---

  مقدمه: گل­ همیشه بهار از خانواده کاسنیان است که از آن در درمان اختلالات پوستی، درد و نیز به عنــــوان باکتری­کش، ضد عفونی کننده و ضد التهاب استفاده شده است. در این مطالعه اثر کشندگی گل مزبور با غلظت­های مختلف بر پروماستیگوت­های لیشمانیاماژور در شرایط آزمایشگاهی ارزیابی شد.

  مواد و روش ها: در ابتدا گل­های خشک و خرد شده این گیاه با خیساندن در الکل ۸۰% عصاره­گیری شدند و با استفاده از دستگاه تبخیر، الکل آن تبخیر شد. غلظت های مختلف عصاره( µg/ml ۵۰۰، µg/ml ۲۵۰، µg/ml ۱۲۵، µg/ml ۵/۶۲) در آزمایشگاه تهیه و تعداد ۰۰۰/۵۰ پروماستیگوت در هر چاهک پلیت ۹۶ خانه­ای کشت داده شد؛ سپس ۱۰۰ میکرولیتر از عصاره به هر چاهک اضافه گردید و به مدت سه روز در دمای ۲۴ درجه انکوبه شد. تعداد انگل­ها در هر چاهک بعد از ۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعت با لام نئوبار شمارش و از محیط کشت RP بدون عصاره به عنوان شاهد استفاده گردید.

  یافته­های پژوهش: نتایج نشان داد که عصاره مزبور در غلظت µg/ml ۵۰۰ تمام انگل­­ها را کشته و غلظت­های کم تر، فعالیت ضد لیشمانیایی وابسته به دوز نشان دادند که IC۵۰ پـــس از ۲۴ ساعت در عصاره الکلی و آبی به ترتــیب µg/ml ۱۷۰ و µg/ml ۲۱۵ به دست آمد. تعداد پروماستیگوت های لیشمانیا ماژور در شاهد در ۷۲،۴۸،۲۴ ساعت به ترتیب افزایش یافت.

  بحث و نتیجه­گیری: براساس نتایج مطالعه کنونی، عصاره گل همیشه بهار اثر لیشمانیا­کشی خوبی دارد و احتمالاً می­تواند در درمان لیشمانیوز به کار رود.

 

---

چکیده مقدمه: هیداتیدوز از بیماری های انگلی مشترک بین انسان و حیوان است که انتشار جهانی دارد و سالیانه خسارت های اقتصادی و بهداشتی فراوانی را به بار می آورد. مرحله ی لاروی انگل در حیوان و انسان، کیست هیداتیک نام دارد که در بدن میزبان واسط در طی مراحل تکامل باعث تحریک سیستم ایمنی و تولید آنتی بادی می شود. روش های سرولوژیک موجود که با استفاده از آنتی ژن خام مایع کیست گوسفندی به عنوان کیت در دسترس برای تأیید تشخیص بیماری هیداتیدوز انجام می شود، بر پایه تشخیص آنتی بادی ضد آنتی ژن های این کیست در سرم بیمار طراحی شده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان پاسخ متقاطع سرم انسانی به آنتی ژن های انسان و آنتی ژن B جهت ارزیابی آنتی ژنی که بیشترین پاسخ را ایجاد می کند، طراحی و اجرا گردیده است. مواد و روش ها: در این مطالعه تعداد ۳۰ نمونه کیست هیداتیک انسانی از کیست های جراحی شده انسان، استخراج، آماده سازی و استفاده گردید. تعداد ۳۰ نمونه سرم مثبت انسانی از سرم افرادی که کیست هیداتیک آنان جراحی شده بود و ۳۰ نمونه منفی یا کنترل از سرم افراد سالم که فاقد بیماری بودند، برای انجام این طرح جمع آوری گردید. نمونه های مورد و کنترل با روش الایزا و به صورت موردی-شاهدی مورد آزمایش قرار گرفتند. داده ها با روش آماری ANOVA وPOST HOC با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش: میانگین OD مربوط به IgG تام سرم انسان علیه آنتی ژن انسانی برابر ۵۹/۰ برآورد گردید در حالی که علیه آنتی ژن B، ۹۳/۰ بود. اختلاف پاسخ ها از نظر آماری کاملا معنــی دار بوده است.(P<۰,۰۰۱) در بین زیر کـــلاس های IgG، بالاترین میـــانگین OD در پاسخ به آنتی ژن خام مایع کیست هیداتیک انسانی(۵۴/۱) و هم چنیـن آنتی ژن B(۰۸/۱) به مربوط به IgG۴ و پایین ترین میانگین OD مربوط به IgG۳ می باشد. در بررسی پاسخ IgGتام انسان علیه آنتی ژن خام مایع کیست هیداتیک انسانی در روش الیزا، حساسیت و ویژگی تست به ترتیب برابر ۱۰۰ درصد و ۸/۹۵ درصد محاسبه گردید. این محاسبه برای آنتی ژن، B ۱۰۰ درصد حساسیت و ویژگی آن۹۰ درصد برآورد گردید. بحث و نتیجه گیری: آنتی ژن های انسان و B واکنش متقاطع قابل توجهی با روش الایزا نشان دادند، اما آنتی ژن انسان ارجح بوده و برای طراحی کیت تشخیصی مناسب تر به نظر می رسد. بهترین پاسخ در بین زیر کلاس های IgG در پاسخ انسان به آنتی ژن خام مایع کیست هیداتیک و نیز آنتی ژن B مربوط به IgG۴ می باشد. شدت پاسخ سرم انسانی به آنتی ژن خام مایع کیست هیداتیک انسانی دو برابر شدت این سرم به آنتی ژن B می باشد.

