم ترین عامل در بروز رفتارهای پرخطر رانندگی عوامل فردی و شخصیتی است. در جایگاه بعدی عوامل مربوط به تاثیر دیگران و عوامل اجتماعی بیشترین سهم را در بروز رفتارهای پر مخاطره رانندگان داشته است، لذا توجه مسئولین امر به این کاستی ها و تلاش در راستای اصلاح و فرهنگ سازی رانندگان ضروری به نظر می رسد. هم چنین تبیین مدل بومی برای ارائه راهکارهای ارتقای فرهنگی می توانند این قشر زحمت کش جامعه را در خصوص نحوه رویارویی علمی و کارشناسی شده با مخاطرات احتمالی و بروز رفتارهای پرخطر یاری نماید.

مقدمه: پرسش نامه سلامت عمومی برای شناسایی اختلالات روانی به کار برده می شود، هدف این مطالعه تعیین خصوصیات سایکومتریک پرسش نامه سلامت عمومی فرم ۲۸ سوالی می باشد.
مواد و روش ها: این مطالعه متدولوژیک بر روی ۱۱۸ نفر از دانش آموزان مدارس راهنمایی شهر ایلام که به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شده بودند صورت گرفت. در این مطالعه از پرسش نامه سلامت عمومی ۲۸ سوالی استفاده شد. برای تعیین روایی پرسش نامه از روش روایی سازه(تحلیل عاملی) و برای تعیین پایایی آن از روش همسانی درونی(ضریب آلفای کرونباخ) استفاده شد.
 یافته های پژوهش: پرسش نامه سلامت عمومی از شش عامل مستقل تشکیل شده است که به ترتیب عامل اول بیماری سردرد نمره(۸۸۴/۲±۲۲۱/۱۴)، عامل دوم بی خوابی نمره(۴۸۴/۲±۴۱۹/۱۲)، عامل سوم لذت از زندگی نمره(۰۹۰/۲±۴۵۱/۱۰)، عامل چهارم سلامتی نمره(۰۷۶/۲±۳۸۷/۱۰)، عامل پنجم احساس بی ارزشی نمره(۹۹۲/۱±۹۶۰/۹) و عامل ششم اقدام به خودکشی نمره(۶۸۵/۱±۴۲۳/۸) را کسب کرده اند. هم چنین ضریب آلفای کرونباخ برای ابعاد ۶۹ درصد به دست آمد.
بحث و نتیجه گیری: فاکتور اول از پرسش نامه سلامت عمومی شامل سوالات(۶-۲)، فاکتور دوم(۱۰-۸)، فاکتور سوم(۲۱-۱۸)، فاکتور چهارم(۷،۱)، فاکتور پنجم(۲۶،۲۵،۲۴،۲۲) و فاکتور ششم شامل سوالات(۲۷،۲۸) بوده اند.

مقدمه: عدم پایبندی به مصرف دارو در بیماران HIV (ویروس نقص ایمنی انسانی) مثبت باعث بروز بیماری‌های مرتبط با HIV و در نهایت کاهش کیفیت زندگی و کاهش عملکرد سیستم ایمنی این بیماران می­شود. لذا پژوهش حاضر با هدف شناسایی و تبیین عوامل مؤثر بر عدم پایبندی به مصرف دارو در بیماران HIV مثبت ایران انجام شد.
مواد و روش­ها: مطالعه حاضر از نوع مطالعات کاربردی است که به روش توصیفی در سال ۱۳۹۹-۱۴۰۰ انجام شد. ابتدا از طریق بررسی ادبیات پژوهش و مصاحبه با خبرگان در زمینه درمان مبتلایان به ویروس HIV، مؤلفه‌های اصلی مؤثر بر عدم پایبندی به مصرف دارو در بیماران HIV مثبت استخراج و با استفاده از آن‌ها، پرسش‌نامه پژوهش طراحی شد. داده‌ها از ۵۹۰ نفر از بیماران HIV مثبت جمع‌آوری و با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی و از طریق نرم‌افزارهای SPSS نسخه ۲۳ و لیزرل تحلیل شد.
یافته­ های پژوهش: چهار عامل شامل عوامل سازمانی (۱۶ گویه)، عوامل فردی (۱۹ گویه)، عوامل آموزشی (۷ گویه) و عوامل ارتباطی (۷ گویه) به‌عنوان عوامل مؤثر بر عدم پایبندی به مصرف دارو در مبتلایان به ویروس HIV شناسایی شد. عوامل ارتباطی، عوامل فردی، عوامل آموزشی و عوامل سازمانی با بار عاملی ۷۶/۰، ۷۴/۰، ۷۳/۰ و ۷۱/۰ به ترتیب بر عدم پایبندی به مصرف دارو در بیماران HIV مثبت تأثیر داشتند.
بحث و نتیجه‌گیری: به ‌منظور موفقیت در پایبندی به درمان مبتلایان به ویروس HIV، ضمن توجه به کلیه عوامل چهارگانه بهتر است عوامل ارتباطی (بهبود حمایت اجتماعی بیماران از سوی خانواده و دوستان) و عوامل فردی (کنار نیامدن با وضعیت بیماری و تأثیر ننگ و همچنین افشای آن) مورد توجه بیشتری از سوی کارشناسان مرکز مشاوره بیماری‌های رفتاری و پزشکان درمانگر قرار گیرند.

ایروان مسعودی اصل: Google Scholar