---

چکیده مقدمه: لوله حنجره‌ای یک بار مصرف ((LTD و لوله حنجره ای چند بار مصرف (LTR) دو ابزار معرفی شده جهت نگهداری راه هوایی طی تهویه کنترل شده در طول بیهوشی عمومی هستند. هدف از این پژوهش مقایسه کارایی LTD و LTR در ایجاد و حفظ راه هوایی ایمن می‌باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه۱۰۰ نفر بیمار در فاصله سنی ۶۵- ۱۵ سال که تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند به صورت تصادفی انتخاب و از لحاظ وضعیت بیماری بر اساس درجه ASAبه درجات یک، دو و سه تقسیم بندی شدند. به طور تصادفی جهت پنجاه نفر از LTD و پنجاه نفر دیگر از LTR استفاده شد. بعد از القاء بیهوشی این دو وسیله برای هر یک از گروهها جاگذاری شدند و راحتی جاگذاری، کیفیت فشار راه هوایی، تغییرات فشار داخل کاف، دید فیبراپتیک و عوارض حلقی پس از عمل بررسی شدند. داده‌های ناپارامتری با u-test و داده‌های پارامتری با t-test ارزیابی شدند. یافته های پژوهش: میزان موفقیت جاگذاری دو وسیله در اولین و دومین اقدام به لوله‌گذاری در هر دو گروه مقایسه شد که در گروه LTD در بار اول۹۰ درصد و در بار دوم ۹۸ درصد و در گروه LTR در بار اول ۹۶ درصد و در بار دوم ۹۶ درصد بدست آمد. از زمان اقدام به لوله‌گذاری تا تثبیت لوله پس از اطمینان از امکان تهویه کافی، به ترتیب ۲/۲ ۹/۵۰ ثانیه و ۵/۲ ۴۷ ثانیه برای LTD وLTR طول کشید. عوارض حلقی در هر دو گروه شیوع یکسانی داشت. نتیجه‌گیری نهایی: هر دو وسیله می‌توانند راه هوایی ایمن ایجاد کنند. هر دو وسیله کارایی بالینی مشابه دارند و جاگذاری آنها راحت است.

---

مقدمه: شناخت عواملی که می توانند سلامت روانی دانشجویان را به مخاطره انداخته و به شیوه های مختلف سبب افت کمی و کیفی آموزش گردند، بسیار مهم است. این مطالعه با هدف مقایسه وضعیت سلامت روان دانشجویان موفق و ناموفق از نظر تحصیلی در دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد در سال تحصیلی ۸۹-۱۳۸۸ انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی، تعداد ۳۱۰ نفر از دانشجویان در دو گروه موفق و ناموفق با استفاده از پرسش نامه GHQ-۲۸ از نظر سلامت عمومی مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند. نمونه گیری در دانشجویان ناموفق به روش سرشماری و در دانشجویان موفق به روش تصادفی صورت گرفت. داده های به دست آمده با استفاده از نسخه ۱۳ نرم افزارSPSS، آزمون های تی، دقیق فیشر، من ویتنی و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و میزان P<۰,۰۵ از نظر آماری معنی دار در نظر گرفته شد. یافته های پژوهش: دانشجویان ناموفق از سلامت عمومی کمتری نسبت به دانشجویان موفق برخوردار بودند،[(۴/۱۵±۳/۳۳) در مقابل(۶/۱۳±۲/۲۷)،[P<۰.۰۰۱. میانگین نمرات در بعد اضطرابی سلامت عمومی در گروه ناموفق ۲/۵±۹۴/۸ و در گروه موفق ۲/۷±۱/۷ بود و تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود داشت،(P=۰.۰۲). میانگین نمرات در بعد افسردگی سلامت عمومی در دانشجویان ناموفق ۱/۶±۹/۶ و در گروه موفق ۶/۴±۲/۴ بود که تفــاوت معنی داری را نشان می دهد.(P<۰.۰۰۱) بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که سلامت عمومی دانشجویان ناموفق کمتر از دانشجویان موفق است. این مساله در بعد اضطرابی و افسردگی سلامت عمومی محسوس تر بود. آموزش نحوه مقــابله با عوامل مختل کننده سلامت عمومی و کسب مهارت های اجتماعی به دانشجویان ناموفق پیشنهاد می