---

---

---

---

مقدمه: تعداد مبتلایان به انواع انگل های روده ای در جهان، بالغ بر چهار و نیم میلیارد نفر بر آورد شده است. بررسی های متعدد انجام شده در نقاط مختلف ایران حاکی از انتشار آلودگی انگل های روده ای در مناطق مختلف شهری و روستایی است که البته در سال های اخیر میزان شیوع آن ها به موازات ارتقای سطح بهداشت عمومی کشور به صورت قابل توجهی کاهش یافته است.

مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی که در سال ۱۳۹۳ در یکی از بیمارستان های شهرستان ایلام انجام شد، ۱۳۰۰ نمونه مدفوع، جمع آوری گردید. تمام نمونه ها با استفاده از روش فرمل اتر و رنگ آمیزی لوگل، بررسی شدند. نتایج حاصل با استفاده از نرم افزارSPSS ، بررسی و تحلیل آماری شدند.

یافته های پژوهش: از مجموع ۱۳۰۰ نمونه مدفوع آزمایش شده، شش نوع انگل تشخیص داده شد. از تک یاخته های روده ای انتاموباهیستولیتیکا، ژیاردیا لامبلیا، انتاموباکلی، شیلوماستیکس مسنیلی، بلاستوسیستیس هومینیس و از کرم های روده ­ای، اکسیور تشخیص داده شد. تعداد کل نمونه های مبتلا به انگل، ۲۳۱ نمونه برابر با ۱۷/۰ درصد برآورد گردید. ۱۰۱ نفر(۴۳ درصد) آلوده به انگل ژیاردیا، ۶۹ نفر(۲۹ درصد) انتاموباهیستولیتیکا، ۲۴ نفر(۱۰ درصد) انتاموباکلی، ۲ نفر(۰۰۸/۰ درصد) شیلوماستیکس مسنیلی، ۶ نفر(۰۲۵/۰ درصد) بلاستوسیستیس هومینیس و ۳۷ نفر(۱۶ درصد) آلوده به کرم اکسیور تشخیص داده شدند.

 بحث و نتیجه گیری: علی رغم ارتقای سطح بهداشت عمومی جامعه، هنوز عفونت های انگلی به عنوان یکی از معضلات بهداشتی در ایران محسوب می ­شوند و با وجود اقدامات پیشگیری کننده آمار میزان شیوع بعضی از این بیماری ها در ایران بالا است. بنا بر این آموزش بهداشت و بالا بردن سطح فرهنگ بهداشت منطقه و تهیه غذاهای سالم از جمله راهکارهای کاهش آلودگی انگلی در مناطق مختلف می باشد.

