مقدمه: یافته های متعدد حکایت از آن دارد که تاثیر اسیدهای چرب اشباع و غیر اشباع در بروز لیپو توکسیسیتی سلولی متفاوت از هم می باشند. برخی از اسید های چرب نظیر اسیداولئیک در جلوگیری از بروز لیپو توکسیسیتی در سلول های کبدی موش موثر بودند. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر اسید اولئیک بر شاخصه های لیپو توکسیسیتی در سلول های کشت شده عضله قلبی موش می باشد.
مواد روش‌ ها: سلول های بطنی قلب موش صحرایی در پلیت های ۲۴ خانه کشت و به صورت تصادفی در گروه های کنترل و درمانی با اسید پالمیتیک ( mmol/L۵/۰)، اسید اولئیک ( mmol/L۵/۰) و ترکیب اسید اولئیک با اسید پالمیتیک ( mmol/L۵/۰mmol/L +  ۵/۰)  به صورت تک دوز تحت درمان قرار گرفتند. ارزیابی میزان تری گلیسرید سلولی، دی گلیسرید سلولی، DNA Fragmentation و درصد زنده مانی در زمان های ۲۴ و ۴۸ ساعت پس  از اضافه کردن اسید های چرب، انجام شد.
یافته های پژوهش: اضافه کردن اسید اولئیک به اسید پالمیتیک باعث کاهش محتوای دی گلیسرید سلولی (۰۵/۰<P)، کاهش میزان DNA  Fragmentation(۰۵/۰>P)، افزایش میزان تری گلیسرید سلولی (۰۵/۰>P) و افزایش زنده مانی سلولی (۰۵/۰>P) در مقایسه با اسید پالمیتیک به تنهایی شد.
بحث و نتیجه گیری: اسید اولئیک می تواند شاخصه های لیپو توکسیسیتی حاصل از اسید پالمیتیک را درکشت اولیه عضلات قلبی رت بالغ بهبود ببخشد.