مقدمه: امروزه با شتاب بالای تغییرات در مولفه های تاثیرگذار در تشدید بروز سرطان ها پیش بینی می شود نرخ رشد سرطان افزایش یافته و به بیش از دو برابر وضع موجود طی دو دهه آینده برسد و به عنوان یکی از چالش های مهم نظام سلامت مطرح گردد. هدف این مطالعه بررسی رابطه سرطان معده در مردان تمامی استان های کشور ایران با مولفه‌ های اجتماعی-اقتصادی آن می باشد.

مواد و روش ها: اشکال روش ‌های سنتی تخمین میزان سرطان این است که ضرایب ممکن است با زمان تغییر کند و برای سیستم مدیریت عوامل موثر بر سرطان به لحاظ دینامیک بودن آن، کارایی خود را از دست دهد. بنا بر این به کارگیری تکنیک‌های پیشرفته  مانند شبکه ‌های عصبی مصنوعی می ‌تواند در برآورد این سیستم دینامیک و غیر خطی موثر باشد. داده های مربوط به عوامل اجتماعی-اقتصادی از سالنامه های آماری استان ها و داده های بروز سرطان از مجموعه گزارش های کشوری ثبت سرطان، اداره مبارزه با بیماری های غیرواگیر جمع آوری گردید که به صورت تلفیقی از مقاطع شامل استان های کشور و در فاصله زمانی ۸۸-۱۳۸۳ می باشد. از نرم افزار MATLAB جهت تحلیل داده ها استفاده گردید.

یافته های پژوهش: نتایج نشان داد عوامل اقتصادی-اجتماعی و بروز سرطان معده ارتباط معنی داری دارند. رابطه مستقیم نرخ بیکاری ، بعد خانوار و رابطه عکس نرخ باسوادی، نسبت شهر نشینی و هزینه خانوار نسبت به نرخ بروز سرطان، در این پژوهش مشهود است.

بحث و نتیجه گیری: این نابرابری های اقتصادی-اجتماعی در بروز سرطان معده جامعه مردان ایران، تلاش برای بررسی مکانیسم های قابل پیشگیری و به دنبال آن ارتقاء و حمایت از شیوه زندگی سالم در میان گروه های محروم را الزامی می کند. به طور کلی می ‌توان از این شبکه عصبی مصنوعی که از آن سیستم غیر خطی به دست آمده است، برای تعیین مقادیر نرخ بروز سرطان معده بر اساس داده‌ های ورودی هر استان یا هر سال شمسی جدید استفاده کرد. از این اطلاعات می ‌توان در برنامه‌ ریزی جهت پیشگیری از بروز سرطان و مدیریت میزان نرخ بروز سرطان استفاده کرد.

مقدمه: علی رغم پیشرفت های چشمگیر سال های اخیر در حوزه درمان، مشکل عفونت های ویروسی هنوز هم با چالش جدی رو به رو است. عفونت سایتومگالو ویروس یکی از دلایل مهم مرگ و میر در بیماران پس از عمل پیوند کلیه می باشد. هدف از این مطالعه بررسی شیوع و عوامل خطرساز ابتلا به عفونت سایتومگالو ویروس در این بیماران پس از پیوند در شهر مشهد در شمال شرقی ایران می باشد.
مواد و روش ها: ما در یک مطالعه گذشته نگر، پرونده های پزشکی ۲۴۷ نفر از دریافت کنندگان کلیه طی سال های ۲۰۱۵-۲۰۱۲ در بیمارستان پیوند اعضا منتصریه شهر مشهد بررسی کردیم. بیماران برای مدت یک سال دنبال شدند. اطلاعات با استفاده از شاخص های آمار توصیفی(میانگین و انحراف معیار) و فاکتورهای خطرساز مرتبط با ابتلا به عفونت ویروسی با Logistic regression مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته های پژوهش: در طی سال اول پس از پیوند، ۶۴ نفر(۹/۲۱ درصد) از گیرندگان کلیه به عفونتCMV  مبتلا شدند. ۲۸ مورد(۸/۵۱ درصد) در فاصله سه ماهه اول، ۱۷ مورد(۵/۳۱ درصد) در فاصله سه ماهه دوم و ۹ مورد(۷/۱۶ درصد) عفونت بعد از شش ماه از تاریخ پیوند رخ داده است. از میان فاکتورهای تهدید کننده مورد بررسی، متغیر دیابت هم در رسته بیماری های همراه و هم در رسته علل زمینه ای نارسایی کلیه به عنوان عامل خطرساز ابتلا به عفونت CMV شناخته شد(P<۰,۰۵).
بحث و نتیجه گیری: گیرندگان کلیه به عفونت سایتومگالو ویروسی درجات بالایی از حساسیت را نشان می دهند. جهت کاهش ابتلا به آن، استفاده از داروهای پیشگیری کننده مناسب، واکسینه کردن بر علیه سایتومگالو ویروس و پیگیری بیماران از نظر وجود عفونت ویروسی توصیه می گردد.