---

مقدمه: به منظور تدوین برنامه ‌های هدفمند و اصولی در جهت ارتقای سطح علمی کشور، سنجش و اندازه‌ گیری تولیدات علمی، امری کاملاً ضروری است، لذا در پژوهش حاضر به بررسی روند رشد تولیدات حوزه پروتئومیکس از ابتدا تا سال ۲۰۱۴ پرداخته شده است.

مواد وروش‌ها: این مطالعه توصیفی و از نوع علم سنجی است. جامعه مورد مطالعه شامل ۱۰۰۱۸ مورد از تولیدات این حوزه در کشورهای آسیایی  است که از طریق پایگاه اطلاعاتی وب آو ساینس گردآوری شده است و برای تحلیل درنرم افزار اکسل بار گزاری شد. تحلیل در دو مرحله صورت گرفته است. مرحله اول بررسی تولیدات از لحاظ سال انتشار، نوع مدرک، حوزه موضوعی، زبان، نویسنده، وابستگی سازمانی  و کشورها است، مرحله دوم تحلیل استنادی این تولیدات است.

یافته‌های پژوهش: اولین مقاله در حوزه پروتئومیکس درسال ۱۹۹۷ منتشر شده است که در سال ۲۰۱۳ (۱۳۷۳ مورد (به بیشترین میزان خود می‌رسد. تحلیل داده‌ ها نشان داد که از مجموع ۱۰۰۱۸ مدرک در حوزه پروتئومیکس در کشورهای آسیایی، ۸۲۲۳ مدرک (۸۲,۰۸%) به صورت مقاله هستند و  ۹۷۵۱ مدرک (۹۷.۳۳%) نیز به زبان انگلیسی منتشر شده است. جمهوری خلق چین با ۴۳۱۵ مدرک (۴۳,۱۷%) و ژاپن با ۱۸۹۱ مدرک (۱۸.۸۷%) پر تولید ترین کشورهای آسیایی هستند. پر تولید ترین نویسنده در حوزه پروتئومیکس،      Zhang Y با ۱۵۷ مدرک (۱,۵۶%) از کشور جمهوری خلق چین است. حوزه بیوشیمی سلولی با ۴۵۸۶ مدرک (۴۵,۷۷%) جزو فعال‌ ترین حوزه‌های موضوعی در پروتئومیکس هستند. تحلیل استنادی تولیدات حوزه پروتئومیکس نشان داد که از سال ۱۹۹۷ تا ۲۰۱۴، شاخص هرش برای ۱۰۰۱۸ مدرک، ۱۲۰، و میانگین استناد به هر مقاله در هر سال ۱۳,۳۲ است. پر استناد ترین مقاله در این حوزه متعلق به Matsuoka و همکارانش است که ۱۱۷۵ بار به آن استناد شده است.

بحث و نتیجه‌گیری: این مطالعه توانست روند رشد کمی و کیفی تولیدات حوزه پروتئومیکس را مشخص نماید. با بررسی تولیدات علمی این حوزه مشخص شد که میزان خود استنادی نویسندگان این حوزه بسیار گزارش شده است.

