|
|
|
 |
جستجو در مقالات منتشر شده |
 |
|
۴ نتیجه برای شریف زاده
ازاده ابراهیم زاده، فرح مادرشاهیان، غلامرضا شریف زاده، اناهیتا کمال زاده،
دوره ۲۲، شماره ۷ - ( ۱۲-۱۳۹۳ )
چکیده
مقدمه: هپاتیت B یکی از شایع ترین علل بیماری های مزمن کبدی در تمام دنیاست به طوری که در حال حاضر دو میلیارد نفر مبتلا و ۳۵۰ میلیون نفر دچار عفونت مزمن با ویروس هپاتیت B هستند. با توجه به فاکتورهای متعدد در ابتلاء به عفونت هپاتیت B و هم چنین عوامل مؤثر بر پیشرفت بیماری، هدف از این مطالعه بررسی فاکتورهای اپیدمیولوژیک مرتبط با نتایج درمان در بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن B در بیرجند می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی پرونده ۳۰۱ بیمار مبتلا به هپاتیت مزمن B مراجعه کننده به کلینیک عفونی بیمارستان ولی عصر(عج) شهر بیرجند طی سال های۱۳۹۰-۱۳۷۵ بررسی شد. در پرونده تمام بیماران اطلاعات دموگرافیک، روش انتقال بیماری، عوامل خطر و چگونگی اطلاع از بیماری ثبت شده بود. آزمایشات آسپارتات آمینو ترنسفراز(AST)، آلانین آمینو ترنسفراز(ALT)، آنتی ژن پوشش هپاتیت B (HBeAg)، آنتی ژن سطحی هیپاتیت B (HBsAg) و سونوگرافی سریال در پرونده آن ها ثبت شد. بیماران با سن بیشتر از ۱۳ سال که اطلاعات کافی و کامل در پرونده داشتند وارد مطالعه شدند. با توجه به چک لیست موجود، داده ها جمع آوری و با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی در سطح P<۰,۰۵ آنالیز گردید. یافته های پژوهش: کل بیماران ۳۰۱ نفر با میانگین سنی ۵/۱۰±۹/۳۲ بودند. بین نتایج درمان با جنس، میانگین AST، PT، α-Fetopr، شغل و عوامل خطر ارتباط معنادار وجود نداشت. بین نتایج درمان با سن، میانگینALT، HBeAb، HBeAg، HBV DNA نوع درمان و سونوگرافی ارتباط معناداری وجود داشت. بیشترین اثر درمانی با اینترفرون ۶/۲۸ درصد بود که در پیگیری ۵ ساله به ۵۰ درصد رسید(P<۰.۰۱). درمان ترکیبی لامیوودین و اینترفرون ابتدا ۵/۱۲ درصد با بهبودی کامل همراه بود که نهایتاً به ۳/۱۴ درصد رسید(P=۰.۰۰۱). بحث و نتیجه گیری: پیشرفت بیماری با موارد سن بیشتر از ۵۰ سال، HBeAbمنفی، HBeAgمثبت، ALTبالا، HBV DNA مثبت و سونوگرافی غیر نرمال همراه بود. درمان با اینترفرون در بیماران موفق تر از سایر داروهای آنتی ویرال بود، ولی به دلیل عود بیماری در پیگیری ۵ ساله درمان ترکیبی موثرتر از منوتراپی بود.
فرناز سلطانی، علی شریف زاده،
دوره ۳۲، شماره ۲ - ( ۳-۱۴۰۳ )
چکیده
مقدمه: عفونت معده با عامل هلیکوباکتر پیلوری از بیماری‌های رایج در انسان محسوب میشود که از طریق خوردن و آشامیدن منتقل می‌گردد. این باکتری توان استقرار در معدۀ برخی از گونه‌های حیوانی ازجمله سگ و گربه را دارد و در برخی موارد، حیوانات حامل منشأ عفونت برای انسان هستند. این تحقیق باهدف بررسی میزان آلودگی هلیکوباکتر پیلوری در افراد مرتبط با حیوانات خانگی و خود حیوانات خانگی در شهرستان اصفهان انجام شد.
مواد و روشها: بدین‌منظور ۱۱۵ نمونۀ مدفوعی از صاحبان سگها و گربههای خانگی و سگها و گربههای خانگی اخذ گردید و آزمایش‌های کشت میکروبی و PCR برای شناسایی هلیکوباکتر پیلوری صورت پذیرفت.
یافته های پژوهش: نتایج حاکی از آلودگی ۳۶ درصدی صاحبان سگ‌های خانگی، ۸۰ درصدی صاحبان گربه خانگی و ۸ درصدی خود سگها بود. در این بررسی، موارد مثبت آلودگی در گربه مشاهده نشد. در آزمون مربع کای (تست پیرسون) با نرم‌افزار آماری SPSS، ارتباط معنی‌داری میان آلودگی سگها و گربههای خانگی و آلودگی صاحبان آن‌‌ها نشان داده شد (P<۰/۰۵).
بحث و نتیجه‌گیری: آلودگی نسبتاً چشمگیر سگها به هلیکوباکتر پیلوری و احتمال انتقال آن به انسان رعایت بیشتر مسائل بهداشتی را بیش‌ازپیش مدنظر قرار می‌دهد.
