|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
۱ نتیجه برای مطیعی حقیقی
ماندانا مطیعی حقیقی، رحمان سوری، فاطمه شب خیز، سیروس چوبینه،
دوره ۲۷، شماره ۵ - ( ۹-۱۳۹۸ )
چکیده
مقدمه: افزایش سن با روند افزایش التهاب در بافت های بدن همراه می شود که بافت ریه را نیز متاثر می کند. هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثرات دو شیوه تمرین تناوبی شدید و تداومی شدت متوسط بر بیان ژن NF-κB و IL-۶ در بافت ریه موش های پیر و جوان می باشد.
مواد و روش ها: چهل و دو سر موش نر نژاد ویستار جوان و پیر به ۶ گروه شامل کنترل جوان، کنترل پیر، تمرین تداومی جوان، تمرین تداومی پیر، تمرین تناوبی شدید جوان و تمرین تناوبی شدید پیر تقسیم شدند. پروتکل تمرینی شامل ۶ هفته، ۵ روز در هفته تمرینات تناوبی شدید و تمرینات تداومی شدت متوسط بود. جهت اندازه گیری بیان ژن های NF-κB و IL-۶ ریه ها از روش Real Time-PCR و آزمون آماری تحلیل واریانس یک راهه همراه با تست تعقیبی شفه استفاده گردید(P<۰,۰۵).
یافته های پژوهش: اختلاف معناداری در بیان ژن NF-κB بین گروه کنترل پیر و تمرین تداومی پیر(P<۰,۰۰۱) و بین گروه کنترل پیر و تمرین تناوبی شدید پیر(P<۰,۰۰۱) و بین گروه تمرین تداومی پیر و تمرین تناوبی شدید پیر(P=۰,۰۰۷) وجود داشت. به علاوه اختلاف معناداری در بیان ژن IL-۶ بین گروه کنترل پیر و تمرین تداومی پیر(P<۰,۰۰۱) و بین گروه کنترل پیر و تمرین تناوبی شدید پیر(P=۰,۰۰۶) مشاهده شد. هم چنین اختلاف معناداری در بیان ژن IL-۶ بین گروه تمرین تناوبی شدید جوان و تمرین تناوبی شدید پیر مشاهده شد(P=۰,۰۳۵).
بحث و نتیجه گیری: هر دو شیوه تمرینات تناوبی شدید و تمرینات تداومی شدت متوسط می توانند موجب کاهش فاکتورهای التهابی در ریه هنگام پیری شوند و از بروز اختلالات و بیماری های ناشی از پیری جلوگیری کنند. با این حال به نظر می رسدکه تمرینات تداومی شدت متوسط موثرتر از تمرینات تناوبی شدید باشد.
|
|
