مقدمه: رنگ‌ های آزو از متداول‌ ترین رنگ ‌های به کار رفته در صنایع نساجی می باشد. این رنگ ‌ها از جمله مواد آلوده کننده محیط زیست به شمار می آید. رنگ ‌های فوق همراه با پساب کارخانجات صنعتی وارد محیط شده و باعث آلودگی اکوسیستم می‌ شود. هدف از این پژوهش جداسازی و شناسایی باکتری ‌های تجزیه کننده رنگ ‌های روبین دیپرسی و متیل رد از پساب رنگرزی بوده است.
مواد و روش ‌ها: در این بررسی از نمونه خاک و دو نمونه پساب کارگاه‌ های رنگرزی و استفاده شد. نمونه ‌ها بر روی محیط نوترینت آگار(N.A) حاوی رنگ ‌های مورد نظر کشت و  پس از بررسی، تعدادی از کلنی باکتری ‌ها جداسازی شد. پس از خالص ‌سازی، ۱۰۰ میکرولیتر از استوک باکتری­ ها به محیط حاوی نوترینت براث(N.B) با   pH=۷و رنگ ‌های مورد نظر با غلظت ppm ۲۰۰ تلقیح شد. انکوباسیون نمونه ­ها تحت دمای ۳۰ درجه سانتی گراد به مدت ۷-۶ روز انجام شد. نمونه‌ های مورد نظر جدا و پس از سانتریفیوژ در طول موج مناسب برای هر رنگ( nm۴۵۰ برای روبین دیپرسی و nm ۴۹۰ برای متیل رد)،OD  نمونه ‌ها بررسی شد. رنگ آمیزی گرم و تست ­های بیوشیمیایی برای شناسایی سویه ­ها نیز انجام شد.
یافته ‌های پژوهش: ۸ جدایه‌ کوکسی و کوکو‌باسیل گرم مثبت بیشترین توانایی را در تجزیه رنگ ‌های مورد آزمایش نشان دادند. بیشترین رنگ زدایی توسط O۳ با ۸۰/۴۶ درصد برای رنگ روبین دیپرسی و برای متیل رد ۸۰ درصد توسط Y۴ مشاهده شد.
بحث و نتیجه‌ گیری: نتایج نشان داد که از جدایه ­های بومی تحت شرایط قابل اجرا می ‌توان برای رنگ زدایی بیولوژیکی از رنگ ‌های صنعتی استفاده کرد.