مقدمه: اختلال اضطراب منتشر تحت تاثیر مولفه ‌های متعدد هیجانی، شناختی و سرشتی قرار دارد. هدف این پژوهش بررسی نقش متغیرهای عدم تنظیم هیجان، آمیختگی فکر-عمل و بازداری رفتاری در اختلال اضطراب منتشر بود.
مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع همبستگی که شامل ۱۲۰ بیمار مبتلا به اختلال اضطراب منتشر بود که از میان بیماران چهار مرکز روان پزشکی شهر شیراز به روش نمونه‌ گیری در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری داده ‌ها از پرسش نامه های تنظیم شناختی هیجان، آمیختگی فکر-عمل، اضطراب بک و مقیاس‌ های بازداری رفتاری بزرگسالی و گذشته‌ نگر(دوران کودکی) و مقیاس نارسایی هیجانی تورنتو-۲۰ استفاده شد. داده‌ ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به روش گام به گام تحلیل گردید.
 یافته های پژوهش: نتایج نشان داد که بین دشواری در شناسایی و توصیف احساس، تنظیم شناختی غیر انطباقی، آمیختگی فکر-عمل و بازداری رفتاری کودکی با اختلال اضطراب منتشر رابطه مثبت معناداری وجود دارد.(P<۰,۰۱) همچنین تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که دشواری در شناسایی احساس، تنظیم شناختی غیر انطباقی، آمیختگی فکر-عمل و بازداری رفتاری دوران کودکی به ترتیب پیش بینی ‌های مناسبی برای این اختلال هستند. بحث و نتیجه‌ گیری: در مجموع با توجه به نقش عدم تنظیم هیجان، آمیختگی فکر-عمل و بازداری رفتاری دوران کودکی در اختلال اضطراب منتشر، لازم است متغیرهای فوق در برنامه‌ های پیشگیری و درمان این اختلال گنجانده شود.