---

مقدمه: سرطان پستان یک بیماری پیچیده به دلیل چندین تغییر ژنتیکی و اپی‌ژنتیکی است که نهایتا به تغییر فرآیند های سلولی از جمله تکثیر، آپوپتوز، آنژیوژنز (رگ زایی) و اکتساب یک فنوتیپ تهاجمی منجر می‌شود.   BIF-۱(BAX interacting factor) که یک ژن سرکوب گر تومور است، در تنظیم خمیدگی ­های غشای میتوکندری نقش دارد و حاوی دمین  BAR است که به واسطه آن با BAX تعامل می ­یابد. هدف از مطالعه حاضر بررسی تفاوت بیان نسبی ژن BIF-۱ در بافت انسانی تومور مبتلایان به سرطان  پستان در مقایسه با بافت نرمال اطراف تومور به روش Real-Time PCR می باشد.
مواد و روش ­ها: این مطالعه مورد شاهدی  بر روی ۵۰ نمونه‌ ی  حاصل از زنان مبتلا به سرطان پستان و ۵۰  نمونه کنترل نرمال اطراف تومور که در سال ۱۳۹۳ به بیمارستان‌ های میلاد و خاتم الانبیاء مراجعه کرده بودند، انجام شد. بعد از جمع‌ آوری نمونه ‌ها، استخراج RNA از بافت با استفاده از کیت استخراج TriPure RNA Isolation  انجام شد. سپس سنتز cDNA از RNA های استخراج شده با استفاده از کیت Revert AID First strand cDNA synthesis Kit انجام گرفت. در نهایت بیان ژن BIF-۱ در ۵۰ بافت تومور سرطان پستان و ۵۰ بافت نرمال پستانی با استفاده از تکنیک SYBR Green Real-Time PCR مورد بررسی قرار گرفت.
یافته­ های پژوهش:  نتایج ما نشان داد که ژنBIF-۱  در ۳۴ نمونه(۶۸ در صد) از بافت توموری مبتلایان به سرطان پستان نسبت به بافت نرمال مجاور تومور  دچار کاهش بیان می باشد که این اختلاف از منظر آماری معنی‌دار تلقی می‌گردد (P=۰,۰۰۱). این پایین بودن میانگین بیان در بافت توموری نسبت به بافت نرمال اطراف تومور  تاییدکننده عملکرد سرکوبگری تومور ژن BIF-۱ است.
بحث و نتیجه­ گیری:  با توجه به کاهش بیان ژن BIF-۱ در بافت های تومور در مقایسه با بافت نرمال پستانی می توان این ژن را به عنوان یک کاندید زیست نشانگر احتمالی مرتبط با سرطان پستان جهت بررسی های آتی معرفی نمود.
 

---

مقدمه: امروزه جهت استخراج مواد آنتی ­اکسیدانی گیاهی از حلال ‌های متفاوتی استفاده می‌ شود که هر کدام قابلیت خاصی در استخراج این مواد دارند لذا در تحقیق حاضر سعی شد تا برخی گیاهان دارویی از مناطق رویشی متفاوت ایران جمع­ آوری و بر اساس اکثریت حلال ‌های پرکاربرد نیز مورد ارزیابی قرار گیرند تا علاوه بر شناسایی بهترین گیاه دارویی، بتوان بهترین حلال جهت استخراج مواد آنتی ­اکسیدانی معرفی کرد.
مواد و روش­ ها: به‌ منظور بررسی نوع حلال عصاره­ گیری(آبی، هیدروالکلی، استونی و متانلی) بر میزان مواد آنتی ­اکسیدانی برخی گیاهان دارویی بومی مناطق مختلف ایران از جمله کاکوتی، شکرشفا، زعفران، بومادران، پونه کوهی، نعناع کوهی، زوفا، آویشن کوهی، شاه ­تره و کلپوره، آزمایشی به ‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار انجام شد. از DPPH برای سنجش فعالیت آنتی ‌اکسیدانی استفاده شد.
یافته ­های پژوهش: نتایج تجزیه واریانس داده­ ها نشان داد که نوع عصاره و برهمکنش عصاره و گیاه بر خواص آنتی ­اکسیدانی، محتوای فنل و فلاونوئید تاثیر متفاوتی داشته است(P<۰,۰۱). بیـــشـــترین مــــیزان فــــلاونوئید در عصــــاره آبی( mg/g DW۶۵/۸۷)، هیدروالــــکلی(  mg/g DW۴۸/۱۴۷)، متانلی( mg/g DW۴۸/۲۷۷) و استونی( mg/g DW۹۸/۱۷۱) و هم چنین بیشتـــرین میزان فنل در عــــصاره آبی(mg/g DW ۳۳/۱۵)، هیدروالکلی(mg/g DW ۱۸/۲۰)، متانلی(mg/g DW ۴۷/۵۱) و استونی(mg/g DW ۵۹/۳۱) مربوط به گیاه دارویی بومادران منطقه ایلام بوده است. بیشترین خاصیت آنتی ‌اکسیدانی بر اساس آزمون DPPH در عصاره آبی(۲۹/۸ درصد در غلظت g/mlμ ۱۶) متعلق به بومادران منطقه ایلام، در عصاره هیدروالکلی(۴۹/۳۴ درصد در غلظت g/mlμ ۶۴) متعلق به نعناع کوهی منطقه کاشمر و سپس بومادران منطقه ایلام، در عصاره استونی(۰۰۹/۶۲ درصد در غلظت g/mlμ ۶۴) متعلق به نعناع کوهی منطقه کاشمر و سپس کلپوره کاشمر و بومادران ایلام و در نهایت در عصاره متانلی(۶۳۳/۹۵ درصد در غلظت g/mlμ ۱۶) متعلق به بومادران منطقه­ ایلام بوده است.
بحث و نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که مهم ‌ترین حلال جهت استخراج مواد فنلی و بررسی خاصیت اکسیدانی، متانل بوده و موثرترین گیاه از لحاظ حضور مواد و خاصیت آنتی ‌اکسیدانی، بومادران منطقه­ ایلام بوده است.