هانیه همتیان، علی شریف زاده، فرانک عالی،
دوره ۳۲، شماره ۵ - ( ۹-۱۴۰۳ )
چکیده
مقدمه: سرطان یکی از مهم‌ترین علل مرگ‌ومیر در سرتاسر جهان شناخته میشود. پروبیوتیک‌ها میکروارگانیسم‌های زنده‌ای هستند که با روش‌های گوناگون، نقش مهمی در حفاظت از میزبان در موارد مختلف ایفا می‌کنند. هدف از این مطالعه بررسی آثار سمیت سلولی عصاره و سوپرناتانت باکتری پروبیوتیک بیفیدوباکتریوم بیفیدوم بر روی ردۀ سلول سرطانی معده و تجزیه‌وتجلیل بیان ژن‌های آپوپتوزی P۵۳، Bcl۲ و Fas بود.
مواد و روشها: در این مطالعۀ تجربی، ابتدا عصارۀ سلولی کشته‌شده با حرارت و سوپرناتانت باکتری بیفیدوباکتریوم بیفیدوم تهیه شد. در ادامه، آثار سمیت سلولی عصارۀ سلول باکتری و سوپرناتانت آن روی ردۀ سلول سرطانی معده در مدت‌زمان‌های ۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعت بررسی گردید. میزان بیان ژن‌های آپوپتوزی P۵۳، Bcl۲ و Fasدر ردۀ سلول‌های سرطانی معده نیز با استفاده از روش مولکولی بررسی شد. درنهایت، با استفاده از نرم‌افزار Graphpad Prism vol,۸ و آزمون آماری آنالیز واریانس یک‌طرفه، داده‌ها تجزیه‌وتحلیل گردیدند (۰,۰۵>P).
یافته های پژوهش: نتایج آزمون سمیت سلولی نشان داد که سوپرناتانت با pH=۶، سپس سوپرناتانت با pH=۴ و سپس عصاره باکتری پروبیوتیک بیفیدوباکتریوم بیفیدوم در زمان‌های ۴۸ و ۷۲ ساعت، باعث کاهش بقای ردۀ سلولی سرطان معده شد. نتایج میزان بیان ژن به روش مولکولی نیز حاکی از افزایش میزان بیان ژن‌های Fas و P۵۳ (۰,۰۵>P) و کاهش بیان ژن Bcl۲ (۰,۰۵>P) در مقایسه با بیان ژن مرجع GAPDH طی ۷۲ ساعت بود.
بحث و نتیجه‌گیری: سوپرناتانت‌های باکتری پروبیوتیک بیفید و باکتریوم بیفیدوم به‌ترتیب با pH=۶ و pH=۴ می‌توانند سبب القای آپوپتوز در ردۀ سلول‌های سرطانی معده شوند و بنابراین، می‌توان با انجام مطالعات بیشتر از این باکتری به‌عنوان یک محصول پروبیوتیک ضدسرطان در پیشگیری از سرطان معده استفاده کرد.
حمید حاجی غلامرضا، عقیل شریف زاده، حجت اله شکری، جلال حسن،
دوره ۳۲، شماره ۶ - ( ۱۱-۱۴۰۳ )
چکیده
مقدمه: در حال حاضر، مقاومت به داروهای ضدقارچی شیمیایی مشکل بهداشتی بزرگی است؛ بنابراین، شناسایی مولکول‌های جدید ضدقارچی مانند فرآورده‌های طبیعی برای ایجاد راهبردهای جدید درمانی به‌منظور پیشگیری و حذف کاندیدیازیس ضروری است. اهداف این کار شامل مطالعۀ تأثیر آنتول روی رشد، آبگریزی سطح سلولی، میزان ارگوسترول و تشکیل بیوفیلم کاندیدا گلابراتای جداشده از دستگاه ادراری است.
مواد و روشها: روش انتشار دیسک (حساسیت به داروهای ضدقارچی شیمیایی)، روش میکرودایلوشن براث (حساسیت به آنتول)، سنجش کاهش MTT (تشکیل بیوفیلم)، تکنیک HPLC (میزان ارگوسترول) و اتصال به n- هگزادکان (آبگریزی سطح سلولی) برای تعیین تأثیر آنتول برابر جدایه‌‌های کاندیدا گلابراتا به‌کار گرفته شدند. تجزیه‌وتحلیل آماری داده‌ها با نرم‌افزار GraphPad Prism vol,۹.۰.۰.۱۲۱ و آزمون One-Way ANOVA و آزمون‌های دوتایی Tukey Test / Post-hoc ANOVA در سطح معنادار ۰۵/۰ انجام گرفت.
یافته های پژوهش: دامنۀ حداقل غلظت مهارکنندگی کاندیدا گلابراتا حدود ۱۲۵۰-۵/۳۱۲ میکروگرم در میلی‌لیتر برای آنتول بود (۷۵/۳۴۳±۷۵/۸۴۳ میکروگرم در میلی‌لیتر). درصدهای آبگریزی سطح سلولی به‌طور معناداری در گروه‌های تیمارشده با غلظت‌های MIC/۲ (۳۷/۶±۷۳/۲۴ درصد) و MIC/۴ (۶۱/۶±۰۱/۲۹ درصد) آنتول بودند؛ همچنین تغییرات درصدی در میزان ارگوسترول غشایی حدود ۳۵/۲۳، ۴۶/۴۶ و ۹۲/۷۳ درصد در غلظت‌های ۱۲۵/۰، ۲۵/۰ و ۵/۰ میکروگرم در میلی‌لیتر آنتول در مقایسه با گروه شاهد غیرتیمار بود.
بحث و نتیجه‌گیری: این نتایج اثربخشی آنتول برابر سلول‌های پلانکتونیک و بیوفیلمی جدایه‌‌های کاندیدا گلابراتا و تداخل با میزان ارگوسترول، آبگریزی سطح سلولی و تشکیل بیوفیلم را نشان دادند که بیان‌کنندۀ توانایی بالقوۀ این ترکیب به‌عنوان یک ضدقارچ طبیعی است.
|
|