شد.

---

مقدمه: هیداتیدوزیس یکی از بیماری ­های مشترک انگلی بین انسان و حیوان و از رده سستودها با انتشار جهانی است. بیماری از دو بعد بهداشت عمومی و خسارت های اقتصادی دارای اهمیت فراوانی می باشد. این انگل تنوع ژنتیکی بسیار بالایی دارد و شامل کمپلکسی از ژنوتیپ های مختلف است. معمولاً در مناطق آندمیک از لحاظ بیولوژی، تنوع ژنتیکی نسبتاً زیادی در انگل وجود دارد که بر چرخه زندگی انگل، مسیرهای انتقال، بیماری­ زایی، آنتی ­ژنیسیتی، ایمنی زایی، پاسخ به داروها، همه ­گیر شناسی و کنترل این بیماری تاثیرگذار است. این مطالعه با هدف بررسی تنوع ژنوتیپی انگل اکینوکوکوس گرانولوزوس در ایزوله ­های سگ های ولگرد در شهرستان ایلام در غرب ایران انجام شد.

مواد و روش­ ها: انگل بالغ از روده کوچک سگ­ های ولگرد جمع آوری شد. پس از استخراج DNA، نواحیmitDNA-cox۱ با PCR تکثیر و محصولات PCR با روش PCR-RFLP با دو آنزیم Alu۱ وHpaII  آنالیز شدند. برای تایید نتایج PCR-RFLP تعدادی از محصولات PCR تعیین سکانس شدند. با استفاده از نرم افزار MEGA۶ آنالیز انجام شد.

یافته­ های پژوهش: از مجموع ۷۵ نمونه سگ،  تعداد ۲۰ نمونه(۶۶/۲۶ درصد) به انگل اکینوکوکوس گرانولوزوس آلوده بودند. اندازه قطعات تکثیر یافته با cox۱تمام ایزوله ها در PCR دارای باندهای مشابه و برابر bp۴۵۰ بود. الــگو قطعـــات حـــاصل از PCR-RFLP با آنزیم Alu۱ دو قطعه ۱۷۵ و ۲۷۵ و با آنزیم HpaII ۲۶۵ و ۱۸۵ جفت باز به دست آمد. بر اساس نتایج  PCR-RFLP و تعیین توالی همه ایزوله های سگ ژنوتیپ ­های مشابهی نشان دادند. آنالیزهای مولکولی و فیلوژنتیکی مشخص کرد که این ژنوتیپ ها با موارد ثبت شده در بانک ژن جهانی ۱۰۰-۹۹ درصد مشابهت و هم­ پوشانی داشتند.

بحث و نتیجه ­گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که تشابه بین اندازه قطعات باندهای  DNAاکینوکوکوس گرانولوزوس در ایزوله­ های سگ با روش ­های PCR-RFLP و تعیین توالی وجود دارد که بیانگر وجود ژنوتیپ ­های متشابه انگل در منطقه ایلام است و حداقل یک ژنوتیپ از انگل حضور دارد که متعلق به کمپلکس اکینوکوکوس گرانولوزوس سنسو استریکتو(G۱-G۳) می­ باشد. این مطالعه دارای اهمیت بهداشی و محیطی است زیرا بیماری خاستگاه حیوانی دارد و محیط پیرامون انسان را آلوده می سازند. این اطلاعات دلیلی بر اهمیت کنترل همه ­گیر شناسانه و پیشگیری در بخش­ های پزشکی و دام­ پزشکی می ­باشد.

---

مقدمه: دیابت با عوارض نورولوژیکی مختلفی در سیستم عصبی همراه است که در نهایت منجر به آسیب سلولی می­شود. مطالعات گذشته اثرات مفید فعالیت ورزشی بر آسیب مغزی ناشی از نورپاتی دیابتی را در مدل حیوانی نشان داده­اند. در مطالعه حاضر، اثر یک دوره تمرین ورزشی هوازی بر مرگ سلولی نورون‌های ناحیه CA۱ هیپوکامپ در موش­های صحرایی نر دیابتی بررسی شد.

