۷ نتیجه برای قربانی
نعمت اله جنیدی جعفری، رضا رنجبر، مهدی کاکایی، غلامعلی قربانی، مرتضی ایزدی، افرا خسروی، حمیدرضا توکلی،
دوره ۱۸، شماره ۱ - ( بهار ۱۳۸۹ )
چکیده
مقدمه: ســـرخک بیماریی شدیداً مسری است که قابل پیشگیری با واکسن می باشد. با توجه به شیوع سرخک در سال های اخیر در ایران، وزارت بهداشت و درمان اقدام به واکسیناسیون سراسری سرخک و سرخجه در سال ۱۳۸۲ برای سنین ۲۵-۵ سال نمود. با استفاده از واکسن مطالعه کنونی جهت بررسی میزان سطح پادتن IgG ضد سرخک در دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله(عج) صورت گرفت.
مواد و روش ها: این تحقیق مطالعه ای مقطعی بود که ۱۹۶ نفر از دانشجویان پزشکی دانشگـــاه علوم پزشکی بقیه الله(عج) مورد بررسی قرار گرفتند و پرسشنامه ای مشتمل بر سن، سابقه واکسیناسیون در دوران کودکی، سابقه واکسیناسیون در سال ۱۳۸۲، ابتلا به سرخک، سرخک در خانواده، تماس با فرد مبتلا به سرخک و بیماری تب دار در زمان واکسیناسیون در جامعه مورد مطالعه تهیه و تکمیل شد. پس از اخذ ۵ سی سی خون و جدا کردن سرم آن، سطح کمی و کیفی پادتن IgG ضد سرخک با تست الیزا با کیت IBL ساخت کشور آلمان، تعیین شد.
یافته های پژوهش: تمام افراد مورد بررسی مرد و با میانگین سنی ۰۱/۳±۵/۲۳ سال بودند. براساس یافته های پژوهش، ۱۹۴ نفر(۹۹ درصد) سابقه واکسیناسیون در دوران کودکی، ۱۸۸ نفر(۹/۹۵ درصد) سابقه واکسیناسیون در سال ۸۲، ۱۴ نفر(۱/۷ درصد) سابقه قبلی ابتلا به سرخک، ۱۷ نفر(۷/۸ درصد) سابقه خانوادگی سرخک، ۱۹ نفر(۷/۹ درصد) سابقه تماس با فرد مبتلا به سرخک داشتند. در حالی که سابقه بیماری تب دار در زمان واکسیناسیون در یک نفر(۵/۰ درصد) دیده شد. پادتن IgG ضد سرخک در ۱۷۴ نفر(۸/۸۸ درصد) مثبت، در ۱۹ نفر(۷/۹ درصد) منفی و در ۳ نفر (۵/۱ درصد) مشکوک بود.
بحث و نتیجه گیری: با توجه به این که عیار پادتن IgG ضد سرخک در ۸/۸۸ درصد افراد مثبت بوده است، به نظـــر می آید که این رقم(درصد) در جلوگیری از همه گیری های کوچک کافی نیست لذا پیشنهاد می شود که هر چند سال یک بار عیار پادتن در افراد اندازه گیری شود و افرادی که عیار پادتن پایینی دارند مجدداً واکسینه گردند.