---

مقدمه: فلزات سنگین یکی از آلاینده ‌های پایدار و غیرقابل تجزیه بیولوژیکی هستند که می ‌توانند در محیط زیست، به آب، خاک و هوا وارد شده و بدین ترتیب وارد زنجیره غذایی شوند. در سال های اخیر روش ‌های بیولوژیکی به ویژه با کمک باکتری ‌ها، به منظور حذف فلزات سنگین از پساب های صنعتی، رایج شده است. هدف از انجام این مطالعه شناسایی باکتری‌ های مقاوم به نیکل در تصفیه خانه شیمیایی مجتمع فولاد مبارکه اصفهان بود.
مواد و روش ‌ها: نمونه ‌های پساب و لجن پس از رقیق‌ سازی و انتقال بر روی محیط کشت از نظر نوع باکتری و مقاومت آن ها نسبت به نیکل(II) مورد ارزیابی قرار گرفت. سویه‌ های مقاوم به نیکل(II) برای انجام تست ‌های مرفولوژی و بیوشیمیایی و سویه Micrococcus luteus SEHD۰۳۱RS برای حذف فلز نیکل(II) انتخاب شدند.
یافته های پژوهش: این مطالعه نشان داد پنج سویه دارای مقاومت بالا نسبت به فلز نیکل(II) هستند. که دو سویهMicrococcus luteus SEHD۰۳۱RS و  Paenibacillus lautus SEHD۰۳۱MRAبه ترتیب با رشد در غلظت‌ های ۱۱۰ و ۹۰ میلی گرم بر لیتر نیکل(II) بالاترین مقاومت به این فلز را از خود نشان دادند. در این مطالعه بالاترین میزان حذف فلز نیکل(II) در pH شش با راندمان ۳۹/۷۵ درصد و کمترین میزان حذف نیکل(II) در pH  دو با راندمان ۲۲/۳ درصد برای سویهMicrococcus luteus SEHD۰۳۱RS  مشاهده شد.
بحث و نتیجه ‌گیری: از یافته ‌های این تحقیق می توان نتیجه گرفت که سویه‌ های شناسایی شده با توجه به ویژگی ‌هایی که در این مطالعه آمده است، می‌ توانند انتخابی مناسب برای حذف فلز نیکل(II) از پساب ‌های صنعتی باشند.