مواد و روش­ها: ۲۱ سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار (وزن ۳۰۰-۲۶۰ گرم) از انستیتو پاستور تهران خریداری و به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند: گروه شم، گروه دیابت و گروه دیابت + تمرین (۷ سر رت در هر گروه). دیابت با تزریق داخل صفاقی یک دوز استرپتوزوتوسین (STZ) به میزان ml/kg ۶۰ القا شد. ملاک دیابتی شدن حیوان، قند خون بالای mg/dl ۲۵۰ می باشد. یک هفته پس از القای دیابت، رت­­های گروه مداخله ورزشی، ۵ روز در هفته به مدت ۴ هفته، بر روی تردمیل دویدند. از رنگ­آمیزی کرزیل ویوله (نیسل) جهت بررسی میزان مرگ سلولی نکروزی و از رنگ­آمیزی TUNEL جهت بررسی میزان آپوپتوز استفاده شد.

یافته ­های پژوهش: نتایج این مطالعه نشان داد که تمرین ورزشی هوازی بطور معنی­داری میزان مرگ سلولی نکروزی (۰۱/۰p<) و میزان آپوپتوز  (۰۵/۰p<) ناشی از دیابت را در نورون‌های ناحیه CA۱ هیپوکامپ کاهش می­دهد.

بحث و نتیجه ­گیری: تمرین ورزشی هوازی اثرات محافظتی را در برابر نوروپاتی دیابتی ایجاد می کند. این مکانیسم حفاظت عصبی فعالیت ورزشی، می­تواند به عنوان یک روش مؤثر در کاهش عوارض مغزی ناشی از دیابت مورد توجه قرار گیرد.

---

 مقدمه: لیشمانیا ماژور از انگل های تک یاخته ای و عامل بیماری لیشمانیوز پوستی می­ باشد. تحقیقات نشان داده ا­ست که پاسخ ایمنی ایجاد شده علیه این انگل با ژنوتیپ میزبان مرتبط می باشد. اگر چه تا کنون در بسیاری از مطالعات انجام شده ویژگی های پاسخ ایمنی میزبان در بیماری لیشمانیوز و امکان پیشگیری آن از طریق واکسن مورد بحث قرار گرفته است، اما تا کنون کم تر به چگونگی ایجاد زخم و نقش پاسخ های التهابی با میانجی گری سلول های سیستم ایمنی ذاتی در ایجاد و ترمیم زخم ناشی از لیشمانیوز پوستی توجه گردیده است. هدف از انجام این تحقیق بررسی هم زمان الگوی بیان ژن های پیش التهابی در زخم و طحال در موش های BALB/c مبتلا به لیشمانیوز جلدی بود.
مواد و روش ها: در این بررسی، تعداد ۱۰^۷×۱ فرم پروماستیگوت انگل لیشمانیا ماژور به صورت داخل جلدی در دو گروه موش BALB/c در قسمت انتهای دم تزریق و سپس در فواصل زمانی یک هفته بیان ژن های سایتوکاین های IL-۱۲p۳۵،CCL۳، CCL۴، IL-۱۲p۴۰، TNF-α، CCL۵، IL -۱α، IL-۱β، IFN-γ و CCR۵ در بافت زخم و طحال مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته های پژوهش: نتایج نشان داد که انگل لیشمانیا در بیماری لیشمانیوز جلدی باعث کاهش شدید در بیان ژن های پیش التهابی در زخم و طحال موش های درمان شده با PBS گردید در حالی که در موش های درمان شده با گلوکانتیم این موضوع مشاهده نشد.
بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج سایتوکاین های IFN-γ, IL-۱۲, TNF-α از فاکتورهای مهم و تاثیرگذار در پاسخ ایمنی علیه لیشمانیا می ­باشند زیرا کاهش بیان این ژن ها باعث ایجاد زخم های پیشرفته لیشمانیا در موش های آلوده ­گردید.