روح اله مقصودی مقدم، عبدالرحمان بهرامی، حسین محجوب، فرشید قربانی،
دوره ۱۹، شماره ۲ - ( تابستان ۱۳۹۰ )
چکیده
مقدمه: ترکیبات آلی فرار از آلاینده های بسیار مهم هوا می باشند که در صنایع پتروشیمی و نفتی، باعث ایجاد مخاطراتی برای پرسنل شاغل در کارخانه ها و تاثیر بر محیط زیست می گردند. هدف از این مطالعه ارزیابی و تعیین مقدار آلاینده های بنزن، تولوئن و گزیلن(اورتو، پارا و متا) در هوای مجتمع پتروشیمی بندر ماهشهر می باشد. مواد و روش ها: این تحقیق یک مطالعه مقطعی می باشد، به منظور تعیین حجم نمونه از نتایج حاصل از ارزیابی مقدماتی که در مطالعه مشابه در واحدهای پتروشیمی جهت اندازه گیری غلظت هیدروکربن ها انجام شده بود استفاده گردید و تعداد ۱۸۰ نمـــونه در فصل زمستان ۱۳۸۷ و تابستان ۱۳۸۸ جمع آوری شد. هم چنین جهت انجام نمونه برداری و تجزیه آلاینده ها روش ۱۵۰۱ ارائه شده به وسیله انستیتوی ملی ایمنی و بهداشت حرفه ای مورد استفاده قرار گرفت. از لوله نمونه گیر زغال فعال متصل به پمپ جهت نمونه برداری استفاده شد، پس از نمونه برداری، مراحل آماده سازی نمونه و استخراج آلاینده ها به وسیله حلال دی سولفید کربن انجام گرفت و تجزیه نمونه ها به وسیله دستگاه گاز کروماتوگرافی طیف سنج جرمی(مدل CP-۳۸۰۰, CP-۳۳۸) مجهز به ستون های مویی انجام گردیده است. تحلیل داده ها با کمک نرم افزار SPSS-۱۷ انجام گردید. یافته های پژوهش: نتایج اندازه گیری ترکیبات نشان داد که غلظت بنزن در فصول تابستان و زمستان به ترتیب ۳۴ درصد و ۱۳ درصد از محل های نمونه برداری جمع آوری شده در مجتمع پتروشیمی بیشتر از مقادیر حدود آستانه مجاز توصیه شده به وسیله کمیته متخصصین بهداشت صنعتی آمریکا و کمیته فنی بهداشت حرفه ای ایـــران می باشد. هم چنین نتایج نشان داد که بین مقادیر غلظت آلاینده ها در هوای محیطی داخل در زمستان و تابستان برای تـــــولوئن(۲۸۵/۰±۱۱۱/۰ و ۵۰۲/۰±۲۷۱/۰)، پـــــــارا و متـــاگـــــزیلن(۰۸۲/۰±۰۴۱/۰ و ۶۵/۰±۲۷۳/۰) و اورتو گزیلن(۰۳۳/۰±۰۱۶/۰ و ۲۵۳/۰±۱۱/۰) و هوای محیطی خارج در زمستان و تابستان برای تولوئن(۰۱۴/۰±۰۱۵/۰ و ۱۲۵/۰±۱۲۶/۰)، پارا و متاگزیلن(۰۱۹/۰±۰۰۹۷/۰ و ۱۲/۰±۰۶۴/۰) و اورتو گزیلن(۰۰۵/۰±۰۰۳/۰ و ۰۲/۰±۰۱۹/۰) اختلاف معنی داری وجود دارد،(۰۵/۰P<). هم چنین بین غلظت آلاینده های بنزن در هوای محیطی داخل، خارج و منطقه تنفسی کارکنان واحدهای تولیدی زمستان و تابستان(۱۴۳/۰±۱۵۴/۰، ۱/۱±۴۸/۰ و ۱۶۳/۰±۰۶۵/۰، ۲۳۱/۰±۱۷۸/۰ و ۱۵/۷±۶۳/۱، ۳/۸±۲) اختلاف معنی داری وجود نداشت.(۰۵/۰P>) بحث و نتیجه گیری: ارزیابی این ترکیبات نشان می دهد که بالاترین غلظت در تابستان و پایین ترین غلظت در فصل زمستان می باشد. افزایش غلظت در تابستان به دلیل افزایش تبخیر ترکیبات فرار آلی ناشی از منابع موقتی در اثر دمای بالا می باشد. تراکم غلظت ترکیبات آلی فرار عموماً در اثر افزایش دما و سرعت باد افزایش می یابد.
