---

چکیده مقدمه: مطالعات انگلی متعدد طی سالهای ۷۹-۱۳۶۹ در بین جمعیت‌های شهر همدان نشان از بالا بودن میزان آلودگی انگلی در ناحیه بود. لذا این مطالعه با هدف بررسی عفونت‌های انگلی و قارچی دستگاه گوارش، تناسلی و پوست در بیماران روانی مزمن بیمارستان سینا انجام گرفت. مواد و روش‌ها: برای بررسی عفونت انگلی روده از ۱۰۶ نفر از بیماران (۷۸ نفرمرد و ۲۹۸ نفر زن) نمونه مدفوع تهیه شد و با روش مستقیم و اثر فورمول مورد آزمایش قرار گرفتند. برای ارزیابی عفونت‌های قارچی جلدی از ۱۲۴ نفر (۳۱ نفر زن و ۹۳ نفر مرد) نمونه از ضایعات مشکوک تهیه و با روش مستقیم و کشت مورد آزمایش قرار گرفتند. تمام ۱۲۴ نفر مرکز برای تشخیص گال و شپشک مورد معاینات دقیق قرار گرفتند. همچنین برای تشخیص عفونت‌های انگلی و قارچی دستگاه تناسلی از ۳۱ نفر زن نمونه با سوآپ تهیه گردید که نمونه ها بطور مستقیم تهیه و کشت داده شدند. یافته های پژوهش: نتایج حاصل از این بررسی به طرج زیر بود: ۶/۲۳ درصد آلوده به انگل، آلودگی آسکاریس ۷۱/۴ درصد، تریکوسفال ۸۳/۲ درصد، هیمنولیپیس نانا ۹۴%، ژیاردیا ۴۹/۸ درصد، ضایعات قارچی جلدی ۳ مورد ( ۲ مورد کاندیدا در کشاله ران و یک مورد اونیکو مایکوزیس). هیچگونه آلودگی به تریکوموناس واژینالیس، عفونت‌های قارچی دستگاه تناسلی، گال و شپش بدن در بیماران مشاهده نگردید. بحث و نتیجه‌گیری: نتایج بررسی با جمیعت عادی شهر همدان نشان می‌دهد که میزان آلودگی در بیماران روانی مرکز (۶/۲۳ مرکز) بطور معنی‌داری از میانگین آلودگی انگلی در جمعیت‌های عادی شهر همدان (۵۰ درصد) پائین تر می‌باشد. نکته مهم در بررسی فاکتورهای اپیدمیولوژیکی داشتن ارتباط معنی‌دار بین طول زمان بستری بیماران مرکز با میزان آلودگی ها بوده بطوریکه افرادیکه مدت بیشتری در بیمارستان مذکور بستری بودند و بطور نسبی از میزان آلودگی کمتری برخوردار بودند.