مقدمه: آسیب مغزی شدید می تواند افراد را مستعد ابتلاء به اختلال روانی نماید. اما در مورد آسیب تروماتیک مغزی خفیف هنوز جای بحث و بررسی وجود دارد. اهداف این پژوهش پیش بینی عوامل خطرزای اختلال روانی پس از وقوع آسیب مغزی تروماتیک خفیف می باشد.
مواد و روش ها: این مطالعه کوهورت آینده نگر، بر روی ۷۲ بیمار مبتلا به MTBI و ۷۲ نفر فرد سالم انجام شد. پس از گذشت ۶ ماه پیگیری، افراد جهت ارزیابی آزمون حافظه و دادن پاسخ به دو پرسش نامه شامل پرسش نامه سلامت روان BSI و DERS به مرکز تحقیقات ترما واقع در دانشگاه علوم پزشکی کاشان مراجعه نمودند. ریسک اختلال روانی بر حسب متغیرهای دموگرافیک محاسبه و ارزش اخباری هر یک ارائه شد.
یافته های پژوهش: نتایج مدل رگرسیون لجستیک نشان داد که آسیب تروماتیک مغزی خفیف، شانس ابتلاء به اختلال روانی ۶ ماه پس از تروما را ۱۱ برابر افزایش می دهد(OR=۱۱,۲). پس از آسیب دیدگی، سطح تحصیلات(OR=۴,۲۸۷)، وضعیت اقتصادی(OR=۲,۴۹۷)، سن(OR=۱,۰۷)، شانس ابتلاء به اختلال روانی را افزایش می دهند.
بحث و نتیجه گیری: وقوع اختلال روانی پس از TBI پیوند تنگاتنگی با عوامل دموگرافیک(سطح تحصیلات و وضعیت اقتصادی) و عوامل روان شناختی دارد. بر پایه اطلاعات حاصل از این مطالعه می توان مداخلات آموزشی، روان پزشکی و روانی را به منظور انجام اقدامات پیشگیرانه و مدیریت بهتر نشانگان اختلالات روانی در این بیماران طراحی و اولویت بخشی نمود.