پریسا قربانی، داریوش حمیدی علمداری، فریده نامور، پریچهره یغمایی،
دوره ۲۳، شماره ۷ - ( ۱۱-۱۳۹۴ )
چکیده
مقدمه: استرس اکسیداتیو به عنوان عدم تعادل بین تولید رادیکال های آزاد و آنتی اکسیدانت ها تعریف می شود. استرس اکسیداتیو با بروز بیماری های مزمن هم چون دیابت و سرطان در ارتباط است، از این رو تولید آنتی اکسیدانت های سنتزی و طبیعی جهت جلوگیری از استرس اکسیداتیو و اثرات مخرب آن ضروری است. در این راستا می توان نانو ذرات تولید شده به روش سبز را مورد استفاده قرار داد که خواص آنتی اکسیدانتی نشان می دهند. هدف از این تحقیق بررسی اثر آنتی اکسیدانتی نانو ذره نقره سنتز شده از عصاره آبی میوه سماق به روش سبز می باشد.
مواد و روش ها: فعالیت آنتی اکسیدانتی نانو ذره نقره تولید شده از عصاره آبی میوه سماق به روش سبز با استفاده از قابلیت جذب رادیکال های DPPH(۱، ۱- دیفنیل-۲- پیکریل- هیدرازیل)، ABTS (۲، ۲-آزینو بیس(۳-اتیل بنزوتیازولین ۶-سلفونیک اسید)) و OH (هیدروکسیل) سنجش شد.
یافته های پژوهش: نانو ذره نقره تولید شده از عصاره آبی میوه سماق به روش سبز به عنوان مهارکننده رادیکال DPPH (IC۵۰ =۱۷۰ µM) و ABTS (IC۵۰ =۳۰ µM) و هیدروکسیل(IC۵۰= ۳۵۰ µM) عمل کرده است.
بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که نانو ذره نقره تولید شده از عصاره آبی میوه سماق به روش سبز، دارای فعالیت قوی آنتی اکسیدانتی است. خاصیت آنتی اکسیدانتی نانو ذرات نقره سماق، آن ها را در درمان بسیاری از بیماری های ناشی از استرس اکسیداتیو و دیگر کاربردهای زیست پزشکی ارزشمند می سازد.
مصطفی گواهی، فاطمه قربانی، مجتبی رنجبر، سمیه رهایی، حسین عزیزی،
دوره ۲۷، شماره ۳ - ( ۵-۱۳۹۸ )
چکیده
مقدمه: گیاه Scutellaria pekinensis یکی از گونه های دارویی با ارزش از خانواده Lamiaceae می باشد. هدف از این آزمایش بررسی اثرات آنتی اکسیدانی و آنتی باکتریایی گیاه Scutellaria pekinensis بود.
مواد و روش ها: در این مطالعه پس از تهیه عصاره های آبی و متانولی، اثر آنتی اکسیدانی عصاره از دو روش DPPH(۲,۲-diphenyl-۱-picrylhydrazyl) و FRAP(ferric reducing antioxidant power) سنجیده شد. جهت بررسی اثر آنتی باکتریایی علیه ۳ نوع باکتری از روش دیسک دیفیوژن استفاده شد. در این مطالعه هم چنین محتوی فنلی و فلاونوئید کل بررسی شد.
یافته های پژوهش: نتایج نشان داد بیشترین میزان فنل و فلاونوئید کل توسط عصاره متانولی و با روش عصاره گیری شیکر به دست آمد. بیشترین میزان مهار رادیکال آزاد و قدرت احیاکنندگی آهن مربوط به عصاره آبی و روش عصاره گیری شیکر بود. بیشترین میزان قطر هاله عدم رشد برای باسیلوس سرئوس و اشریشیاکلی در غلظت ۶۰۰ میلی گرم بر میلی لیتر به ترتیب با اندازه های ۵۸/۰±۶۷/۱۵ و ۵۱/۳±۳۳/۲۵ و برای باکتری استافیلوکوکوس اورئوس مربوط به غلظت ۹۰۰ میلی گرم بر میلی لیتر به اندازه ۲±۲۶ بود.
بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد که نوع حلال و روش عصاره گیری تاثیر زیادی بر میزان ترکیبات آنتی اکسیدانی و اثرات آنتی باکتریایی دارد. با توجه به مطالعات اندکی که در مورد این گیاه انجام شده است، نتایج این مطالعه می تواند گزارش مناسبی برای انجام پژوهش های بیشتر باشد.
سیما گل محمدی، حمیدرضا عمرانی، زهرا قربانی، مهین مرادی،
دوره ۲۸، شماره ۳ - ( ۵-۱۳۹۹ )
چکیده
مقدمه: اثرات سوء هیپریوریسمی بر روی عملکرد کلیه حائز اهمیت است. بیماران با سابقه پیوند کلیه در خطر هیپریوریسمی و عوارض ناشی از آن قرار دارند. شناسایی و کنترل عوامل موثر در ایجاد هیپریوریسمی در این بیماران می تواند مفید باشد و نیاز به مصرف داروهای کاهنده اسید اوریک را مرتفع نماید. هدف از این مطالعه تعیین شیوع هیپریوریسمی و عوامل مرتبط با آن در بیماران پیوند کلیه می باشد.
مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک تحقیق مقطعی-تحلیلی بوده که بر روی بیماران پیوند کلیه بالای هجده سال مراجعه کننده به کلینیک مهدیه کرمانشاه درسال ۱۳۹۸ انجام شده است. نمونه گیری به صورت غیراحتمالی و در دسترس بود.
یافته های پژوهش: این مطالعه با حضور ۱۶۵ بیمار پیوند کلیه انجام شد. شیوع هیپریوریسمی در این مطالعه ۸/۵۸ درصد بود. بیماران هیپریوریسمیک، میزان فیلتراسیون گلومرولی(GFR) کمتر و پروتیینوری بیشتری داشتند(P<۰,۰۵). سطوح بالای اوریک اسید با جنسیت مرد، مصرف داروهای دیورتیک و مصرف داروهای ایمنوساپرسیو خصوصاً سیکلوسپورین ارتباط معناداری داشت(P<۰,۰۵).
بحث و نتیجه گیری: در این مطالعه، هیــــپریوریسمی در بیماران پیوند کلیه شیوع بالایی داشت و بیماران هیپریوریسمیک عملکرد کلیوی ضعیف تری داشتند. به نظر می رسد تشخیص به موقع هیپریوریسمی و انجام اقداماتی نظیر کاهش مصرف دیورتیک و انتخاب داروهای ایمنوساپرسیو با اثرات هیپریوریسمیک کمتر، نیاز به تجویز داروهای کاهنده اسید اوریک را کاسته و می تواند عملکرد و طول عمر کلیه پیوندی را بهبود ببخشد.
هادی قربانی، محمد علی ابراهیمی سعادتلو، ابوالفضل حاجی بمانی شورکی،
دوره ۳۰، شماره ۱ - ( ۱-۱۴۰۱ )
چکیده
مقدمه: سیسپلاتین ازجمله داروهای شیمیدرمانی است؛ اما استفاده از آن به علت عوارض جانبی ازجمله تداخل در فرایند اسپرماتوژنز محدودشده است. از سویی، کندر آثار بهبودی بر دستگاه تولیدمثل دارد؛ بنابراین، هدف مطالعۀ حاضر بررسی تأثیر حمایتی عصارۀ آبی کندر بر میزان سمیت سلولی سیسپلاتین روی شاخصهای اسپرم در موش سوری بود.
مواد و روش ها: برای انجام این مطالعه، ۳۲ سر موش سوری بهطور تصادفی به ۴ گروه ۸ تایی تقسیم شدند: گروه اول گروه کنترل بود که تنها محلول نرمال سالین به مدت ۳۵ روز دریافت کرد؛ به گروه دوم، تنها عصارۀ آبی کندر با دوز ۵۰۰ میلیگرم/کیلوگرم به مدت ۳۵ روز گاواژ داده و به گروه سوم، داروی سیسپلاتین با دوز ۵/۵ میلیگرم/کیلوگرم به روش داخل صفاقی تزریق و به گروه چهارم داروی سیسپلاتین به همراه عصارۀ آبی کندر با همان دوزها داده شد. روز بعد از آخرین تزریق، وزن بدن و بیضه، تعـداد، تحـرک، میزان زنده ماندن و مورفولوژی اسپرمها ارزیابی گردید.
