مقدمه: ناباروری یکی از دردناک ترین تجربه در زندگی زنان می باشد. با توجه به تأثیر مهم ناباروری بر سلامت روانشناختی زنان، هدف پژوهش حاضر آزمودن مدلی درباره تأثیر حمایت اجتماعی بر کاهش درماندگی روانشناختی با میانجی‌گری تاب آوری و سبک مقابله ای مسأله مدار بود. مواد و روش ها: در یک مطالعه همبستگی، ۹۵ زن نابارور که به مراکز درمانی عمومی و خصوصی شهرستان فسا مراجعه کرده بودند، از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. شرکت کنندگان پرسشنامه های حمایت اجتماعی ادراک شده( (MSPSS، سلامت روان(MHI)، سبک مقابله با فشار روانی(CISS) و تاب آوری(CD-RISC) را تکمیل کردند. ارزیابی الگوی پیشنهادی از طریق الگویابی معادلات ساختاری (SEM) و با استفاده از نرم‌افزارهایSPSS ویراست ۱۸ و AMOS ویراست ۱۸ انجام گرفت. جهت آزمودن اثرهای واسطه‌ای در الگوی پیشنهادی از روش بارون و کنی (۱۹۸۶) استفاده شد. یافته های پژوهش: یافته‌ها نشان دادند که الگوی پیشنهادی از برازش خوبی با داده‌ها برخوردار است. هم چنین این نتایج از نقش واسطه ای تاب آوری و سبک مقابله ای مسأله مدار در رابطه بین حمایت اجتماعی و درماندگی روانشناختی حمایت کرد. بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر توصیه می شود در مدیریت استرس مرتبط با نازایی سازه های حمایت اجتماعی، راهبرد مقابله ای مسأله محور و تاب آوری مورد توجه قرار گیرد.

مقدمه: ناباروری می تواند پیامدهای روان شناختی بی ­شماری را به افراد نابارور تحمیل کند. یکی از این پیامدها کاهش بهزیستی روان شناختی است. بنا بر این، پرورش توانمندی­ هایی هم چون تاب آوری برای مقابله با این پیامدها و یا پیشگیری از بروز آن ها می ­تواند کمک ­کننده باشد. لذا هدف این پژوهش بررسی تاثیر تاب ­آوری بر افزایش بهزیستی روان شناختی زنان نابارور است.

مواد و روش ها: روش این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی، با طرح پیش آزمون­ و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل زنان مراجعه­ کننده به مراکز درمان ناباروری و مطب های خصوصی زنان شهر تهران در سال ۱۳۹۲ بود. تعداد ۲۲ نفر  به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه(هر گروه ۱۱ نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش تحت  ۱۲ جلسه(هفته ای یک جلسه) آموزش تاب آوری قرار گرفت. داده ها با استفاده از پرسش نامه بهزیستی روان شناختی ریف جمع آوری شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده های آزمون از نرم افزار SPSS vol,۱۶ و از روش آماری تحلیل کواریانس یک متغیری و چند متغیری استفاده شد. سطح معناداری ۰۵/۰ در نظر گرفته شد.

یافته های پژوهش: نتایج نشان داد که آموزش تاب آوری به طور معناداری بر بهزیستی روان شناختی(P<۰,۰۰۱) و مولفه های آن شامل پذیرش خود(P<۰,۰۰۱)، روابط مثبت با دیگران(P<۰,۰۰۱)، خودمختاری(P<۰,۰۱۰)، تسلط بر محیط(P<۰,۰۳۱)، زندگی هدفمند(P<۰,۰۰۱) و رشد فردی(P<۰,۰۲۱) در زنان نابارور موثر بوده است.

بحث و نتیجه گیری: به دلیل اثربخشی آموزش تاب آوری بر افزایش بهزیستی روان شناختی زنان ناباور، می توان از این روش به عنوان درمان تکمیلی در کنار درمان های پزشکی سود جست و بنا بر این از آن در راستای افزایش سلامت روان­ شناختی در این بیماران استفاده کرد.