نیره اکبری، فاطمه اشرفی، میترا صالحی،
دوره ۲۷، شماره ۲ - ( ۳-۱۳۹۸ )
چکیده
مقدمه: نانوذرات حامل آنتی بیوتیک می توانند اثرات سیتوتوکسیک بر باکتری های مقاوم به دارو داشته باشند. هدف از این مطالعه بررسی اثر نانوذرات کیتوزان حامل آموکسی سیلین و کلاولانیک اسید بر زنده مانی سویه های MRSA استافیلوکوکوس اورئوس می باشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه نانوذرات کیتوزان با روش ژلی شدن ساخته و سپس آموکسی سیلین و کلاولانیک اسید بر روی آن بارگذاری شد و نانوذراتی با ابعاد کمتر ۱۰۰ نانومتر به دست آمد. جهت بررسی تاثیر غلظت های مختلف نانوذرات بر باکتری ها به روش مایکرودایلوشن غلظت های متوالی ۸-۲۵/۰ از نانوکیتوزان و غلظت های متوالی ۱۲۸-۱ از آموکسی سیلین تهیه شد. ۱۰۰ میکرولیتر از غلظت های مختلف نانو کـــیتوزان حاوی آنتی بیوتیک به هر چاهک انتقال یافت. یک میکرولیتر از سوسپانسیون باکتری به آن اضافه گردید. کدورت سنجی در چاهک ها به صورت چشمی مشاهده و جذب نوری در طول موج ۶۳۰ نانو متر توسط دستگاه الایزا ریدر خوانده شد.
یافته های پژوهش: نتایج به دست آمده نشان می دهد که حداقل غلظت مهارکنندگی نانوذرات کیتوزان حامل آموکسی سیلین و کلاولانیک اسید در نمونه حساس ۹/۰ میکروگرم بر میلی لیتر و در نمونه مقاوم ۶/۳ میکروگرم بر میلی لیتر و حداقل غلظت کشندگی آن ها به ترتیب ۸/۱ و ۲/۷ میکروگرم بر میلی لیتر به دست آمد.
بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده ترکیب حاصل، در مقایسه با کیتوزان و نیز آموکسی سیلین تنها، فعالیت ضد میکروبی بیشتری دارد که این نشان دهنده اثر هم افزایی آموکسی سیلین به همراه کلاولانیک اسید و کیتوزان است.