یافتهها: سیسپلاتین بهتنهایی موجب کاهش تحرک، زندهمانی و مورفولوژی طبیعی اسپرمها در مقایسه با گروه کنترل شد (۰,۰۰۱>P)؛ اما سیسپلاتین به همراه کندر و گروه کندر بهتنهایی باعث افزایش تحرک، غلظت و زندهمانی و کاهش اسپرمهای غیرطبیعی در مقایسه با گروه سیسپلاتین گردید (۰,۰۰۱>P).
بحث و نتیجهگیری: نتایج این مطالعه نشان داد که سیسپلاتین موجب کاهش کیفیت اسپرم میشود و با دادن کندر، آثار سمی سیسپلاتین روی اسپرم کاهش مییابد و باعث بهبودی شاخصهای اسپرم میگردد؛ درنتیجه، استفاده از عصارۀ آبی کندر بهمنظور کاهش آثار سمی سیسپلاتین و بهبود کیفی مؤلفههای کیفی اسپرم سودمند است.
خدیجه ابدال، سمیرا مصطفی زاده، نسترن قربانی، محمدرضا حافظی احمدی،
دوره ۳۰، شماره ۵ - ( ۹-۱۴۰۱ )
چکیده
مقدمه: نقش E-cadherin و CD۴۴ در توسعه و پیشرفت ضایعات سرطانی و پیشسرطانی ثابتشده است. بهنظر میرسد که این دو مارکر توانایی بالایی در ارزیابی پیشبدخیمی ضایعات لیکن پلان و لکوپلاکیای دهانی داشته باشند؛ بنابراین، مطالعۀ حاضر با هدف ارزیابی و مقایسۀ بیان دو مارکر E-cadherin و CD۴۴ در ضایعات لیکن پلان دهانی و لکوپلاکیای دهانی و اسکواموس سل کارسینومای دهانی انجام شد.
مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی-تحلیلی است که روی ۶۰ بلوک لیکن پلان، لکوپلاکیا و اسکواموس سل کارسینوما صورت گرفت. بلوکها توسط آنتیبادی CD۴۴ و E-cadherin رنگآمیزی شدند. دادههای بهدستآمده از این مطالعه با نرمافزار SPSS vol,۲۲ ارزیابی گردیدند و سطح معنیداری ۰۵/۰ در نظر گرفته شد.
یافتهها: تنها ۳۰ درصد از نمونههای SCC مارکر CD۴۴ را بیان کردند، درحالیکه در لکوپلاکیا و لیکن پلان، بهترتیب همۀ نمونهها ۴۰ درصد و ۵۰ درصد مارکر CD۴۴ را بروز دادند. میزان بیان مارکر E-cadherin در نمونههای SCC در ۴۰ درصد موارد در وسعت رنگپذیری نشان داد، درحالیکه در لکوپلاکیا و لیکن پلان بهترتیب ۶۰ درصد و ۵۰ درصد بود. میان شدتپذیری رنگآمیزی CD۴۴ و E-cadherin هم تفاوت معناداری نشان داده نشد (P<۰,۱۶)، درحالیکه در SCC، ۷۰ درصد موارد شدت بیان ضعیف تا متوسط بود که از نظر آماری، در مقایسه با لیکن پلان و لکوپلاکیا معنادار است (P<۰,۰۰۴).
بحث و نتیجهگیری: بر اساس یافتههای بهدستآمده از این تحقیق، بهنظر میرسد میزان شدت بروز CD۴۴ و E-cadherin میتواند بیانگر تغییرات دیسپلازی و پیشبدخیمی لکوپلاکیا و لیکن پلان دهانی در مقایسه با کارسینومهای دهانی باشد.